Uda

Podobna pisownia: uda

Uda (język polski)

Uda (1.1) w Ułan Ude

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Uda	Udy
dopełniacz	Udy	Ud
celownik	Udzie	Udom
biernik	Udę	Udy
narzędnik	Udą	Udami
miejscownik	Udzie	Udach
wołacz	Udo	Udy

(1.1) geogr. hydrol. rzeka w Rosji, położona na wschodniej Syberii w Buriacji, dopływ Selengi^[1]; zob. też Uda (dopływ Selengi) w Wikipedii

(1.2) geogr. hydrol. górny bieg Czuny, rzeki tworzącej Tasiejewę; zob. też Czuna w Wikipedii

(1.3) geogr. hydrol. rzeka w Kraju Chabarowskim Rosji, uchodzi do Zatoki Udzkiej Morza Ochockiego

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1-3) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Udy • nad Udą • Uda wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Udy • pływać / płynąć Udą

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1-3) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. udzki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) Уда ż; (1.2) Уда ż; (1.3) Уда ż

źródła:

1. Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 192.