Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miasto nieujarzmione, wcześniej Robinson warszawski – polski dramat filmowy z 1950 roku w reżyserii Jerzego Zarzyckiego.
Zofia Mrozowska w scenie z filmu | |
Gatunek | |
---|---|
Data premiery | |
Kraj produkcji | |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Muzyka | |
Zdjęcia |
Jean Isnard |
Scenografia |
Film opowiada o losach warszawskich robinsonów na tle burzenia Warszawy po zakończeniu powstania warszawskiego. Powstał na kanwie wojennych wspomnień Władysława Szpilmana. Film jest niezwykłym dokumentem polskiej sztuki filmowej: był kręcony w zniszczonej wojną Warszawie i stanowi zapis wyglądu zrujnowanego miasta w kilka lat po wojnie. W filmie dopatrzeć można się kilku charakterystycznych ulic i budynków Warszawy w stanie totalnej ruiny. Film jest też unikatowy ze względu na zawarte w nim sceny będące wiernymi rekonstrukcjami działań niemieckich grup technicznych powołanych do grabienia, podpalania i burzenia stolicy.
Film powstawał w warunkach zaostrzonej cenzury komunistycznych władz, które wprowadziły liczne zmiany w scenariuszu, wypaczające pierwotny zamysł scenarzystów. Muzyce Artura Malawskiego zarzucono formalizm i usunięto ją z obrazu. Zlecenie napisania nowej muzyki powierzono Romanowi Palestrowi[1].
Scena z filmu, w której Stanisław Różewicz (asystent reżysera) w mundurze Wehrmachtu dowodzi baterią wyrzutni Nebelwerfer pojawiała się w wielu filmach dokumentalnych ukazujących powstanie warszawskie. Została jednak nakręcona w 1948 podczas wysadzania domów w śródmieściu Wrocławia[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.