Parc Nacional d’Aigüestortes i Estany de Sant Maurici
park narodowy w Hiszpanii Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parc Nacional d’Aigüestortes i Estany de Sant Maurici[1] (hiszp. Parque Nacional de Aigüestortes y Lago de San Mauricio) – park narodowy w Hiszpanii, jedyny park narodowy na terenie Katalonii, utworzony w 1955 roku.
 Jezioro Sant Maurici | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Data utworzenia |
1955 |
| Akt prawny |
Decreto de 21 de octubre de 1955 de creación del Parque Nacional de Aigüestortes i Estany de Sant Maurici |
| Powierzchnia |
141,19 km² |
Położenie na mapie Katalonii  | |
Położenie na mapie Hiszpanii  | |
 42°35′13″N 0°58′28″E | |
| Strona internetowa | |
Historia
Park został utworzony dekretem z 21 października 1955 roku[2] – był to piąty park narodowy utworzony na terenie Hiszpanii[3]. Początkowo obejmował ochroną 98,51 km² Pirenejów[3]. Większość gruntów była własnością prywatną i na terenach parku prowadzono działalność leśną do 1975 roku, kiedy uchwalono w Hiszpanii ustawę o obszarach chronionych[3]. 30 marca 1988 roku ustanowiono nowe prawo zakazujące wszelkich interwencji, które mogłyby zaburzyć naturalne systemy parku[3]. Wyznaczono wówczas również otulinę obszaru ochronnego, która gwarantowała całkowitą ochronę zasobów naturalnych parku[3]. Obszar parku zwiększono do 102,3 km², a później w 1996 roku do 141,19 km²[3]. Jest to jedyny park narodowy na terenie Katalonii[4].
Opis
Park obejmuje ochroną polodowcowy górzysty krajobraz Pirenejów[5]. Centrum parku tworzy masyw zbudowany ze skał granitowych liczących około 300 milionów lat, otoczonych przez skały osadowe, łupki i wapienie, które uległy sfałdowaniu w okresie paleozoiku[6]. Całość została poddana kolejnemu sfałdowaniu w okresie trzeciorzędu[6]. W okresie czwartorzędu obszar pokryły lodowce, których działalność erozyjna wpłynęła na ostateczne ukształtowanie terenu[6]. Około 50 tys. lat temu duże lodowce wyrzeźbiły U-kształtne doliny, pozostawiając po sobie ogromne kary i liczne jeziora[6]. Park nazywany jest czasem „parkiem 200 jezior”[6].
Flora i fauna
Z uwagi m.in. na dużą rozpiętość wysokości (1200–3029 m n.p.m.) park charakteryzuje się dużą różnorodnością biologiczną[7]. Występują tutaj wyraźne strefy wysokościowe[7]:
- Piętro reglowe na wysokości 1800 m porośnięte lasami liściastymi z dębem omszonym i bukiem zwyczajnym, gdzie posadzono również lasy sosnowe.
- Piętro subalpejskie na wysokości 2300–2400 m z lasami jodłowymi, a w wyższych partiach sosnowymi; polany utworzone przez człowieka pod pastwiska porastają m.in. maliny, wierzbówki i naparstnice. W lasach sosnowych występuje m.in. różanecznik alpejski, borówka czarna, jałowiec pospolity i mącznica lekarska.
- Piętro alpejskie powyżej 2400 m z alpejskimi łąkami, gdzie rosną m.in. trawy Festuca eskia, bliźniczki, goryczki i gdzie występuje Ranunculus pyrenaeus i lepnica bezłodygowa.
- Piętro subniwalne obejmuje najwyższe, skaliste części parku powyżej 2700 m, gdzie szczeliny i osłonięte zagłębienia skalne porastają m.in. storczyki i rosiczki.
Na terenie parku występuje prawie 200 gatunków kręgowców[8]. Ssaki reprezentują m.in. kozice południowe, dziki, gronostaje, świstaki i sarny[8]. Wśród ptaków w lasach spotkać można m.in. dzięcioła czarnego, głuszca, włochatkę zwyczajną i krzyżodzioba świerkowego, nad nagimi zboczami zobaczyć można m.in. sępa płowego, orła przedniego i orłosępa, a na łąkach alpejskich m.in. pardwę górską, płochacza halnego, śnieżkę zwyczajną i wieszczka[8]. Wśród płazów wyróżniają się traszka pirenejska, żmija żebrowana i gniewosz plamisty[8]. W wodach parku żyją pstrągi potokowe[8].
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
