Wyższe Seminarium Duchowne w Bydgoszczy
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Bydgoskiej im. bpa Michała Kozala – seminarium duchowne przygotowujące do stanu duchownego kleryków diecezji bydgoskiej.
 Siedziba Seminarium | |
| Dewiza |
Credidiumus caritati |
|---|---|
| Data założenia |
1 sierpnia 2004 |
| Data likwidacji |
1 października 2022 (czasowo) |
| Typ | |
| Patron | |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Liczba studentów |
5 |
Położenie na mapie Bydgoszczy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
 53°07′20″N 18°00′10″E | |
| Strona internetowa | |
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Bydgoskiej kształci kleryków do stanu duchownego. W wymiarze edukacyjnym jest włączone w struktury Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Alumni odbywają studia na kierunku teologii pastoralnej o specjalności kapłańskiej. Jurysdykcję kanoniczną nad Seminarium sprawuje biskup bydgoski. Głównym patronem jest Michał Kozal, biskup i męczennik z czasów II wojny światowej. Drugim patronem jest Bronisław Kostkowski, męczennik, który przed wstąpieniem do seminarium, uczył się w Gimnazjum Humanistycznym, mieszczącym się w obecnym budynku bydgoskiego seminarium.
Codzienne nabożeństwa oraz coroczne święcenia prezbiteratu z udziałem alumnów seminartium odbywają się w położonej nieopodal katedrze bydgoskiej pw. św. Marcina i Mikołaja.
Seminarium zostało erygowane 1 sierpnia 2004 roku przez pierwszego biskupa bydgoskiego Jana Tyrawę. Było to konsekwencją powołania z dniem 25 marca 2004 roku przez papieża Jana Pawła II Diecezji bydgoskiej utworzonej z fragmentów dotychczasowych: archidiecezji gnieźnieńskiej, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej i diecezji pelplińskiej. Pierwszym rektorem seminarium został ks. dr Wojciech Szukalski, prefektem ks. lic. mgr Tomasz Kalociński, a Ojcem Duchownym ks. prał. Janusz Mnichowski[1].
Pierwszy rok akademicki 2004/2005, alumni rozpoczęli w pomieszczeniach udostępnionych przez Zgromadzenie Ducha Świętego przy al. Jana Pawła II w Bydgoszczy. W 2007 roku pozyskano budynek przy ul. Grodzkiej 18-22, który po odpowiednim przystosowaniu stał się stałą siedzibą uczelni[1]. Od 2009 roku w gmachu seminarium ma swoją siedzibę również Prymasowski Instytut Kultury Chrześcijańskiej, który wraz z seminarium współtworzy Sekcję Bydgoską Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza[2].
Trzon kadry profesorskiej seminarium stanowili wykładowcy Wydziału Teologicznego UAM w Poznaniu, księża diecezji bydgoskiej oraz z seminariów w Poznaniu, Gnieźnie, Kaliszu, Włocławku, Toruniu, Szczecinie, księża zakonni oraz nauczyciele świeccy. Pierwszy rok formacyjny 2004/2005 rozpoczynało 62 alumnów, później nastąpił nieznaczny wzrost, a w roku 2013/1014 studiowało 32 osób[2].
Cykl formacji kleryków obejmuje okres propedeutyczny, studia filozoficzne, a później teologiczne. Formacja jest podzielona na etapy, rozróżnione momentem przyjęcia stroju duchownego. Wyznaczone są one posługami lektoratu i akolitatu, a później święceń: diakonatu i prezbiteratu. Święcenia kapłańskie odbywają się w katedrze bydgoskiej w ostatnią sobotę maja, a diakonatu dwa tygodnie wcześniej. W latach 2004–2014 odbyło się 15 święceń diakonatu, a 42 alumnów zostało wyświęconych na kapłanów. W 2014 roku nowym rektorem seminarium został dotychczasowy ojciec duchowny ks. Marcin Puziak[2]. W 2022 roku biskup bydgoski Krzysztof Włodarczyk podjął decyzję o reorganizacji seminarium i przeniesieniu kleryków do seminarium w Poznaniu[3].
Seminarium mieści się w zabytkowym budynku przy ul. Grodzkiej 18–22, wzniesionym w 1858 roku dla miejskiej szkoły realnej, rozbudowanym w latach 1906–1908. Poszczególne skrzydła budynku mieszczą: sale dydaktyczne (nr 18, z czerwonej cegły), zaś część wschodnia (nr 20 i 22) – mieszkania kleryckie. W budynku ma swoją siedzibę również Prymasowski Instytut Kultury Chrześcijańskiej, który wraz z Seminarium współtworzy Sekcję Bydgoską Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
