Kazimierz Steier

Franciszek Kazimierz Steier (ur. 4 marca 1870 w Przemyślu, zm. 23 sierpnia 1958 tamże) – doktor medycyny, tytularny generał brygady Wojska Polskiego.

Grobowiec rodzinny gen. Kazimierza Steiera

Franciszek Kazimierz Steier

tytularny generał brygady
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1870 Przemyśl
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 1958 Przemyśl
Przebieg służby
Lata służby	1894–1927
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Jednostki	Obóz Warowny „Brześć” Obóz Izolacyjny w Dęblinie DOK IV
Stanowiska	dowódca kompanii sanitarnej komendant szpitala szef sanitarny ekspozytury szef sanitarny obozu warownego komendant obozu izolacyjnego szef sanitarny okręgu korpusu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 4 marca 1870 roku w Przemyślu, w rodzinie Józefa i Józefy z Romankiewiczów. Kształcił się w Przemyślu, gdzie w 1888 ukończył gimnazjum. W 1897 roku ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, jako stypendysta wojskowy i został lekarzem wojskowym w cesarskiej i królewskiej armii w 1894 roku. Służył w jednostkach liniowych w Przemyślu. W 1899 roku pełnił służbę w c. i k. 29 pułku artylerii dywizyjnej w Jarosławiu^[1]. W 1907 roku pełnił służbę w c. i k. 8 Galicyjskim pułku ułanów stacjonującym wówczas w Tarnopolu i Zborowie^[2]. W lutym 1914 roku pełnił służbę Komendzie Okręgu Uzupełnień Czerniowce, pozostając w ewidencji tamtejszego c. i k. 41 pułku piechoty^[3].

W czasie I wojny światowej dowódca kompanii sanitarnej na froncie serbskim, potem komendant szpitali polowego i zakaźnego.

Z dniem 9 stycznia 1919 roku został przydzielony na stanowisko komendanta Szpitala Załogi w Przemyślu^[4]. 27 stycznia 1919 roku został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika ze starszeństwem od dnia 1 maja 1917 roku^[5]. Następnie był szefem sanitarnym Obozu Warownego „Brześć”. Latem 1920 roku został przeniesiony ze stanowiska szefa sanitarnego Ekspozytury Dowództwa Okręgu Generalnego „Lublin” w Kowlu do kompanii zapasowej sanitarnej Dowództwa Okręgu Generalnego „Warszawa” na stanowisko dowódcy^[6]. Później do 1921 roku komendant Obozu Izolacyjnego w Dęblinie^[7]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 10. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, w grupie lekarzy, a jego oddziałem macierzystym była wówczas kompania zapasowa sanitarna Nr 2^[8]. W latach 1922–1927 szef sanitarny Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi.

5 lutego 1927 roku Prezydent RP mianował go generałem brygady, wyłącznie z prawem do tytułu, z dniem przeniesienia w stan spoczynku – 30 kwietnia 1927 roku. Po zakończeniu służby wojskowej mieszkał w Przemyślu przy ulicy Grodzkiej 6 i tam prowadził praktykę lekarską^[9].

Zmarł 23 sierpnia 1958 roku i został pochowany na cmentarzu Głównym (kwatera 21A-1-6)^[10].

Awanse

• starszy lekarz (niem. Oberarzt) - 1894^[11]
• lekarz pułku 2. klasy (niem. Regimentsarzt 2. Klasse) - 1 maja 1897^[12]
• lekarz pułku 1. klasy (niem. Regimentsarzt 1. Klasse) - 1900^[13]
• lekarz sztabowy (niem. Stabsarzt) - 1 maja 1913^[14]
• starszy lekarz sztabowy 2. klasy (niem. Oberstabsartzt 2. Klasse) - 1 maja 1917^[15][16]
• pułkownik - 1920, zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919
• generał brygady - 30 kwietnia 1927

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Rycerski Orderu Franciszka Józefa z mieczami i dekoracją wojenną (Austro-Węgry)^[15]
• Złoty Krzyż Zasługi z Koroną (Austro-Węgry)
• Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (Austro-Węgry)
• Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 (Austro-Węgry)
• Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (Austro-Węgry)

Zobacz też

• Generałowie i admirałowie II Rzeczypospolitej

Przypisy

1. Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900, Wiedeń 1899, s. 842, 1069.
2. Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908, Wiedeń 1907, s. 797, 1162.
3. Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914, Wiedeń 1914, s. 461, 1152.
4. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 13 z 6 lutego 1919 roku, poz. 464.
5. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 12 z 4 lutego 1919 roku, poz. 417.
6. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 49 z 22 grudnia 1920 roku, poz. 1164.
7. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 432, 890, tu jako datę urodzenia podano „21 marca” 1870 roku.
8. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 309.
9. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 7 z 18 lutego 1927 roku, s. 53, 56.
10. Cmentarze Przemyśl - Lokalizacja osoby zmarłej [online], www.cmentarzeprzemysl.pl [dostęp 2021-08-31].
11. Stopień starszego lekarza był odpowiednikiem stopnia starszego porucznika (niem. Oberleutnant).
12. Stopień lekarza pułku 2. klasy był odpowiednikiem stopnia kapitana i rotmistrza 2. Klasy.
13. Stopień lekarza pułku 1. klasy był odpowiednikiem stopnia kapitana i rotmistrza 1. Klasy.
14. Stopień lekarza sztabowego był odpowiednikiem stopnia majora.
15. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 582, 1683.
16. Stopień starszego lekarza sztabowego 2. klasy był odpowiednikiem stopnia podpułkownika.

Bibliografia

• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918.
• Henryk Piotr Kosk: Generalicja polska. Popularny słownik biograficzny. T. 2 M-Ż. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2001. ISBN 83-87103-81-0.
• Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
• Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.