Schronisko w dolinie Mołody

Schronisko w dolinie Mołody – nieistniejące obecnie schronisko turystyczne, położone w dolinie rzeki Mołody w Gorganach na wysokości ok. 840 m n.p.m.^[1]

Schronisko PTT w dolinie Mołody

Państwo	Polska
Pasmo	Gorgany, Karpaty
Wysokość	840 m n.p.m.
Data otwarcia	1937
Właściciel	Oddział Lwowski PTT
Położenie na mapie Gorganów schronisko
Położenie na mapie Karpat schronisko
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich schronisko
48°38′25″N 23°54′25″E

Fragmenty podmurówki schroniska (2006)

Historia

Inicjatorem budowy schroniska w dolinie Mołody – podobnie jak w sąsiednich dolinach Świcy i Łomnicy – był Oddział Lwowski Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego^[1][2]. Obiekt zlokalizowano w pobliżu przystanku Kruhła kolejki leśnej z Osmołody, w miejscu, w którym dolinę przecinał główny szlak wschodniobeskidzki^[2][3].

Budynek mający docelowo pomieścić 30–35 osób zaprojektował Tadeusz Solecki^[1][4]. Prace rozpoczęto późnym latem 1935 roku, jednak główne roboty wykonano w roku następnym. Pod koniec roku 1936 prowizorycznie ukończony obiekt udostępniono pierwszym turystom, oferując 20 miejsc noclegowych na siennikach. Niemniej w kolejnych latach trwały jeszcze prace wykończeniowe (zwłaszcza w suterenach), zaś wykonawca zmuszony był do dokonania poprawek stolarskich (wymiana oszalowania ścian wewnętrznych) z uwagi na wyschnięcie drewna, z którego schronisko zostało zbudowane^[4]. Zasadnicze prace ukończono do 1937 roku^[5].

Ostatecznie turystom udostępniono wspólną salę noclegową z 17 pryczami i dwa pokoje na piętrze. Trzy pomieszczenia (jedno na parterze i dwa na piętrze) zajęła Straż Graniczna. W 1938 roku obiekt dysponował 25 łóżkami^[4].

W 1939 roku do wykonania wciąż pozostawało wzniesienie budynku gospodarczego, wodociągu grawitacyjnego, toalet zewnętrznych, drenaż fundamentów i uzupełnienie wyposażenia^[4].

Schronisko nie przetrwało okresu II wojny światowej^[4]. Do pierwszej dekady XXI wieku zachowały się jedynie oznakowane ruiny^[1], przez które prowadzi współczesny szlak turystyczny^[6].

Szlaki turystyczne

Okolice schroniska stanowiły dogodny punkt wyjścia na Mołodę, Jajko Perehińskie, grupę Arszycy (Gorgan Ilemski), Konia Grofeckiego, Parenki oraz Popadie – Wielką i Małą^[2]. Według stanu na lata 1935–1937 w okolicy obiektu przebiegały następujące szlaki turystyczne:

• Główny Szlak Karpacki
  • na Wierch Mołody i dalej przez Sywanię Lolińską na Ukiernię,
  • na Grofę i dalej przez Parenki na Popadię
• na Jajko Perehińskie^[a],
• na Grofę przez Konia Grofeckiego^[a]
• na przełęcz Płyśce ponad doliną potoku Zielony^[a][3][7][8].

Uwagi

1. Według stanu na lata 1935–1937 szlak nieznakowany^[3][7]

Przypisy

1. DariuszD. Dyląg DariuszD., Gorgany. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 91, 249, ISBN 978-83-89188-74-8, OCLC 297550353 (pol.).
2. Bogdziewicz 2012 ↓, s. 226.
3. JózefJ. Moszczeński JózefJ., AdamA. Lenkiewicz AdamA. (red.), Mapa Gorgany, załącznik do „Przewodnika historyczno-turystycznego po Gorganach i Czarnohorze : Szlakiem II Brygady Legionów Polskich w Karpatach Wschodnich”, Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1937, OCLC 69280318 (pol.). Brak numerów stron w książce
4. Bogdziewicz 2012 ↓, s. 228.
5. BohdanB. Małachowski BohdanB., Siedemdziesiąt pięć lat pracy, „Wierchy” (18), Kraków: Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, 1948, s. 90 (pol.).
6. PawełP. Wiejacz PawełP., Wycieczki po Gorganach, Warszawa: Stowarzyszenie „Res Carpathica”, 2017, s. 100, ISBN 978-83-948100-0-9 (pol.).
7. Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Porohy (pas 54, słup 38), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1935 (pol.). Brak numerów stron w książce
8. Regulamin GOT, s. 64, Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, 1935.{{Cytuj}} Linki zewnętrzne: "opis". Brak numerów stron w książce

Bibliografia

• RyszardR. Bogdziewicz RyszardR., Schroniska karpackie od Beskidu Śląskiego do Czarnohory w latach 1874–1945, wyd. I, Lublin: Drukarnia i Wydawnictwo Akademickie WSSP im. Wincentego Pola, 2012, s. 226–228, ISBN 978-83-60594-24-7, OCLC 956614813 (pol.).