Pałac w Sobieszowie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Sobieszowie – zabytkowy[2] pałac[3] w Jeleniej Górze, w województwie dolnośląskim.
 nr rej. 900/J z 14.08.1987[1] | |
 Pałac w Sobieszowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Inwestor |
Johann Anton von Schaffgotsch (1675-1742) |
| Rozpoczęcie budowy |
1705 |
| Ukończenie budowy |
1712 |
| Pierwszy właściciel |
Johann Anton von Schaffgotsch (1675-1742) |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie Jeleniej Góry  | |
 50°50′47″N 15°38′21″E | |
Zespół zabudowy położony jest w środkowej części Sobieszowa (aktualnie dzielnicy Jeleniej Góry), pomiędzy ulicami Karkonoską a Cieplicką. Pałac stoi na krawędzi skarpy, przy drodze do Piechowic.
Po pożarze w roku 1675 zamku Chojnik, rodowego gniazda Schaffgotschów, jego właściciele zmuszeni byli do wzniesienia nowej siedziby. Budowę rozpoczęto w 1705 r. na zlecenie Johanna Antona von Schaffgotsch (1675-1742), żonatego z Marią Franciszką Serényi von Kis-Serény (1679–1707)[4]. Kierował nią mistrz budowlany Eliasz Scholze z Bolesławca. Zakończenie prac budowlanych nastąpiło w 1712 r. Pałac początkowo był główną siedzibą rodu. Po przeprowadzce Schaffgotschów do pałacu w Cieplicach stał się ich rezydencją letnią. Pod koniec XVIII w. Schaffgotschowie przekazali budynek zarządcy dóbr i sądowi ziemskiemu. Wnętrza przebudowane po 1945 r. Do roku 2012 mieściła się tu siedziba Zespołu Szkół Rolniczych i Agroturystycznych[5]. 14 sierpnia 2013 budynek został przekazany Karkonoskiemu Parkowi Narodowemu w celu utworzenia centrum edukacyjnego[6]. W 2023 roku gmach otwarto pracach konserwatorskich[7].
Pałac o planie prostokątnym położono na obudowanych kamieniami skarpach z szerokimi schodami od frontu. Obiekt trzykondygnacyjny, o elewacji frontowej 11-osiowej z trzyosiowymi ryzalitami wejściowymi na osi, wieńczonymi prostymi tympanonami. Pod okapem przebiega fryz ornamentowy o motywie akantu. Pośrodku, na osi elewacji, fryz przerywa maszkaron. W elewacji ogrodowej zachował się kamienny, prostokątny portal zwieńczony frontonem typu entrecoupé (z przerwą)[8], w której znajduje się kartusz z bujnymi labrami wychodzącymi z przerwy, zawierający pierwotnie hrabiowski (graf) herb Schaffgotschów[9]. Bryłę nakrywa dach czterospadowy. W przyziemiu zachował się dwutraktowy układ wnętrz z holem i klatką schodową pośrodku, w części północno-wschodniej – wnętrza w układzie trzytraktowym. Poniżej pałacu został zaplanowany szeroki dziedziniec gospodarczy, otoczony zabudowaniami dawnego folwarku z XVIII i XIX w. Na majdan składają się oficyny i budynki gospodarcze, wydzielające pośrodku czworoboczny dziedziniec. W części obiektów przetrwały kamienne portale, sklepienia kolebkowe i sklepienia baldachimowe wsparte na filarach.
Ryzalit z kartuszem
Herby Schaffgotsch, Serényi v. Kis-Serény
Herb hr. Schaffgotsch
Herb Serényi von Kis-Serény
Mapa Doliny Pałaców
.jpg)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
