Wielgowo

Wielgowo (niem. Augustwalde^[2]) – część miasta^[3] Szczecina na osiedlu Wielgowo-Sławociesze-Zdunowo. Granice osiedla wyznaczają: droga krajowa nr 3, tory linii kolejowej Szczecin – Stargard oraz granica miasta. Od wschodu osiedle graniczy z gminą Kobylanka, a od północy z gminą Goleniów.

Wielgowo

Część miasta Szczecina
Wielgowo - widok od strony południowej
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Miasto	Szczecin
Dzielnica	Wielgowo-Sławociesze-Zdunowo
W granicach Szczecina	5 października 1954[1]
SIMC	0978668
Wysokość	7 m n.p.m.
Strefa numeracyjna	91
Tablice rejestracyjne	ZS
Położenie na mapie Polski Wielgowo
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Wielgowo
Położenie na mapie Szczecina Wielgowo
53°23′40″N 14°46′20″E

Kościół w Wielgowie

Osiedle jest otoczone przez lasy Puszczy Goleniowskiej. Wielgowo jest osiedlem z zabudowaniami typu wiejskiego. Główne budynki znajdują się przy ulicy Bałtyckiej i na wschód od niej. Pozostałą część zajmują łąki i tereny rolnicze. Obok Wielgowa znajduje się osiedle Zdunowo. Obecnie trwa rozbudowa osiedla Osada Leśna, położonego przy północnej granicy osiedla, jego główną ulicą jest Sokolników. Głównymi ulicami dojazdowymi są: Tczewska z Dąbia, i prof. Tomasza Żuka (Zdunowska) z Płoni. Komunikację zapewnia kolej – stacja Szczecin Zdunowo oraz linie autobusowe 73, 93, 534.

Nazwa

Po przejęciu miejscowości przez administrację polską w 1945 r. używano początkowo nazw Wielichowo i Wielgołęka^[4]. 12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Wielgowo^[2]. Inspiracją dla niej było notowane w XIII i XIV wieku bagno i las Wielgowo (Velchow, Velgow), rozciągające się w okolicy; z kolei to określenie pochodzi od słowa „wielki”^[5].

Historia

Przed rozpoczęciem II wojny światowej Wielgowo znajdowało się w granicach powiatu nowogardzkiego (ówcześnie Kreis Naugard), w 1939 r. zostało włączone w granice Wielkiego Szczecina. Od 1945 r. przez 3 lata miejscowość należała do powiatu gryfińskiego, jako siedziba gminy Załom, w latach 1948–1954 ponownie w powiecie nowogardzkim, a w 1954 r. została włączona do Szczecina. Miała wtedy status dzielnicy podmiejskiej. W 1972 r. Wielgowo stało się osiedlem miejskim^[6].

• Galeria
• 
  ul. Bałtycka
• 
  Szkoła
• 
  Poczta
• 
  ul. ks. kan. Mieczysława Bryczkowskiego

Zobacz też

• Marian Kielec

Przypisy

1. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 15, Poz. 67
2. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
3. Rejestr TERYT. Jednostki podziału terytorialnego (TERC). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2023-08-23].
4. Słownik współczesnych nazw geograficznych Pomorza Zachodniego z nazwami przejściowymi z lat 1945-1948. Tadeusz Białecki (red.). Szczecin: Książnica Pomorska w Szczecinie, 2002, s. 234. ISBN 83-87879-34-7.
5. Encyklopedia Szczecina. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 1167. ISBN 978-83-942725-0-0.
6. Ynona Husaim-Sobecka. Szczecin i Stare Czarnowo - zapytają mieszkańców. „gs24.pl”, 2008-01-31. Media Regionalne sp. z o.o.. [dostęp 2012-06-10]. (pol.).brak numeru strony

Linki zewnętrzne

• Plan osiedla Wielgowo-Sławociesze na stronie Urzędu Miasta Szczecin. osiedla.szczecin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-25)].
• Strona o Wielgowie