Stanisław Dnistrianski
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Sewerynowycz Dnistrianski, wzgl. Stanisław Dniestrzański (ukr. Станісла́в Севери́нович Дністря́нський; pol. Stanisław Dniestrzański, ur. 13 listopada 1870 w Tarnopolu, zm. 5 maja 1935 w Użhorodzie) – ukraiński działacz polityczny, prawnik, wykładowca uniwersytecki, profesor Uniwersytetu Lwowskiego.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
poseł do Reichsratu Przedlitawii | |
Okres |
od 1907 |
Przynależność polityczna | |
Członek Ukraińskiej Rady Narodowej | |
Okres |
od 1918 |
Pochodził z rodziny o korzeniach i tradycjach polsko-ukraińskich. Jego ojciec dr. Seweryn Dnistrianski był pierwszym dyrektorem Seminarium Nauczycielskiego w Tarnopolu[1].
Stanisław ukończył szkołę wzorową i C.K. I Gimnazjum w Tarnopolu, zdając w 1888 egzamin dojrzałości. W latach 1888–1893 studiował prawo na Uniwersytecie Wiedeńskim, uzyskując w październiku 1893 absolutorium. W grudniu 1894 uzyskał stopień doktora praw na uniwersytecie w Wiedniu. W 1895 otrzymał stypendium cesarskie na kształcenie się z prawa prywatnego w uniwersytetach niemieckich. W letnie półrocze 1895 studiował w Berlinie, zaś w półrocze zimowe na uniwersytecie w Lipsku. W 1899 habilitował się na Uniwersytecie Lwowskim z prawa prywatnego dla wykładu w języku ukraińskim. Podstawą habilitacji była praca Das Wesen des Werklieferungsvertrages, (Wien 1898) oceniona bardzo dobrze przez prof. Ernesta Tilla. Od 1898 docent Uniwersytetu Lwowskiego. We wrześniu 1901 Ministerstwo Wyznań i Oświaty w Wiedniu mianowało go profesorem nadzwyczajnym prawa cywilnego z językiem wykładowym ukraińskim na Uniwersytecie Lwowskim. Od 1908 do 1918 profesor zwyczajny Uniwersytetu Lwowskiego. Od 1899 był członkiem Towarzystwa Naukowego im. Szewczenki, przewodniczącym komisji prawniczej Towarzystwa. Założył i redagował czasopisma: „Czasopis pravnycza i ekonomyczna” (1900–1912), „Pravnycza Biblioteka” (1900–1909) i „Pravnyczyj Visnyk” (1906–1913). Był współzałożycielem Towarzystwa Prawników Ukraińskich i organizatorem pierwszego zjazdu prawników ukraińskich we Lwowie.
W latach 1907 i 1911 wybrany na posła do Reichsratu Przedlitawii (parlament austriacki) w Wiedniu jako kandydat Ukraińskiej Partii Narodowo-Demokratycznej, w parlamencie przewodniczył Klubowi Ukraińskiemu.
Od 1914 urlopowany z powodu powołania do armii austro-węgierskiej. W latach 1918–19 członek Ukraińskiej Rady Narodowej – parlamentu Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. Z pracy w Uniwersytecie Jana Kazimierza został zwolniony w 1919 z powodu zaangażowania w działania polityczne na rzecz Ukrainy. W 1920 napisał projekt konstytucji Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej
Po I wojnie światowej był profesorem Wolnego Uniwersytetu Ukraińskiego w Wiedniu, od 1921 w Pradze, gdzie w r. 1921/22 był dziekanem Wydziału prawa, a w r. 1922/23 rektorem. Współpracował z Ukraińską Akademią Gospodarczą w Poděbradach i Ukraińskim Instytutem Naukowym w Berlinie, wykładał na Uniwersytecie Karola. W 1927 wybrany zaocznie na członka Wszechukraińskiej Akademii Nauk (WUAN) w Kijowie. W 1933 po przebyciu dwóch zawałów zrezygnował z działalności społecznej i pracy wykładowcy i przeniósł się do Użhorodu. Zmarł po publicznym wykładzie w konsekwencji ataku serca.
Autor ponad 140 prac naukowych. Część jego dorobku napisana została w języku polskim.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.