Ireneusz Nowak

Ireneusz Mikołaj Nowak (ur. 6 grudnia 1972 w Końskich)^[1][2] – polski pilot wojskowy, generał dywizji Wojska Polskiego, dowódca 32 Bazy Lotnictwa Taktycznego (2014–2016); dowódca 2 Skrzydła Lotnictwa Taktycznego (2018–2021); od 2023 Inspektor Sił Powietrznych w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych.

Ireneusz Nowak

Generał dywizji Ireneusz Nowak podczas wizyty w bazie lotniczej Gwardii Narodowej Ebbing w Fort Smith w stanie Arkansas, 6 maja 2024 r.
generał dywizji pilot
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1972 Końskie
Przebieg służby
Lata służby	od 1991
Siły zbrojne	SZ RP
Formacja	SP RP
Jednostki	• LAW • 11 pułk lotnictwa myśliwskiego • 3 Korpus Obrony Powietrznej więcej patrz tekst
Stanowiska	• pilot, dowódca klucza • szef szkolenia eskadry • szef sztabu eskadry • dowódca eskadry • dowódca grupy działań lotniczych więcej patrz tekst
Odznaczenia

Życiorys

Ireneusz Nowak urodził się 6 grudnia 1972 w Końskich. Absolwent Liceum Lotniczego w Dęblinie (1991)^[3].

Wykształcenie

Absolwent Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie na kierunku pilot samolotów naddźwiękowych (1995); studiów dowódczo-sztabowych (2002) oraz studiów podyplomowych (2009) w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Ukończył kurs praktyczny „Tactical Leadership Programme” w Albacete (Hiszpania) wykonując loty w charakterze MC (Mission Commander) w międzynarodowych ugrupowaniach lotniczych^[2]. Ukończył studia podyplomowe polityki obronnej w Akademii Wojennej Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (Air War College) w Maxwell (2017)^[4][2].

Uzyskał stopień naukowy doktora w dziedzinie nauki społeczne, w dyscyplinie nauki o zarządzaniu i jakości, na Akademii WSB z siedzibą w Dąbrowie Górniczej (2023). Rozprawa doktorska: "Model kompetencji kadry podoficerskiej Sił Powietrznych w przyszłym środowisku operacyjnym".

Służba wojskowa

Ireneusz Nowak w roku 1995 ukończył Wyższą Oficerską Szkołę Lotniczą na kierunku pilot samolotu naddźwiękowego w Dęblinie. Po promocji został skierowany na stanowisko pilota w 11 pułku lotnictwa myśliwskiego we Wrocławiu. Następnie w dalszej służbie był na stanowiskach: dowódcy klucza, szefa szkolenia eskadry, szefa sztabu eskadry, dowódcy eskadry, dowódcy grupy działań lotniczych, szefa oddziału lotnictwa taktycznego, dowódcy Bazy, zastępcę dowódcy 2 Skrzydła Lotnictwa Taktycznego w jednostkach lotniczych: w 3 Korpusie Obrony Powietrznej we Wrocławiu, 10 eskadrze lotnictwa taktycznego i 32 Bazie Lotnictwa Taktycznego w Łasku oraz w Dowództwie Sił Powietrznych i Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych w Warszawie^[2].

Od roku 2004 aktywnie uczestniczył w programie Peace Sky - wdrożenia do służby samolotów F-16 oraz Poland Hawk - z udziałem brytyjskich BAE Hawk^[5]. W latach 2005–2007 uczestniczył w szkoleniu lotniczym w USA, wykonywał loty na samolotach T-38C oraz F-16^[5].

Ireneusz Nowak

Pilotował m.in. samolot F-16

Pilotował samolot Bae Hawk

Pilotował samolot T-38C

Pilotował samolot MiG-21

Pilotował TS-11 Iskra bis DF

Do 2014 jego nalot na wojskowych samolotach odrzutowych wynosił 2140 godz., z tego 1318 na samolocie F-16. Pilotował samoloty: TS-11 Iskra, MiG-21 MF/UM, BAE Hawk, T-38C Talon, F-16 Block 42, F-16 Block 52+. Posiada uprawnienia instruktorskie na samoloty F-16 włącznie z lotami w nocy^[2]. Od 1 lutego 2014 do 15 maja 2016 był dowódcą 32 Bazy Lotnictwa Taktycznego w Łasku. Następnie pełnił służbę w Dowództwie Sił Powietrznych. W sierpniu 2018 minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak mianował go na stanowisko dowódcy 2 Skrzydła Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu^[4]. Dowodząc 2 Skrzydłem Lotnictwa Taktycznego, 2 maja 2019, w Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej, był awansowany na stopień generała brygady przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudę^[6][7]. 20 grudnia 2021 w 31 Bazie Lotnictwa Taktycznego przekazał dowodzenie 2 Skrzydłem Lotnictwa Taktycznego^[4]. 3 stycznia 2022 objął obowiązki na stanowisku Szefa Zarządu Wojsk Lotniczych – Zastępcy Inspektora Sił Powietrznych. Z dniem 1 marca 2023 wicepremier i szef MON Mariusz Błaszczak wyznaczył go na stanowisko Inspektora Sił Powietrznych w Dowództwie Generalnym RSZ^[8]. Ma ponad 3000 godzin nalotu na wojskowych samolotach odrzutowych, w tym ponad 2000 godzin na F-16^[9]. Jest pilotem klasy mistrzowskiej^[10].

Awanse

• podporucznik – 1995^[11]
• porucznik
• kapitan
• major
• podpułkownik
• pułkownik

• generał brygady – 2 maja 2019^[4][12]
• generał dywizji – 14 sierpnia 2023^[13]

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[4]

• Lotniczy Krzyż Zasługi (2023)^[14]
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Odznaka Pilota Wojskowego
• Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” III stopnia (brązowa)
• Odznaka pamiątkowa 32 Bazy Lotnictwa Taktycznego – 2014, ex officio
• Odznaka pamiątkowa 2 Skrzydła Lotnictwa Taktycznego – 2018, ex officio
• Brązowy Medal za Zasługi dla Policji
• Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości
• Medal „Pro Patria” (2023)^[15]

i inne