Marek Prawda

Marek Władysław Prawda (ur. 1 października 1956 w Kielcach^[1]) – polski socjolog i dyplomata, ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Szwecji (2001–2005) i Niemczech (2006–2012), stały przedstawiciel RP przy Unii Europejskiej (2012–2016), urzędnik Komisji Europejskiej, od 2024 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

Marek Prawda

Marek Prawda (2024)
Data i miejsce urodzenia	1 października 1956 Kielce
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Okres	od 2024
Stały przedstawiciel RP przy Unii Europejskiej
Okres	od 2012 do 2016
Poprzednik	Jan Tombiński
Następca	Jarosław Starzyk
Ambasador RP w Niemczech
Okres	od 2006 do 2012
Poprzednik	Andrzej Byrt
Następca	Jerzy Margański
Ambasador RP w Szwecji
Okres	od 2001 do 2005
Poprzednik	Ryszard Czarny
Następca	Michał Czyż
Odznaczenia

Marek Prawda odbiera od Radosława Sikorskiego nominację na podsekretarza stanu (2024)

Życiorys

W latach 1975–1979 odbył studia ekonomiczne na Uniwersytecie w Lipsku. Od 1979 był studentem studiów doktoranckich w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. W 1984 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie socjologii pracy^[2]. Rozprawa doktorska Cykl życia jednostki a wartości pracy została wydana przez Ossolineum^[3]. Był uczniem Jerzego Holzera^[4]. W latach 1987–1989 przebywał na stypendium naukowym na Uniwersytecie w Hamburgu. W latach 1984–1990 był pracownikiem naukowym Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, a w latach 1990–1992 Zakładu Studiów nad Niemcami w Instytucie Studiów Politycznych PAN^[3].

W latach 80. działał w NSZZ „Solidarność”. W 1989 był członkiem lokalnego Komitetu Obywatelskiego na warszawskim Żoliborzu. Jesienią 1989 z ramienia KO koordynował pomoc dla uchodźców z NRD przybywających do Polski^[5]. W latach 1991–1992 pełnił funkcję sekretarza generalnego Zarządu Głównego Towarzystwa Polsko-Niemieckiego.

Od 1992 zatrudniony w polskiej dyplomacji. Przez sześć lat pracował w Ambasadzie RP w Bonn na stanowiskach I sekretarza, radcy-ministra i chargé d’affaires (od września do grudnia 1995). Później był wicedyrektorem (1998–1999) i dyrektorem (1999–2001) Departamentu Europy Zachodniej w MSZ oraz dyrektorem sekretariatu ministra spraw zagranicznych (2001). W latach 2001–2005 pełnił funkcję ambasadora RP w Szwecji^[6][7]. Następnie powrócił na stanowisko dyrektora sekretariatu ministra. W sierpniu 2006 został powołany na ambasadora RP w Niemczech^[8]. Stanowisko to zajmował do 31 sierpnia 2012^[9]. We wrześniu 2012 objął stanowisko stałego przedstawiciela RP przy Unii Europejskiej^[10]. Zakończył urzędowanie 29 lutego 2016^[11]. W kwietniu 2016 został dyrektorem Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce^[12]; funkcję tę pełnił do 2021^[13]. 9 stycznia 2024 został powołany na urząd podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych^[1][14]. W zakres jego kompetencji weszły: polityka wschodnia i europejska, a także rozszerzenia i sąsiedztwa Unii Europejskiej, reprezentowanie ministra w posiedzeniach Komitetu do Spraw Europejskich oraz zatrudnianie obywateli polskich w Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, instytucjach i organizacjach międzynarodowych^[15].

Został wykładowcą Collegium Civitas w Warszawie^[14], Akademii Finansów i Biznesu Vistula^[16] oraz Uniwersytecie Europejskim Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Został członkiem zarządu Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego^[17].

Życie prywatne

Syn Apolonii i Władysława^[1]. Jest żonaty, ma dwie córki^[3].

Posługuje się biegle językiem niemieckim, angielskim, francuskim, szwedzkim i rosyjskim^[14].

Odznaczenia i wyróżnienia

• Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN (2012)^[18]
• Order Zasługi Brandenburgii (2012)^[18]
• Komandor Krzyża Uznania (Łotwa, 2025)^[19]
• Nagroda Dialogu Federalnego Związku Towarzystw Niemiecko-Polskich (2016)^[20]
• Nagroda Europejskiego Instytutu Kultury i Mediów „Polonicus” (2019)^[14]

Wybrane publikacje

• MarekM. Prawda MarekM., Cykl życia jednostki a wartości pracy, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, s. 261, ISBN 83-04-02401-2.
• JuttaJ. Gysi JuttaJ., Sposób życia rodzin w NRD: wybrane wyniki badań, MarekM. Prawda (tłum.), Warszawa: Instytut Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, 1989, s. 145, OCLC 834694796.