- wymowa:
- IPA: [vla.ˈci.a]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) głupota, bezmyślność
- (1.2) bzdura, głupota
- (1.3) głupstwo, nierozważny postępek
- odmiana:
- F25: lp D. βλακείας; lm βλακείες, D. βλακειών
- przykłady:
- (1.3) Έκανε μια βλακεία και τώρα τρέμει μην το μάθει η μάνα του. → Zrobił głupstwo, a teraz boi się, żeby nie nie dowiedziała się o tym jego matka.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) κουταμάρα, μωρία
- (1.2) ανοησία
- antonimy:
- (1.1) εξυπνάδα
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. βλάκας, βλακέντιος, βλακόμετρο, βλακόμουτρο
- czas. βλακεύω, βλακοφέρνω
- przym. βλακώδης
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. βλακεία
- uwagi:
- źródła: