abstrakt

abstrakt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈapstrakt], AS: [apstrakt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw., ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	abstrakt	abstrakty
dopełniacz	abstraktu	abstraktów
celownik	abstraktowi	abstraktom
biernik	abstrakt	abstrakty
narzędnik	abstraktem	abstraktami
miejscownik	abstrakcie	abstraktach
wołacz	abstrakcie	abstrakty

(1.1) filoz. pojęcie ogólne utworzone w wyniku abstrahowania, niemające odpowiednika w konkretnym rzeczywistym przedmiocie

(1.2) książk. zwięzły wyciąg z tekstu naukowego lub dokumentu, publikowany najczęściej w języku angielskim

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) abstrakcja

(1.2) wyciąg, streszczenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abstrahowanie n, abstrakcyjność ż, abstrakcja ż, abstrakcjonista mos, abstrakcjonistka ż, abstrakcjonizm mrz, wyabstrahowanie n, wyabstrahowywanie n

czas. abstrahować ndk., wyabstrahować dk., wyabstrahowywać ndk.

przym. abstrakcyjny, abstraktowy, abstrakcjonistyczny

przysł. abstrakcyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. abstract^[1] < łac. abstractus^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) abstract; (1.2) abstract
• duński: (1.1) abstraktion w; (1.2) resumé n, resume n, sammenfatning w, sammendrag n
• esperanto: (1.1) abstrakto, abstraktaĵo
• francuski: (1.1) abstraction ż; (1.2) résumé m
• ukraiński: (1.1) абстракт m
• włoski: (1.1) astratto m

źródła:

1.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Słownik wyrazów obcych PWN, oprac. Lidia Wiśniakowska, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa 2020, s. 3.

abstrakt (język albański)

wymowa:

IPA: [apsˈtɾakt]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) abstrakcyjny

odmiana:

(1.1) lp abstrakt m abstrakte ż; lm abstraktë m, abstrakte ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abstraksion

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

abstrakt (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) abstrakcja

przymiotnik

(2.1) abstrakcyjny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

abstrakt (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) abstrakcyjny, abstrahować

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

przym. abstrakta, abstraktisma, abstraktista

przysł. abstrakte

czas. abstrakti

rzecz. abstrakto, abstraktaĵo, abstraktado, abstrakteco, abstraktismo, abstraktisto, abstraktistino

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. abstractus

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1909 (Unua Oficiala Aldono al Universala Vortaro).

źródła:

abstrakt (język luksemburski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) abstrakcyjny^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1.  Hasło „ABSTRAKT1” w: Lëtzebuerger Online Dictionnaire.

abstrakt (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [apˈstʀakt] ​^?/i

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) abstrakcyjny, oderwany

(1.2) szt. abstrakcyjny, abstrakcjonistyczny

w funkcji przysłówka^[1]

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der abstrakte ein abstrakter abstrakter	die abstrakte eine abstrakte abstrakte	das abstrakte ein abstraktes abstraktes	die abstrakten abstrakten abstrakte
Gen.	słaba mieszana mocna	des abstrakten eines abstrakten abstrakten	der abstrakten einer abstrakten abstrakter	des abstrakten eines abstrakten abstrakten	der abstrakten abstrakten abstrakter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem abstrakten einem abstrakten abstraktem	der abstrakten einer abstrakten abstrakter	dem abstrakten einem abstrakten abstraktem	den abstrakten abstrakten abstrakten
Akk.	słaba mieszana mocna	den abstrakten einen abstrakten abstrakten	die abstrakte eine abstrakte abstrakte	das abstrakte ein abstraktes abstraktes	die abstrakten abstrakten abstrakte

(2.1) abstrakcyjnie

odmiana:

(1.1-2)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) abstrakte Kunst → sztuka abstrakcyjna

(2.1) abstrakt wirken

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Abstraktion ż

czas. abstrahieren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Wikibooks.pl, Przymiotnik vs. przysłówek - różnice w języku niemieckim i polskim

abstrakt (język norweski (bokmål))

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) abstrakcyjny

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) jęz. rzeczownik abstrakcyjny

odmiana:

(1.1) abstrakt, abstrakt, abstrakte

(2.1) et abstrakt, abstraktet, abstrakter, abstraktene lub et abstrakt, abstraktet, abstrakt, abstrakta

przykłady:

(1.1) Frihet er et abstrakt begrep. → Wolność to pojęcie abstrakcyjne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) abstrakt tenkning → myślenie abstrakcyjne

synonimy:

antonimy:

(1.1) konkret

(2.1) konkret

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abstraksjon

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

abstrakt (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) abstrakcyjny

odmiana:

(1.1) abstrakt, abstrakt, abstrakta; st. wyższy abstraktare; st. najwyższy abstraktast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abstraktion

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: