Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wrośniak płowy (Trametopsis cervina (Schwein.) Tomšovský) – gatunek grzybów z rodziny Irpicaceae[1].
Owocnik z garbkiem u nasady | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
wrośniak płowy |
Nazwa systematyczna | |
Trametopsis cervina (Schwein.) Tomšovský Czech Mycology 60(1): 7 (2008) |
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Trametopsis, Irpicaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1795 r. Lewis David von Schweinitz, nadając mu nazwę Boletus cervinus. Obecną nazwę nadał mu w 1924 r. Michal Tomšovský, przenosząc go do rodzaju Trametes[1].
Synonimów ma ponad 20. Niektóre z nich[2]:
Stanisław Domański w 1965 r. nadał mu polską nazwę podskórnik jeleni, Władysław Wojewoda w 2003 r. zarekomendował nazwę wrośniak płowy[3]. Obydwie są niespójne z aktualną nazwą naukową[1].
Grzyb poliporoidalny. Owocniki jednoroczne, siedzące lub rozpostarto-odgięte, czasami rozpostarte, o wymiarach do 5 × 21 × 1,5 cm, często tworzące duże skupiska. Górna powierzchnia włochata lub szczeciniasta, różowawo płowożółta do cynamonowo płowożółtej lub gliniasta, lekko strefowana lub bezstrefowa. Powierzchnia porów staje się z wiekiem ciemnobrązowa lub ciemnobrązowa, pory nieregularne, o średnicy do 1 mm, z czasem ich krawędzie stają się cienkie i poszarpane, a hymenofor staje się daedaloidalny lub prawie hydnidalny. Kontekst bladopłowy, bezstrefowy, twardo-włóknisty, o grubości do 1 cm, warstwa rurek tej samej barwy, ciągła z kontekstem, o grubości do 1 cm[4].
System strzępkowy dimityczny, strzępki generatywne w kontekście cienkościenne, szkliste, ze sprzążkami, rzadko rozgałęzione, o średnicy 2-4 µm; strzępki szkieletowe grubościenne, szkliste, z rzadkimi rozgałęzieniami, bez przegród, o średnicy 3–6 µm, strzępki w tramie podobne. Cystyd brak, rzadko występują wrzecionowate cystydiole o wymiarach 15–18 × 4–4,5 µm. Podstawki maczugowate, 4-sterygmowe 20–25 × 5–7 µm, ze sprzążką bazalną. Bazydiospory cylindryczne, lekko zakrzywione, szkliste, gładkie, w odczynniku Melzera nieamyloidalne, 7–9(–10) × 2,5–3 µm[4].
Występuje na wszystkich kontynentach poza Antaktydą[5]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył 10 stanowisk[3], w późniejszych latach podano następne, a najbardziej aktualne podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[6]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[7].
Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Występuje na martwym drewnie wielu rodzajów drzew liściastych, najczęściej na buku, ale odnotowany na licznych innych gatunkach drzew, w tym na klonie, brzozie, grabie, wiśni, leszczynie, jesionie, ostrokrzewie, orzechu włoskim, jabłoni, morwie, woskownicy, topoli, gruszy, dębie wierzbie i wiązie. W Europie nie notowany na drzewach iglastych, ale na Syberii występuje na modrzewiach i sosnach. Powoduje białą zgniliznę drewna[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.