Województwo białostockie (1975–1998)

Województwo białostockie – jedno z 49 województw istniejących w latach 1975–1998, położone w północno-wschodniej Polsce.

Ten artykuł dotyczy województwa białostockiego w latach 1975–1998. Zobacz też: stronę ujednoznaczniającą.

Województwo białostockie

— województwo —
1975–1998
Państwo	Polska
Data powstania	1 czerwca 1975
Data likwidacji	31 grudnia 1998
Siedziba wojewody i sejmiku	Białystok
Powierzchnia	10 055 km²
Populacja (1998) • liczba ludności	701 400
• gęstość	69,8 os./km²
Tablice rejestracyjne	BK, BT, BI
Położenie na mapie Polski

Złota Odznaka honorowa „Zasłużony Białostocczyźnie”

W 1975 r. dotychczasowe województwo białostockie podzielono pomiędzy 3 mniejsze województwa: białostockie, łomżyńskie i suwalskie.

Obszar województwa wynosił 10 055 km² (4 miejsce), a jego ludność w 1994 r. ok. 700 000 mieszkańców. Podzielone było na 20 miast i 50 gmin. Graniczyło z 4 województwami: suwalskim, łomżyńskim, siedleckim i bialskopodlaskim oraz do 1991 r. z ZSRR (Białoruską SRR), później z niepodległą Białorusią. W 1999 roku teren województwa w całości wszedł w skład województwa podlaskiego ze stolicą w Białymstoku.

Urzędy Rejonowe

• Urząd Rejonowy w Białymstoku dla gmin: Choroszcz, Czarna Białostocka, Dobrzyniewo Kościelne, Gródek, Juchnowiec Dolny, Łapy, Michałowo, Poświętne, Supraśl, Suraż, Turośń Kościelna, Tykocin, Wasilków i Zabłudów oraz miasta Białystok
• Urząd Rejonowy w Bielsku Podlaskim dla gmin: Bielsk Podlaski, Boćki, Brańsk, Orla, Rudka i Wyszki oraz miast Bielsk Podlaski i Brańsk
• Urząd Rejonowy w Hajnówce dla gmin: Białowieża, Czeremcha, Czyże, Dubicze Cerkiewne, Hajnówka, Kleszczele, Narew i Narewka oraz miasta Hajnówka
• Urząd Rejonowy w Mońkach dla gmin: Jasionówka, Jaświły, Knyszyn, Krypno i Mońki
• Urząd Rejonowy w Siemiatyczach dla gmin: Drohiczyn, Dziadkowice, Grodzisk, Mielnik, Milejczyce, Nurzec-Stacja i Siemiatycze oraz miasta Siemiatycze
• Urząd Rejonowy w Sokółce dla gmin: Dąbrowa Białostocka, Janów, Korycin, Krynki, Kuźnica, Nowy Dwór, Sidra, Sokółka, Suchowola i Szudziałowo

Miasta

Ludność 31 grudnia 1998 r.

Białystok – 283 937 Bielsk Podlaski – 27 594 Hajnówka – 24 170 Łapy – 23 320 Sokółka – 20 096 Siemiatycze – 15 632 Mońki – 10 990 Czarna Białostocka – 10 013 Wasilków – 8 900 Dąbrowa Białostocka – 6 200

Choroszcz – 5 400 Supraśl – 4 600 Brańsk – 3 800 Knyszyn – 2 900 Zabłudów – 2 400 Suchowola – 2 300 Drohiczyn – 2 100 Tykocin – 1 900 Kleszczele – 1 400 Suraż – 1 000

Ludność w latach

Rok	Liczba mieszkańców
1975 (31 grudnia)[1]	618 tys.
1976 (31 grudnia)[2]	621,8 tys.
1977 (31 grudnia)[3]	626,4 tys.
1978 (spis powszechny)[4]	630 764
1978 (31 grudnia)[5]	630,8 tys.
1979 (31 grudnia)[6]	636,5 tys.
1980 (31 grudnia)[7]	641,1 tys.
1983 (31 grudnia)[8]	660 tys.
1985 (31 grudnia)[9]	671,6 tys.
1986[10]	676,2 tys.
1987[11]	679,9 tys.
1988[12]	684,5 tys.
1989 (31 grudnia)[13]	690,3 tys.
1990 (30 czerwca)[14]	691,7 tys.
1990 (31 grudnia)[14]	692,8 tys.
1991 (31 grudnia)[15]	695,2 tys.
1992 (31 grudnia)[16]	697,9 tys.
1993 (30 czerwca)[17]	698,4 tys.
1994 (31 grudnia)[18]	700,1 tys.
1995 (30 czerwca)[19]	700,1 tys.
1995 (31 grudnia)[20]	700,7 tys.
1997 (31 grudnia)[21]	701,7 tys.

Zobacz też

• Reforma administracyjna w Polsce (1975)
• Podział administracyjny Polski (1975–1998)
• Reforma administracyjna w Polsce (1999)

Przypisy

1. Rocznik statystyczny 1976, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1976, s. L.
2. Rocznik statystyczny 1977, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1977, s. XLVI.
3. Rocznik statystyczny 1978, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1978, s. XLVIII.
4. Rocznik Statystyczny Województw 1980, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1980, s. 24 (s. 84 dokumentu PDF) [zarchiwizowane z adresu 2021-12-30].
5. Rocznik statystyczny 1979, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1979, s. L.
6. Rocznik statystyczny 1980, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1980, s. LVIII.
7. Rocznik statystyczny województw 1981, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1982, s. 3 (s. 52 dokumentu PDF) [zarchiwizowane z adresu 2021-05-24].
8. Encyklopedia powszechna PWN, wyd. trzecie, t. 3, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985, s. 600, ISBN 83-01-00003-1.
9. Encyklopedia powszechna PWN, t. 5 (suplement), Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988, s. 318.
10. Świat w przekroju 1988, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1989, s. 270.
11. Encyklopedia popularna PWN, wyd. dwudzieste trzecie zmienione i uzupełnione, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 83, ISBN 83-01-10416-3.
12. Świat w przekroju 1991, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 271, ISSN 0137-6799.
13. Encyklopedia popularna PWN, wyd. dwudzieste pierwsze zmienione i uzupełnione, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1991, s. 657.
14. Rocznik statystyczny województw 1991, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1991, s. 15 (s. 76 dokumentu PDF) [zarchiwizowane z adresu 2021-08-30].
15. Encyklopedia popularna PWN, wyd. dwudzieste trzecie zmienione i uzupełnione, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 657.
16. Mały rocznik statystyczny 1994, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1994, s. 434.
17. Mały rocznik statystyczny 1994, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1994, s. 435.
18. Mały rocznik statystyczny 1996, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1996, s. 447, ISSN 0079-2608.
19. Mały rocznik statystyczny 1996, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1996, s. 448, ISSN 0079-2608.
20. Rocznik statystyczny województw 1996, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1996, s. 25 (s. 94 dokumentu PDF).
21. Rocznik statystyczny województw 1998, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1998, s. XL-XLI (s. 41-42 dokumentu PDF).