abstrakcjonizm

abstrakcjonizm (język polski)

przykład abstrakcjonizmu (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌapstrakˈʦ̑ʲjɔ̇̃ɲism̥], AS: [apstrakcʹi ̯o̊̃ńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.• podw. art.• nazal.• akc. pob., ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	abstrakcjonizm
dopełniacz	abstrakcjonizmu
celownik	abstrakcjonizmowi
biernik	abstrakcjonizm
narzędnik	abstrakcjonizmem
miejscownik	abstrakcjonizmie[uwaga 1]
wołacz	abstrakcjonizmie[uwaga 1]

(1.1) szt. kierunek w sztuce XX wieku, w którym charakterystyczne jest wyeliminowanie wszelkich bezpośrednich odniesień do form lub przedmiotów obserwowanych w naturze; zob. też abstrakcjonizm w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) W tej galerii większość prac to klasyczny abstrakcjonizm.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abstrahowanie n, abstrakcyjność ż, abstrakcja ż, abstrakt mrz, abstrakcjonista mos, abstrakcjonistka ż, wyabstrahowanie n, wyabstrahowywanie n

czas. abstrahować ndk., wyabstrahować dk., wyabstrahowywać ndk.

przym. abstrakcyjny, abstraktowy, abstrakcjonistyczny

przysł. abstrakcyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Abstraktionismus < niem. Abstraktion^[1]

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Sztuka

1. Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) abstractionism
• białoruski: (1.1) абстракцыянізм m
• bułgarski: (1.1) абстракционизъм m
• esperanto: (1.1) abstraktismo
• francuski: (1.1) abstractionnisme m
• karpatorusiński: (1.1) абстракціонізм m
• rosyjski: (1.1) абстракционизм m
• słowacki: (1.1) abstrakcionizmus m
• ukraiński: (1.1) абстракціонізм m
• włoski: (1.1) astrattismo m

źródła:

1. Słownik wyrazów obcych PWN, oprac. Lidia Wiśniakowska, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa 2020, s. 3.