Toczyłowo (jezioro)

Toczyłowo – jezioro zlokalizowane w pobliżu wsi Toczyłowo, położone w województwie podlaskim, w powiecie grajewskim, w gminie Grajewo. Jezioro znajduje się przy trasie nr 65.

Toczyłowo

Toczyłowo
Położenie
Państwo	Polska
Województwo	podlaskie
Miejscowości nadbrzeżne	Toczyłowo
Region	Pojezierze Ełckie
Morfometria
Powierzchnia	101,8 ha
Wymiary • max długość • max szerokość	1650 m 900 m
Głębokość • średnia • maksymalna	4,7 m 9,9 m
Objętość	4,864 mln m³
Hydrologia
Rzeki wypływające	Ełk
Położenie na mapie gminy wiejskiej Grajewo Toczyłowo
Położenie na mapie Polski Toczyłowo
Położenie na mapie województwa podlaskiego Toczyłowo
Położenie na mapie powiatu grajewskiego Toczyłowo
53°41′08″N 22°28′18″E

Charakterystyka

Jezioro ma kształt wydłużony z północy na południe. W jego północno-wschodniej części znajduje się zatoka o potocznej nazwie Biała Glina. W części południowej znajduje się druga zatoka – Bielik^[1]. Kiedyś było jeziorem przepływowym dla rzeki Ełk i należało do Pojezierza Ełckiego, teraz rzeka biegnie obok jeziora. Natomiast woda ze zbiornika wodnego odprowadzana jest starym korytem rzeki Ełk^[2]. Od północnego zachodu przylega do jeziora las. Pozostałe brzegi stanowią pola i łąki. Na brzegu zachodnim, w jego połowie, zlokalizowano ośrodek turystyczny^[1].

Jezioro ma słabo rozwiniętą linię brzegową. Ławica przybrzeżna jest niezbyt szeroka, nieco szersza w części południowo-zachodniej. Dno ma łagodną konfigurację, bez górek^[1].

Pod względem jakości wód jezioro posiada III klasę czystości. Jest to jezioro rekreacyjne. Na północnym brzegu zbiornika znajduje się dzika plaża wykorzystywana również w celach turystycznych.

Przyroda

W jeziorze dominują takie gatunki ryb jak: szczupak, okoń i leszcz. Jego północno-zachodni brzeg porośnięty jest lasem, na południowym brzegu na skarpie zlokalizowana jest wieś Toczyłowo, a reszta graniczy z pastwiskami i łąkami^[3].

Rośliny naczyniowe zajmują 20-30% jeziora. Roślinność wynurzona jest słabo rozwinięta i koncentruje się zwłaszcza w zachodniej i południowo-zachodniej części akwenu. Wąski pas oczeretów tworzy przede wszystkim trzcina pospolita. Roślinność zanurzona występuje głównie w części północnej oraz południowej, w zatokach Biała Glina i Bielik. Dominuje wśród niej moczarka kanadyjska, rogatek sztywny oraz wywłócznik. Pas roślin o liściach pływających tworzą w głównej mierze rdestnica pływająca oraz grążel żółty.

Po likwidacji okręgu PZW Łomża, w roku 2006, akwen został przejęty przez Mazowiecki Okręg PZW^[1]. Wcześniej zarządzało nim Państwowe Gospodarstwo Rybackie z Giżycka, ale z uwagi na peryferyjne położenie nie eksploatowało go zbyt intensywnie i nie zarybiało – odławiano go zaledwie kilka dni w roku. Być może jezioro zarybiono jednorazowo w 1984. Rybackiego odłowu kontrolnego dokonano 21 września 1994 (Okręg PZW w Łomży). Stwierdzono wówczas obecność okonia, szczupaka, leszcza, płoci, a w mniejszej liczbie lina, karpia, uklei i węgorza. W 2006 zarybiono akwen karpiem, karasiem i szczupakiem^[1].