Krzysztof Meissner
polski fizyk teoretyk, profesor UW Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Antoni Meissner (ur. 1 września 1961 w Warszawie)[1] – polski fizyk teoretyk i popularyzator nauki, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, profesor nauk fizycznych, specjalizujący się w teorii cząstek elementarnych i kosmologii. Popularyzuje fizykę i kosmologię głównie jako mówca – przez wykłady, wywiady, debaty i publiczne dyskusje, czasem uwieczniane pisemnie.
 | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 września 1961 |
| Profesor nauk fizycznych | |
| Specjalność: fizyka teoretyczna cząstek elementarnych | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja |
28 kwietnia 1997(dts) |
| Profesura |
8 czerwca 2006(dts) |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Warszawski |
| Instytut |
Fizyki Teoretycznej |
| Stanowisko |
profesor nadzwyczajny |
| Okres zatrudn. |
od 1985 |
| Instytut | |
| Okres zatrudn. |
od 2011 |
| Dyrektor ds. naukowych | |
| Instytut |
Problemów Jądrowych im. Andrzeja Sołtana |
| Okres spraw. |
2009–2011 |
| Odznaczenia | |
 | |
| Strona internetowa | |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Kariera badawcza
Uczęszczał do XXX Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Śniadeckiego w Warszawie. Jako jego uczeń, w 1980 roku, został jednym z laureatów XXIX Olimpiady Fizycznej[2]. W 1985 roku ukończył studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Został wtedy zatrudniony w Katedrze Teorii Cząstek i Oddziaływań Elementarnych Instytutu Fizyki Teoretycznej[3]. W 1997 roku, również na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, napisał rozprawę habilitacyjną pod tytułem Rola symetrii teorii strun niekrytycznych i kosmologii strunowej. Tytuł profesora uzyskał w czerwcu 2006 roku[4].
W latach 2009–2011 był dyrektorem naukowym Instytutu Problemów Jądrowych im. Andrzeja Sołtana. Od września 2008 roku do maja 2011 roku zasiadał w Radzie Nadzorczej KGHM Ecoren. W 2011 roku rozpoczął pracę w nowo powstałym Narodowym Centrum Badań Jądrowych[5]. Uczestniczył w badaniach w CERN[6][7][8]. Członek Komisji Nazewnictwa Fizycznego przy Polskim Towarzystwie Fizycznym[9].
Zajmował się m.in. wykorzystaniem struktur konforemnych w fizyce – m.in. pracował nad konforemną odmianą modelu standardowego cząstek elementarnych[10][11]. Współpracował też z noblistą Rogerem Penrose’em nad jego konforemną kosmologią cykliczną (ang. CCC)[12] i był wspomniany przez Penrose’a w jego wykładzie noblowskim[13].
Popularyzacja
Krzysztof Meissner wygłosił wykłady popularnonaukowe m.in. dla kilku polskich uczelni:
- Uniwersytet Warszawski (UW)[14][15],
- Uniwersytet Jagielloński (UJ), konkretniej Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych (CKBI)[16],
- Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu (UMK)[17],
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II (KUL)[18][19],
- katolickie Wyższe Seminarium Duchowne w Bydgoszczy (WSD)[20],
- poznańskie Collegium Da Vinci, wówczas WSNHiD[21],
- Akademia Łomżyńska, wówczas Państwowa Wyższa Szkoła Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży (PWSIiP)[22].
Inne instytucje, dla których wykładał:
- Centrum Nauki Kopernik w Warszawie[23][24],
- konferencje TEDx[25],
- konferencje Impact CEE[26][27],
- chrześcijański portal 2ryby.pl[28],
- VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie[29][30],
- Ośrodek „Pogranicze” w Sejnach[31].
Brał udział w debatach i dyskusjach organizowanych przez:
- Festiwal Nauki w Warszawie[32],
- krakowski Festiwal Kopernika (Copernicus Festival)[33],
- Śląski Festiwal Nauki w Katowicach[34][35],
- warszawskie Centrum Myśli Jana Pawła II[36][37],
- Towarzystwo Absolwentów Oxford i Cambridge (debata w Warszawie Nauka czyni Boga zbędnym z cyklu „Zderzenia”)[38][39].
Udzielał też wywiadów różnym mediom i innym instytucjom jak:
- „Gazeta Wyborcza”[40],
- Polskie Radio – „Jedynka”[41] i „Trójka”[42],
- radio Tok FM[43],
- internetowe Radio Naukowe[44],
- telewizja TVN24 – program „Inny punkt widzenia” Grzegorza Miecugowa[45],
- Trójmiejski klub „Tygodnika Powszechnego”[46][47],
- uczestnicy debaty z cyklu „Zderzenia”[48].
Współpracował też z Krajowym Funduszem na rzecz Dzieci[49].
Inna działalność
Według Katolickiej Agencji Informacyjnej Krzysztof Meissner w 2020 roku podpisał list otwarty w obronie dobrego imienia papieża Jana Pawła II[50].
Odznaczenia
11 listopada 2013 roku został odznaczony przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej w dziedzinie fizyki, za osiągnięcia w działalności na rzecz popularyzacji nauki[51][52].
Życie prywatne
Do krewnych Krzysztofa Meissnera należą:
- Wincenty Lutosławski, filozof i badacz pism Platona – jego pradziadek[53];
- Sofia Perez Casanova, hiszpańska poetka, dziennikarka i eseistka – jego prababcia[54];
- Kazimierz Lutosławski, ksiądz katolicki, działacz endecki, poseł na Sejm Ustawodawczy i I kadencji – jego stryjeczny pradziadek[55];
- Czesław Meissner, lekarz, poseł i senator z ramienia Związku Ludowo-Narodowego i Stronnictwa Narodowego – jego dziadek[53];
- Witold Lutosławski, kompozytor – jego stryjeczny dziadek[56];
- Felicja Wysocka, polonistka i językoznawczyni, prof. dr hab. n. hum. – jego ciotka, siostra jego matki[57].
Publikacje
Artykuły
Krzysztof Meissner opublikował ponad 60 prac w czasopismach naukowych, takich jak:
- „Physical Review Letters”,
- „Physical Review D”,
- „Classical and Quantum Gravity”,
- „Nuclear Physics”,
- „Physics Letters B”,
- „Acta Physica Polonica”[58].
Jest też autorem hasła o renormalizacji w Encyklopedii PWN[59].
Książki
- 2002: Klasyczna teoria pola. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. ISBN 83-01-13717-7.
- 2023: Fizyk w jaskini światów, współautor: Jerzy Sosnowski, Warszawa: Biblioteka Więzi, ISBN 978-83-66769-46-5.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.