Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yuriko Miyamoto (jap. 宮本 百合子 Miyamoto Yuriko; ur. 13 lutego 1899, zm. 21 stycznia 1951[1]) – japońska pisarka.
Urodziła się w Tokio jako Yuriko Chūjō (jap. 中條 ユリ Chūjō Yuri)[2]. Jej ojciec był architektem[1]. Studiowała literaturę angielską na kobiecym uniwersytecie Nihon Joshi Daigaku[1]. W 1918 roku wyjechała wraz z ojcem do Stanów Zjednoczonych, gdzie uczyła się na Columbia University. Tam też poznała swojego pierwszego męża, starszego o 15 lat Shigeru Arakiego. Małżeństwo to zakończyło się rozwodem w 1924 roku[1]. W latach 1927–1930 przebywała w ZSRR, gdzie studiowała literaturę rosyjską[1] i zaprzyjaźniła się z Siergiejem Eisensteinem[3]. Po powrocie do Japonii związała się z ruchem lewicowym. Prowadziła czasopismo Hataraku Fujin[1][2]. W 1931 roku wstąpiła do nielegalnej wówczas Japońskiej Partii Komunistycznej, a rok później ponownie wyszła za mąż za działacza komunistycznego Kenjiego Miyamoto[1][2]. Za działalność polityczną między 1932 a 1942 rokiem była kilkukrotnie więziona[1]. Zmarła na skutek sepsy[1], będącej konsekwencją zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych[3].
Debiutowała jako nastolatka opublikowanym w 1916 roku na łamach prestiżowego czasopisma „Chūō Kōron” opowiadaniem Mazushiki hitobito no mure (Biedni ludzie)[2]. Jej pierwszym poważniejszym dokonaniem była na poły autobiograficzna powieść Nobuko (1924–1926)[2]. Uważana jest za czołową przedstawicielkę tzw. kierunku proletariackiego w literaturze japońskiej[3]. Najważniejszymi dziełami Miyamoto są dwie wydane pod koniec życia powieści: Banshū heiya (Dolina Banshū, 1946–1947) i Fūchisō (1946; wyróżniona Nagrodą Kultury Wydawnictwa Mainichi w 1947 r.)[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
