Loading AI tools
polski piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rafał Wolski (ur. 10 listopada 1992 w Kozienicach) – polski piłkarz, występujący na pozycji pomocnika, od 2023 w polskim klubie Radomiak Radom. W latach 2012–2017 reprezentant Polski, uczestnik Mistrzostw Europy 2012.
 Rafał Wolski na konferencji FC Bari 1908 (2014) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
10 listopada 1992 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
179 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
27 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wychowanek Jastrzębia Głowaczów. W swojej karierze reprezentował także barwy Legii Warszawa, Fiorentiny, Bari, Mechelen, Wisły Kraków, Lechii Gdańsk oraz Wisły Płock. W trakcie swojej kariery występował w młodzieżowych reprezentacjach Polski: U-17, U-20 oraz U-21.
Wolski rozpoczął swoją karierę w wieku 8 lat w Uczniowskim Klubie Sportowym Jastrząb Głowaczów, gdzie trenerem był jego ojciec, Krzysztof Wolski[1][2]. Występy w reprezentacji województwa mazowieckiego sprawiły, że zainteresowanie jego osobą zaczęły wyrażać inne zespoły, m.in. Korona Kielce i UKS SMS Łódź[2]. Bliski był także transferu do KS-u Piaseczno[3].
Ściągnąć do siebie Wolskiego chciała także Legia Warszawa, jednak kilkukrotnie jej odmawiano[2]. Wreszcie w 2008 Wolski udał się wraz z Akademią Legii na obóz sportowy do Mielnika, a następnie w sierpniu 2008 podpisał z nią kontrakt[2]. Początkowo występował w drużynie Młode Wilki 92'[4], z którą w czerwcu 2009 sięgnął po mistrzostwo Mazowieckiej Ligi Juniorów Młodszych[5], samemu zdobywając przy okazji 10 bramek[6]. W lipcu 2009 roku Młode Wilki 92' z Wolskim w składzie zdobyły także Wicemistrzostwo Polski Juniorów[7].
23 listopada 2009 Wolski zadebiutował w zespole Młodej Ekstraklasy Legii, która podejmowała wówczas swoich odpowiedników z Polonii Warszawa[8]. Pojawił się na boisku w drugiej połowie i zanotował asystę przy bramce Piotra Wasikowskiego[8]. Pod koniec stycznia 2010 Wolski znalazł się w kadrze młodej Legii na turniej Torneo di Viareggio[9], a na początku marca oficjalnie włączono go do składu zespołu Młodej Ekstraklasy[10]. Ostatecznie zespół sięgnął po młodzieżowe wicemistrzostwo Polski[11], zaś sam Wolski przez cały sezon 2009/10 wystąpił w jego barwach pięciokrotnie[12].
27 marca 2010 ówczesny trener pierwszej drużyny Legii, Stefan Białas, podjął decyzję o zaproszeniu Wolskiego na treningi prowadzonego przez siebie zespołu[13], jednak podczas samej sesji Wolski doznał kontuzji kostki, która wyeliminowała go z gry na trzy tygodnie[14].
Przed rozpoczęciem sezonu 2010/11 udał się wraz z pierwszą drużyną na przedsezonowe zgrupowanie do Grodziska Mazowieckiego[15]. 4 września zadebiutował w niej nieoficjalnie podczas wygranego 5:2 sparingu z Legionovią Legionowo, zmieniając w 75. minucie Sebastiana Szałachowskiego[16]. We wrześniu także został ponownie, tym razem przez Macieja Skorżę, zaproszony na trening pierwszego zespołu[17]. Pod koniec listopada znalazł się w kadrze na mecz Ekstraklasy z Polonią Bytom[18], jednak w samym spotkaniu nie wystąpił. 12 stycznia 2011 roku Wolski podpisał z Legią profesjonalny, trzyipółletni kontrakt[19]. 1 marca oficjalnie zadebiutował w barwach pierwszego zespołu podczas zremisowanego 1:1 spotkania ćwierćfinałowego Pucharu Polski, zmieniając w 79. minucie Michała Kucharczyka[20]. Pięć dni później rozegrał swoje pierwsze spotkanie w Ekstraklasie, zastępując Miroslava Radovicia w 90. minucie wygranego 1:0 meczu z Polonią Warszawa[21]. 15 marca wyszedł w podstawowym składzie Legii na wygrany 2:0 rewanżowy mecz Pucharu Polski z Ruchem Chorzów i grał do 73. minuty, gdy zmienił go Manú[22], zaś 29 maja podczas wygranego 4:0 spotkania z Polonią Bytom zanotował asystę przy bramce Miroslava Radovicia[23]. Ostatecznie przez cały sezon 2010/11 Wolski rozegrał w sumie 6 spotkań w barwach pierwszej drużyny[24], a także sięgnął z nią po Puchar Polski[25].
Przed kolejną kampanią Wolski został na stałe włączony do kadry pierwszego zespołu[26]. Znalazł się on także na liście B zgłoszonej przez klub do rozgrywek Ligi Europy[27]. 21 września w 77. minucie spotkania 1/16 Pucharu Polski z rezerwami Rozwoju Katowice Wolski zdobył swoją pierwszą bramkę w barwach Legii, ustalając ostatecznie wynik na 4:1[28]. Nieco ponad tydzień później zadebiutował w europejskich pucharach, zmieniając Macieja Rybusa w 82. minucie wygranego 3:2 meczu fazy grupowej Ligi Europy z izraelskim Hapoelem Tel Awiw[29]. 23 października Wolski zdobył swojego pierwszego gola w Ekstraklasie. Miało to miejsce podczas wygranego 2:0 spotkania z Widzewem Łódź, gdy w 90. minucie pokonał Macieja Mielcarza[30]. Trzy dni później ponownie zdobył bramkę przeciwko Widzewowi, tym razem w 3:0 meczu Pucharu Polski[31]. W listopadzie dołożył kolejne trafienie w wygranym 3:0 spotkaniu ligowym z Lechią Gdańsk[32]. Trzy bramki dołożył w marcu 2012 roku, w meczach z ŁKS-em Łódź[33], Podbeskidzie Bielsko-Biała[34] i GKS-em Bełchatów[35], a ostatniego gola w sezonie zdobył 6 maja przeciwko Koronie Kielce[36]. Legia ostatecznie zakończyła rozgrywki na 3. miejscu w tabeli, a także ponownie zdobyła krajowy puchar[37]. Sam Wolski rozegrał w sumie 32 spotkania i zdobył osiem bramek, a także został przez Ekstraklasę uhonorowany tytułem "Odkrycia sezonu 2011/12"[38]. Zainteresowanie jego zakupem zaczęły wyrażać niemieckie Werder Brema, Borussia Dortmund oraz Hannover 96[39].
Latem 2012 Wolski doznał kontuzji stopy[40]. Po konsultacji medycznej oraz zabiegu przewidywano, że będzie pauzować przez trzy tygodnie[41]. Mimo to ból nie ustępował i we wrześniu Wolski udał się do Niemiec na badania do doktora Hansa-Wilhelma Müllera-Wohlfahrta[42], z którym konsultowano się aż do listopada[43]. W połowie stycznia 2013 roku Wolski wraz z całą drużyną wziął udział w pierwszym w nowym roku treningu pod okiem Jana Urbana[44]. W sumie w rundzie jesiennej sezonu 2012/13 Wolski nie wystąpił w żadnym spotkaniu[45].
22 stycznia 2013 Wolski wyjechał do Włoch, gdzie przeszedł testy medyczne przed transferem do Fiorentiny[46], z którą trzy dni później podpisał czteroipółletni kontrakt[47]. 3 lutego po raz pierwszy usiadł na ławce rezerwowych, jednak w wygranym 2:0 spotkaniu z Parmą nie wystąpił[48]. W kwietniu podczas treningu nabawił się kontuzji mięśnia dwugłowego[49], przez którą pauzował dwa tygodnie. W barwach Fiorentiny zadebiutował dopiero 19 maja podczas wygranego 5:1 meczu z Pescarą, gdy w 60. minucie zastąpił Adema Ljajicia[50]. Był to jego jedyny występ, zaś Fiorentina zakończyła rozgrywki Serie A na 4. miejscu.
Pierwszy mecz w sezonie 2013/14 Wolski rozegrał 1 września 2013, gdy w 90. minucie wygranego 5:2 spotkania z Genoą zastąpił Borję Valero[51]. Trzy tygodnie później wyszedł w podstawowym składzie Fiorentiny na wygrany 2:0 mecz z Atalantą, a także asystował przy bramce Matíasa Fernándeza[52]. W połowie grudnia włoskie media informowały o wypożyczeniu Wolskiego do Bologny[53], do którego jednak nie doszło. 8 stycznia 2014 roku podczas wygranego 2:0 spotkania Pucharu Włoch z Chievo ponownie zanotował asystę, tym razem przy golu Joaquína[54]. 8 lutego Wolski zdobył swoją pierwszą bramkę dla Fiorentiny. Miało to miejsce w 86. minucie wygranego 2:0 ligowego meczu z Atalantą, gdy wykorzystał podanie Matíasa Fernándeza i pokonał Andreę Consigliego[55]. Fiorentina ostatecznie zajęła 4. miejsce w tabeli, zaś Wolski rozegrał w sumie 15 spotkań i zdobył jedną bramkę.
28 sierpnia 2014 oficjalnie poinformowano, że Wolski sezon 2014/15 spędzi na wypożyczeniu w drugoligowym włoskim AS Bari[56][57]. W nowej drużynie zadebiutował 13 września w zremisowanym 1:1 meczu ligowym z Frosinone, wychodzą w podstawowym składzie i grając przez pełne 90 minut[58]. Na początku 2015 roku wypożyczenie do Bari zostało zakończone, a sam Wolski w barwach klubu rozegrał ostatecznie 7 spotkań ligowych[59].
16 stycznia 2015 Mechelen oficjalnie poinformowało o półtorarocznym wypożyczeniu Wolskiego. Ponadto belgijski klub zapewnił sobie prawo pierwokupu[60].
24 lutego 2016 Wolski został zawodnikiem Wisły Kraków[61], która wypożyczyła go na pół roku, zapewniając sobie ponadto możliwość wykupu z Fiorentiny[62].
4 lipca 2016 został zawodnikiem Lechii Gdańsk. Wolski przeniósł się do Lechii na zasadzie transferu definitywnego z Fiorentiny i podpisał 3-letni kontrakt z polskim klubem[63].
6 marca 2020 został zawodnikiem Wisły Płock[64]. W sierpniu 2022 roku został wybrany piłkarzem miesiąca lipca Ekstraklasy[65]. W sezonie 2022/2023, w którym rozegrał 30 meczów i zdobył 7 goli[66], spadł z Wisłą z Ekstraklasy[67]. 5 czerwca 2023 rozwiązał umowę z klubem, za porozumieniem stron[68].
30 czerwca 2023 podpisał dwuletni kontrakt z Radomiakiem Radom[66].
26 marca 2009 Wolski zadebiutował w reprezentacji Polski do lat 17, wchodząc na boisko na ostatnie 15 minut wygranego 2:0 spotkania eliminacyjnego młodzieżowych Mistrzostw Europy 2009 ze Słowenią[69][70]. Był też powołany do kadry U-19[71].
31 sierpnia 2011 Wolski rozegrał pierwszy mecz w barwach reprezentacji do lat 20. Zadebiutował podczas przegranego 2:4 meczu Turnieju Czterech Narodów z Niemcami, zmieniając w 46. minucie Jana Pawłowskiego[72]. Wystąpił także w dwóch kolejnych spotkaniach tego turnieju Włochami, które miały miejsce 7 września[73] i 12 października[74]. 12 listopada zdobył swoją pierwszą bramkę dla zespołu U-20, pokonując bramkarza w 62. minucie wygranego 1:0 spotkania Turnieju Czterech Narodów z Niemcami[75].
Na początku maja 2012 Wolski znalazł się w szerokiej kadrze powołanej przez ówczesnego selekcjonera, Franciszka Smudę na Mistrzostwa Europy 2012[76]. 22 maja zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Polski, wychodząc w podstawowym składzie na wygrany 1:0 towarzyski mecz z Łotwą[77]. Wystąpił także w wygranych spotkaniach ze Słowacją[78] oraz Andorą[79]. Znalazł się w ostatecznym, 23-osobowym składzie na Mistrzostwa Europy[80], jednak na samym turnieju nie wystąpił w ani jednym spotkaniu, zaś Polska odpadła już po fazie grupowej.
23 marca 2013 Wolski rozegrał pierwsze spotkanie w barwach kadry do lat 21, która w towarzyskim meczu pokonała wówczas 3:0 Litwę[81]. W 2013 roku grał także w meczach towarzyskich z Łotwą[82], Norwegią[83] oraz Portugalią[84]. Ponadto wraz z reprezentacją U-21 brał także udział w eliminacjach do młodzieżowych Mistrzostw Europy 2015, w ramach których wystąpił w spotkaniach z Maltą[85], Szwecją[86], Turcją[87] i Grecją[88]. 5 marca 2014 roku podczas wygranego 5:0 towarzyskiego meczu z Litwą Wolski zdobył swoją pierwszą bramkę dla kadry do lat 21[89]. Wystąpił także od pierwszych minut w wygranym 1:0 towarzyskim spotkaniu z Bośnią i Hercegowiną, notując asystę przy golu Rafała Janickiego[90].
Pod koniec kwietnia 2014 otrzymał pierwsze od dwóch lat powołanie do seniorskiej reprezentacji Polski[91]. 13 maja podczas zremisowanego 0:0 towarzyskiego spotkania z Niemcami pojawił się na boisku w 90. minucie, zmieniając Macieja Rybusa[92].
5 października 2017, podczas rozgrywanego w Erywaniu meczu eliminacji Mistrzostw Świata 2018 z Armenią, Wolski strzelił swoją pierwszą bramkę w reprezentacji w 88 minucie, ustalając wynik meczu na 1:6.
Wolski może występować zarówno na pozycji skrzydłowego, jak i środkowego pomocnika oraz cofniętego napastnika[93]. Swoją wątłą budowę ciała nadrabia technicznym wyszkoleniem oraz umiejętnością panowania nad piłką, z powodu których porównywany był do Zinédine Zidane′a i Mario Götzego[94].
| Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar kraju | Europa[uwaga 1] | Suma | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
| Legia Warszawa | 2010/11 | Ekstraklasa | 4 | 0 | 2 | 0 | – | 6 | 0 | |
| 2011/12 | 21 | 6 | 5 | 2 | 6 | 0 | 32 | 8 | ||
| Ogólnie | 25 | 6 | 7 | 2 | 6 | 0 | 38 | 8 | ||
| ACF Fiorentina | 2012/13 | Serie A | 1 | 0 | – | – | 1 | 0 | ||
| 2013/14 | 14 | 1 | 1 | 0 | – | 15 | 1 | |||
| Ogólnie | 15 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 16 | 1 | ||
| Bari (wyp.) | 2014/15 | Serie B | 7 | 0 | – | – | 7 | 0 | ||
| Ogólnie | 7 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 7 | 0 | ||
| Mechelen (wyp.) | 2014/15 | Jupiler Pro League | 13 | 2 | – | – | 13 | 2 | ||
| 2015/16 | 11 | 0 | 3 | 0 | – | 14 | 0 | |||
| Ogólnie | 24 | 2 | 3 | 0 | 0 | 0 | 27 | 2 | ||
| Wisła Kraków (wyp.) | 2015/16 | Ekstraklasa | 14 | 4 | – | – | 14 | 4 | ||
| Ogólnie | 14 | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 14 | 4 | ||
| Lechia Gdańsk | 2016/17 | Ekstraklasa | 34 | 3 | 2 | 0 | – | 36 | 3 | |
| 2017/18 | 11 | 1 | – | – | 11 | 1 | ||||
| 2018/19 | 9 | 1 | 2 | 1 | – | 11 | 2 | |||
| 2019/20 | 14 | 1 | 3 | 0 | 1 | 0 | 18 | 1 | ||
| Ogólnie | 68 | 6 | 7 | 1 | 1 | 0 | 76 | 7 | ||
| Wisła Płock | 2020/21 | Ekstraklasa | 7 | 2 | – | – | 7 | 2 | ||
| 2021/22 | Ekstraklasa | 26 | 4 | – | – | 26 | 4 | |||
| 2022/23 | Ekstraklasa | 6 | 5 | – | – | 6 | 5 | |||
| Ogólnie | 39 | 11 | 0 | 0 | 0 | 0 | 39 | 11 | ||
| Ogólnie w karierze | 155 | 21 | 18 | 3 | 7 | 0 | 180 | 24 | ||
| Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|
 Polska U-17 |
2009 | 1 | 0 |
| Ogólnie | 1 | 0 | |
| Polska U-20 |
2011 | 4 | 1 |
| Ogólnie | 4 | 1 | |
| Polska U-21 |
2013 | 8 | 0 |
| 2014 | 3 | 1 | |
| Ogólnie | 11 | 1 | |
| Polska |
2012 | 3 | 0 |
| 2014 | 1 | 0 | |
| 2017 | 3 | 1 | |
| Ogólnie | 7 | 1 |
| Mecze i gole w reprezentacji | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Reprezentacja do lat 17 | |||||||
| # | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rezultat | Gol | Rozgrywki | |
| 1. | 26 marca 2009 | Ksanti, Grecja |  Słowenia U-17 | 2:0 | El. ME U-17 2009 | ||
| Reprezentacja do lat 20 | |||||||
| # | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rezultat | Gol | Rozgrywki | |
| 1. | 31 sierpnia 2011 | Offenburg, Niemcy |  Niemcy U-20 | 4:2 | Turniej Czterech Narodów | ||
| 2. | 7 września 2011 | Częstochowa, Polska |  Włochy U-20 | 1:2 | Turniej Czterech Narodów | ||
| 3. | 12 października 2011 | Monfalcone, Włochy | Włochy U-20 | 3:1 | Turniej Czterech Narodów | ||
| 4. | 12 listopada 2011 | Brzeg, Polska | Niemcy U-20 | 1:0 |  | Turniej Czterech Narodów | |
| Reprezentacja do lat 21 | |||||||
| # | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rezultat | Gol | Rozgrywki | |
| 1. | 23 marca 2013 | Siedlce, Polska |  Litwa U-21 | 3:0 | Mecz towarzyski | ||
| 2. | 26 marca 2013 | Legionowo, Polska |  Łotwa U-21 | 4:1 | Mecz towarzyski | ||
| 3. | 6 czerwca 2013 | Kraków, Polska |  Malta U-21 | 2:0 | El. ME U-21 2015 | ||
| 4. | 10 czerwca 2013 | Fredrikstad, Norwegia |  Norwegia U-21 | 4:2 | Mecz towarzyski | ||
| 5. | 6 września 2013 | Malmö, Szwecja |  Szwecja U-21 | 3:1 | El. ME U-21 2015 | ||
| 6. | 10 września 2013 | Melgaço, Portugalia |  Portugalia U-21 | 6:1 | Mecz towarzyski | ||
| 7. | 15 października 2013 | Antalya, Turcja |  Turcja U-21 | 1:0 | El. ME U-21 2015 | ||
| 8. | 19 listopada 2013 | Kraków, Polska |  Grecja U-21 | 3:1 | El. ME U-21 2015 | ||
| 9. | 5 marca 2014 | Białystok, Polska | Litwa U-21 | 5:0 | | Mecz towarzyski | |
| 10. | 4 czerwca 2014 | Kraków, Polska |  Bośnia i Hercegowina U-21 | 1:0 | Mecz towarzyski | ||
| 11. | 9 września 2014 | Katerini, Grecja | Grecja U-21 | 3:1 | El. ME U-21 2015 | ||
| Reprezentacja A | |||||||
| # | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rezultat | Gol | Rozgrywki | |
| 1. | 22 maja 2012 | Klagenfurt, Austria | Łotwa | 1:0 | Mecz towarzyski | ||
| 2. | 26 maja 2012 | Klagenfurt, Austria |  Słowacja | 1:0 | Mecz towarzyski | ||
| 3. | 2 czerwca 2012 | Warszawa, Polska |  Andora | 4:0 | Mecz towarzyski | ||
| 4. | 13 maja 2014 | Hamburg, Niemcy | Niemcy | 0:0 | Mecz towarzyski | ||
| 5. | 5 października 2017 | Erywań, Armenia |  Armenia | 1:6 | | el. MŚ 2018 | |
| 6. | 8 października 2017 | Warszawa, Polska |  Czarnogóra | 4:2 | el. MŚ 2018 | ||
| 7. | 13 listopada 2017 | Gdańsk, Polska |  Meksyk | 0:1 | Mecz towarzyski | ||
Jego młodszy brat, Paweł Wolski (ur. 1993), również jest piłkarzem[97].
W sierpniu 2021 został zatrzymany przez policję podczas prowadzenia pojazdu pod wpływem alkoholu. W lipcu 2022 został skazany prawomocnym wyrokiem – stracił prawo jazdy na trzy lata, nałożono na niego karę grzywny w wysokości 7,5 tys. zł złotych oraz nakazano wpłatę 5 tys. zł na cel charytatywny[98]. Ówczesny klub Wolskiego, Wisła Płock, również potępił jego zachowanie i nałożył karę finansową, której kwota nie została podana do publicznej wiadomości[99]. Sam piłkarz wydał oświadczenie, w którym przyznał się do winy i prosił o wybaczenie swojego zachowania[100].
Był uczestnikiem programu Turbokozak[101].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
