Brytyjka

Brytyjka (język polski)

wymowa:

​^?/i, IPA: [brɨˈtɨjka], AS: [brytyi ̯ka]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Brytyjka	Brytyjki
dopełniacz	Brytyjki	Brytyjek
celownik	Brytyjce	Brytyjkom
biernik	Brytyjkę	Brytyjki
narzędnik	Brytyjką	Brytyjkami
miejscownik	Brytyjce	Brytyjkach
wołacz	Brytyjko	Brytyjki

(1.1) obywatelka Wielkiej Brytanii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) 67-letnia Brytyjka miała szczęście w nieszczęściu. Lecąc do USA dostała zawału serca - to przykre. Na pokładzie samolotu było jednak… 15 kardiochirurgów - to szczęśliwy traf. Oczywiście, uratowali jej życie^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Angielka, Szkotka, Walijka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brytol mzw/mos, Brytania ż, Brytyjczyk m

przym. brytyjski, brytoński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Brytyjczyk

• arabski: (1.1) بريطانية
• białoruski: (1.1) брытанка ż
• bułgarski: (1.1) британка ż
• czeski: (1.1) Britka ż
• esperanto: (1.1) britino, britujanino
• fiński: (1.1) brittiläinen
• hiszpański: (1.1) británica ż
• kataloński: (1.1) britànica
• nowogrecki: (1.1) Βρετανή ż
• rosyjski: (1.1) британка
• słowacki: (1.1) Britka ż
• ukraiński: (1.1) брита́нка ż

źródła:

1. Fakt, nr 01.02 (1), Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.