Loading AI tools
polski prawnik Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernest Till (ur. 4 stycznia 1846 w Brzeżanach, zm. 21 marca 1926 we Lwowie) – polski prawnik, profesor Uniwersytetu Lwowskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności.
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk prawnych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Polska Akademia Umiejętności | |
| Status |
członek korespondent |
| Doktor honoris causa Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie – 1926 | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
  | |
Był synem Józefa i Marii z Winklerów. Uczęszczał do gimnazjum we Lwowie, w latach 1865–1870 studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Lwowskim; w 1871 uzyskał stopień doktora praw. Następnie rozpoczął pracę w Prokuratorii Skarbu we Lwowie, po czym praktykę kandydacką do adwokatury. Od 1878 prowadził znaną kancelarię adwokacką we Lwowie. Jako adwokat urzędował przy ulicy Jagiellońskiej 2[1]. Od 1873 prowadził wykłady z prawa rolnego w Akademii Rolniczej w Dublanach oraz z prawa leśnego w Szkole Gospodarstwa Leśnego we Lwowie. W 1877 habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie pracy O znaczeniu posiadania przy nabyciu nieruchomości i został docentem w Katedrze Prawa Cywilnego Austriackiego Uniwersytetu Lwowskiego. W 1888 mianowany został profesorem tytularnym, a po rezygnacji z adwokatury, w 1905 profesorem zwyczajnym. W latach 1905–1917 kierował katedrą prawa prywatnego austriackiego, a w roku akademickim 1906/1907 był dziekanem Wydziału Prawa. W 1921 mianowany został profesorem honorowym, wykłady kontynuował do końca życia.
W 1897 powołany na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejętności, w 1921 na członka rzeczywistego Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Należał także do Towarzystwa Naukowego we Lwowie (od 1920) oraz Towarzystwa Prawniczego we Lwowie[2] (prezes od 1911[3]). Przed 1914 był członkiem oddziału C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego w Lisku[4][5][5]. W 1916 został wybrany prezesem zarządu Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych[6]. W 1919 został wiceprezesem Komisji Kodyfikacyjnej RP i kierował lwowskim kołem Komisji Kodyfikacyjnej, które opracowało m.in. projekt kodeksu zobowiązań. Był redaktorem naczelnym pisma „Przegląd Prawa i Administracji”[7].
W latach 1874–75 wydawał wraz z Dr. Ignacym Szczęsnym Czemeryńskim pismo „Prawnik”, publikując w nim przeglądy prawodawstwa i mniejsze artykuły. W 1876 roku z dr Karolem Stromengerem założył „Przegląd sądowy i administracyjny”, który po wystąpieniu wspólnika prowadził sam do roku 1892, a od 1893 roku z dr Bronisławem Łozińskim, potem pod zmienioną nazwą „Przegląd prawa i administracji” aż 1926 roku. Po jego śmierci zmieniona nazwę na „Przegląd Prawa i Administracji im. Ernesta Tilla”[8].
W pracy naukowej zajmował się prawem cywilnym – prawem rzeczowym, spadkowym, prawem zobowiązań. Pracował nad projektem kodeksu cywilnego, a gdy prace nad nim zaczęły się opóźniać, przygotował projekt części ogólnej i szczegółowej prawa zobowiązaniowego, który był podstawą do prac nad kodeksem zobowiązań z 1933. Był twórcą lwowskiej szkoły prawa prywatnego, z której wywodzili się: m.in. Roman Longchamps de Bérier, Kazimierz Przybyłowski, Alfred Ohanowicz i znawca prawa handlowego Aleksander Doliński.
Otrzymał tytuł c. k. radcy dworu[9]. 22 października 1917 został wyniesiony do godności szlacheckiego I stopnia, a w dyplomie z 6 lutego 1918 dodano przydatek „z Kostryna” („von Kostryn”; nobilitowany był właścicielem Kostrynia tj. przysiółka Uherzec Mineralnych)[9]. W 1926 otrzymał tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[10].
Został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Był żonaty z Adolfiną[11]. Ich dziećmi byli: Artur Till (1874–1936), także prawnik oraz adwokat i oficer[12], Stanisław Till (1875–1945), radca budownictwa w Urzędzie Wojewódzkim i dyrektor Muzeum Przemysłowego w Krakowie, Maria Zgórska (ur. 1878), Jadwiga (1881–1885), Ernest Till junior (1884–1985) oraz Adolfina Pagaczewska (1886–1974).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
