βλάκας

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) med. imbecyl, głuptak; (1.2) pejor. pot. głupiec, kretyn, dureń, osioł, bałwan
odmiana:: M3: lp D. βλάκα; lm βλάκες, D. βλακών
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:: (1.1) ιδιώτης, ηλίθιος; (1.2) κουτός, ανόητος, κρετίνος, χαζός
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: czas. βλακεύω; przym. βλακώδης; rzecz. βλακεία, βλακέντιος, βλακόμετρο
związki frazeologiczne:: βλάκας με πατέντα → patentowany dureń; κάνω το βλάκα → udawać durnia
etymologia:: od biernika słowa gr. βλάξ (blax)
uwagi:
źródła:

βλάκας (język nowogrecki)