Japończycy
grupa etniczna, naród zamieszkujący Japonię Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Japończycy (jap. 日本人 Nihonjin, Nipponjin) – naród zamieszkujący głównie Japonię.
Język
Japończycy posługują się językiem japońskim, niepodobnym do żadnego z sąsiadujących. Istnieje wiele teorii dotyczących pochodzenia tego izolowanego języka, w tym m.in. pochodzenie ałtajskie i polinezyjskie.
Pochodzenie
Etnogeneza Japończyków nie jest dokładnie znana. Badania genetyczne wskazują, że naród japoński mógł powstać ze zmieszania się trzech fal migracyjnych, które przybyły do Japonii w czasach prehistorycznych i starożytnych[1]. Wcześniej w nauce stawiano też hipotezę pokrewieństwa Japończyków z Chińczykami[2].
Religie
Japończycy tradycyjnie są związani z shintō i buddyzmem, a z powodu naturalnego dopełniania się tych systemów, niejednokrotnie są wyznawcami obu religii jednocześnie (ok. 80–95%). Szacuje się, iż ok. 1% mieszkańców Japonii jest chrześcijanami. Większość Japończyków jednak jest niereligijnych i deklaruje obojętność religijną.
Skupiska ludności
Japończyków na całym świecie jest ok. 130 mln, a zamieszkują głównie:
Flagi japońskich grup etnograficznych
- Yamato
- Riukiu
- Hafu
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.