Magnoliowate
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Magnoliowate (Magnoliaceae Juss.) – rodzina drzew, krzewów lub pnączy należąca do rzędu magnoliowców. Obejmuje około 221[3], 250[4] lub nawet 300[5] gatunków zaliczanych w zależności od ujęcia do dwóch (magnolia i tulipanowiec)[2][5][3], 6[4], 15[6] lub nawet 17 rodzajów[5].
 Kwitnąca magnolia pośrednia | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina |
magnoliowate |
| Nazwa systematyczna | |
| Magnoliaceae Juss. Gen. Pl.: 280. 4 Aug 1789 | |
W stanie dzikim występują one z największym zróżnicowaniem w południowo-wschodniej Azji (od południowych Indii i Sri Lanki po Japonię i Nową Gwineę[7]), we wschodniej części Ameryki Północnej i w Ameryce Środkowej[3]. Poza tym przedstawiciele rodziny rosną dziko w Ameryce Południowej po Brazylię i Peru na południu[7]. Rodzina znana jest z licznych i szeroko rozprzestrzenionych przedstawicieli kopalnych[7], zwłaszcza na półkuli północnej[8].
Liczne gatunki wykorzystywane są jako rośliny ozdobne, lecznicze, dostarczające surowca drzewnego, niektóre wykorzystywane są do aromatyzowania napojów, dostarczające olejków eterycznych, wykorzystywane są jako jadalne i karma dla jedwabnikowatych.
Morfologia
- Pokrój
- Krzewy i drzewa, często niewielkie i o stosunkowo słabo rozgałęzionej koronie[9], ale tulipanowiec amerykański osiąga do 45 m wysokości[10].
- Liście
- Skrętoległe, czasem ułożone w dwóch rzędach[3], zimozielone lub opadające zimą, ogonkowe, z okazałymi, choć szybko opadającymi przylistkami[11]. U magnolii przylistki zrastają się w kapturek chroniący pąk[8]. Blaszki liściowe okazałe (u Magnolia macrophylla do 75 cm długości i 25 cm szerokości)[3], pojedyncze, niepodzielone i całobrzegie lub klapowane, użyłkowane pierzasto, zwykle od spodu wyraźnie jaśniejsze, sinawe[3][11].
- Kwiaty
- Wyrastają pojedynczo na szczytach pędów, także na krótkich odgałęzieniach bocznych[7]. Zwykle są okazałe (u Magnolia grandifolia i M. grandiflora 'Goliath' do 30 cm średnicy)[3]. Kwiaty osadzone na końcach pędu z wydłużonym dnem kwiatowym przywodziły skojarzenie kwiatu do skróconego pędu i były powodem uznawania ich za bardzo prymitywne, tym bardziej, że elementy kwiatu ułożone są często spiralnie, a nie w okółkach[9]. U części gatunków (rodzaje Michelia i Elmerrillia) kwiaty wyrastają w kątach liści[8]. Listków okwiatu jest od 6 do 18, przy czym jeśli wyrastają w okółkach w trzykrotnych[3]. Listki bywają niezróżnicowane lub zewnętrzne różnią się od wewnętrznych w różnym stopniu[11][7]. Mają barwę zieloną, białą, żółtą lub czerwoną[8]. Kwiaty są zwykle obupłciowe, rzadko jednopłciowe[12]. Pręciki są liczne (najczęściej od 50 do 200, najmniej 8[12]), wolne, ułożone spiralnie, o nitkach krótkich lub długich, ale zwykle spłaszczonych (taśmowatych) z czterema woreczkami pyłkowymi zagłębionymi w powierzchni doosiowej (Magnolia) lub odosiowej (Liriodendron)[3][7]. Brzeg nitki często zawija się częściowo okrywając woreczki pyłkowe[8]. Łącznik między woreczkami pyłkowymi jest wydłużony. Ziarna pyłku jednobruzdowe[3]. Owocolistki także ułożone są spiralnie i występują w różnej liczbie od pojedynczych do wielu (do 200). Są lub nie są w pełni zamknięte, ale zwieńczone są okazałą szyjką i szczytowym, choć często schodzącym w dół po szyjce znamieniem. Wewnątrz zawierają zwykle dwa, rzadziej jeden lub większą liczbę zalążków[3][11].
Fizjologia i fitochemia
Rośliny przeprowadzają fotosyntezę C3. Jej produkty transportowane są w postaci sacharozy u tulipanowca, a u magnolii także jako monosacharydy i alkohole cukrowe. Rośliny często zawierają alkaloidy, rzadko cyjanidynę, z flawonoli dominują kwercetyna i kemferol. Niektóre gatunki są bioakumulatorami glinu[12]. W tkankach miękiszowych zawierają komórki z olejkami eterycznymi[3].
Ekologia
Należą tu rośliny mezofityczne, unikające siedlisk silnie uwodnionych i suchych[12]. Kwiaty zapylane są przez owady, głównie chrząszcze[12], także błonkoskrzydłe[8]. U niektórych magnoliowatych owady wabione są nektarem wydzielanym w uchyłkach słupków. W rozsiewaniu nasion istotną rolę odgrywają żywiące się nimi ptaki[8].
Systematyka
Podsumowanie
Perspektywa
W różnych systemach klasyfikacyjnych roślin okrytonasiennych magnoliowate w tym samym ujęciu (choć z różną klasyfikacją w obrębie rodziny) umieszczane były w rzędzie magnoliowców Magnoliales (np. w systemach z początków XX wieku Johannesa Halliera z 1905, Johna Hutchinsona z 1926 i 1973, w systemie Cronquista z 1981, Dahlgrena z 1989, Takhtajana z 1997[11] i 2009[13] oraz kolejnych systemach APG)[11]. Jej pozycję ugruntowały badania molekularne z przełomu XX i XXI wieku. Potwierdziły one jej monofiletyzm, przy jednoczesnym wykazaniu parafiletycznego charakteru rodzaju Magnolia. W XXI wieku powstało szereg propozycji klasyfikacji w obrębie podrodziny Magnolioideae i jej systematyka nie jest jednoznacznie ustalona[2][11][6].
- Pozycja systematyczna według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)
| magnoliowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||
- Podział rodziny
W zależności od ujęcia systematycznego przynależnych taksonów różni autorzy wyróżniają tu odmienne liczby rodzajów. Kryteria morfologiczne będące podstawą rozbudowanej klasyfikacji są jednak krytykowane i autorzy publikacji odwołujących się zarówno do analiz molekularnych DNA jak i cech morfologicznych skłaniają się do podziału rodziny na dwie monotypowe podrodziny – Magnolioideae z rodzajem Magnolia i Liriodendroideae z rodzajem Liriodendron[5].
W ujęciu wyróżniającym rodzaj Magnolia w węższym ujęciu wymieniane są takie plemiona i rodzaje[6]:
Podrodzina Magnolioideae
Plemię Magnolieae
- Manglietia Blume
- Lirianthe Spach
- Magnolia L. – magnolia
- Dugandiodendron Lozano-Contreras
- Talauma Juss.
- Houpoëa N. H. Xia et C. Y. Wu
- Oyama (Nakai) N. H. Xia et C. Y. Wu
- Kmeria (Pierre) Dandy
- Pachylarnax Dandy
- Paramagnolia Sima et S. G. Lu
- Metamagnolia Sima et S. G. Lu
Plemię Michelieae Y. W. Law
- Aromadendron Blume
- Yulania Spach
- Michelia L. – kampaka
Podrodzina Liriodendroideae (Nurk.) Y. W. Law
- Liriodendron L. – tulipanowiec
Zastosowanie
Ze względu na efektowne i pachnące kwiaty liczne gatunki uprawiane są jako rośliny ozdobne, dostępne także w wielu odmianach ozdobnych[3][8]. Gatunek Talauma mexicana (≡Magnolia mexicana) uprawiany był jako ozdobny w Ameryce Środkowej w okresie przedkolumbijskim[8]. Pozyskiwane są także dla drewna[3], zwłaszcza Talauma ovata (≡Magnolia ovata) o lekkim drewnie, z którego wyrabia się pudełka i zabawki. Cenionego drewna dostarczają także tulipanowce[8].
W medycynie wykorzystywane są zasuszone pąki kwiatowe magnolii, w przypadku Magnolia officinalis także kora[5]. Podobnie w lecznictwie wykorzystywane są kora, kwiaty i owoce Magnolia champaca (≡Michelia champaca), kora tulipanowca chińskiego[8].
Z kwiatów Magnolia champaca (lub Michelia champaca w innym ujęciu systematycznym) pozyskuje się olejki zapachowe (olejek champakowy lub szampakowy[8])[3]. Kwiaty tego gatunku (także Michelia figo) dodaje się do herbat w celu ich aromatyzowania[8]. Liście M. champaca służą także jako karma dla jedwabnikowatych[3]. Kwiaty uznawane za jadalne ma Magnolia denudata[3].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.