Ulica Złota w Warszawie
ulica w Warszawie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Złota – ulica w warszawskich dzielnicach Śródmieście i Wola.
| Śródmieście Północne, Mirów | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Widok z Pałacu Kultury i Nauki na wschodni odcinek ul. Złotej | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
890 m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Poprzednie nazwy |
Władysława Kniewskiego (odcinek wschodni) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 52°13′52,4″N 21°00′13,8″E | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Ulica jest dawną drogą narolną[1]. Nazwa ulica Złota została nadana w 1770[2].
Na początku znajdowała się przy niej drewniana zabudowa; w 1784 stało przy niej 29 mieszkalnych zabudowań drewnianych, cegielnia oraz dwa browary[3]. W 1827 na rogu z ul. Marszałkowską powstała fabryka tapet i papieru istniejąca do 1868[4]. Po 1870 większość ulicy została zabudowana wysokimi kamienicami[4]. Część ulicy wypełniona była luksusowymi sklepami umieszczonymi na parterach kamienic[5], ale mieściły się przy niej również zakłady przemysłowe, takie jak Fabryka Maszyn i Odlewów „Orthwein, Karasiński i S-ka” czy fabryka mydeł Karola Majewskiego[4].
W 1874 roku w wyniku wielkiego pożaru, który wybuchł w rejonie ulic Chmielnej, Złotej i Siennej[6], spłonął kwartał drewnianej zabudowy znajdującej się między ulicami Wielką i Zielną[7].
27 lipca 1907 oddano do użytku linię tramwaju konnego na odcinku pomiędzy skrzyżowaniami z ulicami Marszałkowską i Żelazną[8]. Od 7 sierpnia 1908 ulicą kursowały tramwaje elektryczne. Początkowo ulicę obsługiwała linia nr 7 – z Powązek na ul. Targową[9], a przed końcem 1908 roku na ulicę skierowano łącznie trzy linie[10][11]. Ze względu na małą szerokość ulicy oraz narastający ruch samochodowy 1 maja 1939 podjęto decyzję o wstrzymaniu ruchu tramwajowego na tej ulicy[12].
Zabudowa ulicy ucierpiała w czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939[13][14]. 10 listopada 1941 na ul. Złotej przywrócono ruch tramwajowy na odcinku pomiędzy skrzyżowaniami z ulicami Marszałkowską i Żelazną[15]. Ostatecznie kursowanie tramwajów zawieszono 1 czerwca 1944[16][17][15]. Po wojnie nie przywrócono na ulicy komunikacji tramwajowej, a tory rozebrano[18].
Uchwałą Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 28 września 1950 nazwę fragmentu ulicy na wschód od ulicy Marszałkowskiej zmieniono na ul. Władysława Kniewskiego[19], w celu upamiętnienia działacza komunistycznego. W 1952, w związku z budową Pałacu Kultury i Nauki wznoszonego na osi ulicy, jej środkowy odcinek został zlikwidowany[20]. Ciągłość ulicy została przerwana na odcinku pomiędzy skrzyżowaniami z ulicą Marszałkowską i projektowanym wtedy odcinkiem ulicy Emilii Plater[3].
W latach 1959–1963 przy zachodnim odcinku ulicy wybudowano osiedle Złota[21].
31 grudnia 1970 oddano do użytku wybudowany w ciągu ulicy tunel drogowy o długości 80 m pod ulicą Marszałkowską, umożliwiający dojazd do placu Defilad[22]. Po południowej stronie tunelu wybudowano równoległe podziemne przejście dla pieszych o długości 43 m[23].
Uchwałą Rady Dzielnicy-Gminy Warszawa-Śródmieście z dnia 6 listopada 1990 wschodniemu odcinkowi ulicy przywrócono pierwotną nazwę[24][25].
W czerwcu 2024 tunel pod ulicą Marszałkowską został zamknięty, a ulica straciła połączenie z placem Defilad[26].
Ważniejsze obiekty
- Gmach Krajowej Kasy Oszczędności (nr 1)
- Kamienica Assicurazioni Generali Trieste mieszcząca do końca lat 90. kino Palladium, obecnie siedziba m.in. klubu Hybrydy (nr 7/9)
- Kino Relax (nr 8)
- Siedziba Nowej Lewicy (9/4)[27]
- Wojewódzki Sąd Administracyjny (ul. Jasna 2/4, róg ul. Złotej)
- Złota 44 (nr 44)
- Hotel Mercure Warszawa Centrum (dawniej Hotel Holiday Inn) (nr 48/54)
- CXIX Liceum Ogólnokształcące im. Jacka Kuronia (nr 58)
- Kompleks biurowo-handlowo-rozrywkowy Złote Tarasy (nr 59)
- Osiedle Złota
- Fragmenty muru getta warszawskiego (nr 62 oraz ul. Sienna 55)
- Kamienica Wolfa Krongolda (nr 83)
Obiekty nieistniejące
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.