Józef Alfred Potocki

Józef Alfred Potocki h. Pilawa (ur. 27 marca^?/8 kwietnia 1895 w Szepietówce, zm. 12 września 1968 w Lozannie) – hrabia^[1], dyplomata polski.

Ten artykuł dotyczy dyplomaty II Rzeczypospolitej. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Józef Alfred Potocki

Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1895 Szepetówka, gubernia podolska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	12 września 1968 Lozanna, Szwajcaria
Chargé d’affaires RP w Hiszpanii
Okres	od 1 czerwca 1944 do listopad 1955
Poprzednik	Marian Szumlakowski (poseł)
Następca	Marian Szumlakowski (chargé d’affaires Rządu RP na uchodźstwie)
Odznaczenia

Józef Alfred Henryk Potocki

Pilawa
Rodzina	Potoccy
Ojciec	Józef Mikołaj Ksawery Potocki
Matka	Helena Augusta Radziwiłł
Żona	Krystyna Maria Radziwiłł
Dzieci	z Krystyną Marią Radziwiłł: Anna Maria Gabriela Potocka Dorota Potocka Izabela Maria Potocka Piotr Stanisław Józef Potocki-Radziwiłł

Życiorys

Syn Józefa Mikołaja i Heleny Augusty z książąt Radziwiłłów^[2]. Ukończył Balliol College w Oksfordzie i szkołę wojskową w Sankt Petersburgu. W 1914 r. działał w Komitecie Pomocy Sanitarnej w Warszawie. W latach 1915–1917 żołnierz armii rosyjskiej, później III Korpusu Polskiego gen. E. Michaelisa. W latach 1918–1919 attaché Komitetu Narodowego Polskiego w Londynie. W myśl zatwierdzonej przez cara Mikołaja II ordynacji koreckiej, miał ją objąć w chwili śmierci ojca – obejmowałaby wtedy ok. 24 000 ha ziemi. Dobra te jednak przepadły w większości w wyniku pokoju ryskiego.

Od 24 maja 1919 r. do maja 1922 r. sekretarz poselstwa w Londynie. W latach 1922–1929 urzędnik Wydziału Zachodniego Departamentu Polityczno-Ekonomicznego MSZ w Warszawie. 1929–1932 radca poselstwa, potem ambasady w Londynie, w latach 1932–1934 radca ambasady RP w Londynie, od lutego 1934 wicedyrektor Departamentu Politycznego i naczelnik Wydziału Zachodniego MSZ (następca Józefa Lipskiego). W latach 1939–1940 minister pełnomocny w Paryżu i Angers^[3]. 2 listopada 1943 otrzymał nominację na posła w Hiszpanii w miejsce Mariana Szumlakowskiego, ten jednak odmówił przekazania funkcji poselskich i stanowisko w Madrycie Potocki objął dopiero 1 czerwca 1944 jako chargé d’affaires; pozostał nadal delegatem Polskiego Czerwonego Krzyża na Portugalię. Rząd Państwa Hiszpańskiego utrzymał stosunki dyplomatyczne z Rządem RP na uchodźstwie po 1945. Misję w Madrycie Potocki pełnił do listopada 1955.

W latach 20. XX wieku wraz z bratem Romanem założył, z materiału hodowlanego pochodzącego z Antonin, stadninę koni czystej krwi arabskiej w Deraźnem na Wołyniu, uznawaną za jedną z lepszych w Polsce. Był zięciem ks. Janusza Radziwiłła z Ołyki, jednego z przywódców obozu konserwatywnego w Polsce.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 17 września 1998)^[4]
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski^[5][6]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1927)^[7][2]
• Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (pośmiertnie, 20 kwietnia 1998)^[8]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[2]
• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę^[6]
• Brązowy Medal za Długoletnią Służbę^[6]
• Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch (Włochy)^[6]
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Oranje-Nassau (Holandia)^[9][6]
• Krzyż Komandorski Orderu Korony Włoch (Włochy)^[6][2]
• Krzyż Komandorski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)^[6][2]
• Krzyż Komandorski Orderu Legii Honorowej (Francja)^[10][6]
• Krzyż Komandorski Orderu Chrystusa (Portugalia)
• Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Południa (Brazylia)^[11][6]
• Wielka Wstęga Orderu Gwiazdy (Afganistan)^[6][2]

Przypisy

1. Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 743.
2. Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 591.
3. Eugeniusz Romer, Pamiętnik paryski (1918–1919), Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław·Warszawa·Kraków·Gdańsk·Łódź 1989, przypis red. nr 1036, s. 257, ISBN 83-04-03052-7.
4. M.P. z 1998 r. nr 38, poz. 522 „za wybitne zasługi w długoletniej służbie dyplomatycznej”.
5. Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 12, 1939.
6. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939, s. 228. [dostęp 2023-01-31].
7. M.P. z 1927 r. nr 258, poz. 708 „za owocną działalność na polu dyplomatycznem”.
8. M.P. z 1998 r. nr 20, poz. 293 „za wybitne zasługi w długoletniej służbie dyplomatycznej”.
9. Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 232, 1936.
10. Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 73, 1938.
11. Diário Oficial da União (DOU). 1934-10-26. [dostęp 2014-06-22]. (port.).

Bibliografia

• Alina Szklarska-Lohmanowa: Potocki Józef Alfred, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 28(1984), s. 81–82.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000408873236
• VIAF: 301936580
• LCCN: no2016017603
• GND: 1078419388
• SUDOC: 13300564X
• NKC: js2016897996
• PLWABN: 9810692026205606
• NUKAT: n2015187461