wybuch

Z Wikisłownika, wolnego słownika

wybuch (język polski)

wybuch (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈvɨbux], AS: [vybuχ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rozerwanie się czegoś pod wpływem gwałtownej reakcji chemicznej lub jądrowej[1]
(1.2) huk towarzyszący detonacji[1]
(1.3) gwałtowne wydobycie się czegoś na zewnątrz
(1.4) przen. nagły początek emocji lub jakiegoś zjawiska społecznego
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwybuchwybuchy
dopełniaczwybuchuwybuchów
celownikwybuchowiwybuchom
biernikwybuchwybuchy
narzędnikwybuchemwybuchami
miejscownikwybuchuwybuchach
wołaczwybuchuwybuchy
Zamknij
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
(1.1) wybuch + D.
(1.3) wybuch + D.
(1.4) wybuch + D.
kolokacje:
(1.1) wybuch trotylu / dynamitu / nitrogliceryny / paliwa / bomby / granatu / miny / pożaru
(1.3) wybuch wulkanu / gejzeru / lawy
(1.4) wybuch wojny / zamieszek / niezadowolenia społecznego • wybuch gniewu / radości / agresji / euforii
synonimy:
(1.1) detonacja, eksplozja
(1.3) erupcja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. buch mzw/mrz, wybuchowiec m, wybuchowość ż, wybuchanie n, wybuchnięcie n, niewybuch mrz
czas. wybuchać ndk., wybuchnąć dk., buchać ndk., buchnąć dk.
przym. wybuchowy
przysł. wybuchowo
wykrz. buch
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „wybuch” w: SJP.pl.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.