Ford C-Max

Ford C-Max – samochód osobowy typu minivan klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 2003 – 2019.

Pierwsza generacja

Ford Focus C-Max
Ford C-Max I

Ford Focus C-Max przed liftingiem
Producent	Ford
Projektant	Daniel Paulin
Zaprezentowany	Marzec 2003
Okres produkcji	2003 – 2010
Miejsce produkcji	Saarlouis
Następca	Ford C-Max II
Dane techniczne
Segment	minivan segmentu C
Typy nadwozia	5-drzwiowy minivan
Skrzynia biegów	5 i 6-biegowa manualna 4 i 6-biegowa automatyczna CVT
Napęd	przedni
Długość	4371 mm
Szerokość	1825 mm
Wysokość	1588 mm
Rozstaw osi	2640 mm
Masa własna	1372–1527 kg
Zbiornik paliwa	53-55 l
Liczba miejsc	5
Test Euro NCAP
Bagażnik	460–1620 l
Dane dodatkowe
Pokrewne	Ford Focus Mazda 5
Konkurencja	Chevrolet Rezzo Citroën Xsara Picasso Kia Carens Opel Zafira Renault Scénic Toyota Verso Volkswagen Touran

Ford Focus C-Max – tył

Ford C-Max – wersja po liftingu

Ford C-Max – tył wersji po liftingu

Ford C-Max I został zaprezentowany po raz pierwszy podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 2003.

Pierwsza generacja C-Maxa została zaprezentowana po raz pierwszy podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 2003 roku pod nazwą Ford Focus C-Max^[1], podkreślając przez to związek tego modelu z kompaktowym Focusem. Samochód charakteryzował się przeszklonym nadwoziem i jednobryłową sylwetką^[2].

Pojazd był pierwszym kompaktowym minivanem Forda^[3], opartym o płytę podłogową Ford C1, którą wykorzystano także w Maździe Premacy oraz w zaprezentowanym rok później Focusie drugiej generacji. Model Focus C-Max był zapowiedzią stylistyki standardowego Focusa II^[4].

Lifting

W grudniu 2006 roku zaprezentowano zmodyfikowaną wersję pojazdu, w ramach której nazwa została uproszczona i skrócona do Ford C-Max^[5]. Facelifting nadwozia polegał głównie na zmianie wyglądu przodu pojazdu oraz modyfikacji tylnych lamp poprzez zastosowanie technologii LED. Oprócz tego, nieznacznie zmieniono wygląd wnętrza (przeprojektowany licznik oraz kolor podświetlenia przycisków zmieniony z zielonego na czerwony). Nowy wygląd nawiązuje do stylu Kinetic Design.

Wersje wyposażenia

• Trend
• Ambiente
• Ghia
• Titanium

Silniki

Silnik	Pojemność skokowa [cm³]	Typ silnika	Moc maksymalna [KM] (kW) przy obr./min	Maks. moment obrotowy [Nm] przy obr./min
1.6 Duratec	1596	benzynowy R4	100(75)/6000	146/4000
1.6 Duratec Ti-VCT	1596	benzynowy R4	115(86)/6000	155/4150
1.8 Duratec HE	1798	benzynowy R4	125(92)/6000	165/4000
2.0 Duratec HE	1999	benzynowy R4	145(108)/6000	185/4500
1.6 Duratorq	1560	wysokoprężny R4	90(67)/4000	215/1750
1.6 Duratorq	1560	wysokoprężny R4	109(81)/4000	240/1750 lub 260/1750
1.8 Duratorq	1753	wysokoprężny R4	115(86)/3700	280/1750 lub 300/1750
2.0 Duratorq	1997	wysokoprężny R4	136(101)/4000	320/2000 lub 340/2000

Druga generacja

Ford C-Max II
Ford Grand C-Max

Ford C-Max II przed liftingiem
Producent	Ford
Zaprezentowany	Sierpień 2009
Okres produkcji	2010 – 2019 (Europa) 2012 – 2018 (USA)
Miejsce produkcji	Walencja Saarlouis Wayne
Poprzednik	Ford C-Max I
Dane techniczne
Segment	minivan segmentu C
Typy nadwozia	5-drzwiowy minivan
Skrzynia biegów	5- i 6-biegowa manualna 6-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	4380 mm 4520 mm (Grand)
Szerokość	1828 mm
Wysokość	1626 mm 1684 mm (Grand)
Rozstaw osi	2648 mm 2788 mm (Grand)
Masa własna	1380–1550 kg 1480–1640 kg (Grand)
Zbiornik paliwa	60 l
Liczba miejsc	5-7
Bagażnik	432 – 1723 l 56–475–1742 l (Grand)
Dane dodatkowe
Pokrewne	Ford Focus Mazda 5
Konkurencja	Chevrolet Orlando Citroën C4 Picasso Kia Carens Opel Zafira Renault Scénic Toyota Verso Volkswagen Touran

Ford C-Max II – tył

Ford Grand C-Max

Ford C-Max Energi

Ford C-Max II po liftingu

Ford C-Max II – tył po liftingu

Ford C-Max II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2009 roku.

Po przedstawieniu pierwszych fotografii we wrześniu^[6], pojazd został oficjalnie zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie jesienią 2009 roku.

Druga generacja C-Maksa jako pierwszy po miejskiej Fieście zaadaptowała nową generację języka stylistycznego Kinetic Design Forda^[7], zyskując bardziej dynamiczną stylizację z dużym, trapezoidalnym wlotem w zderzaku, zadartą linią okien, agresywnie ukształconymi reflektorami i wyraźnie zarysowanymi przetłoczeniami na drzwiach bocznych.

Deska rozdzielcza utrzymała została w nowej awangardowej stylistyce Forda, również nawiązując do schematu stosowanego w przedstawionej rok wcześniej szóstej generacji Fiesty. Rozległa konsola centralna zyskała masywny panel radia, a także szeroko rozstawione nawiewy. Wyświetlacze umożliwiły kierowcy komunikowanie się z systemami HMI nowej generacji^[8].

Grand C-Max

Równolegle z podstawowym C-Maksem drugiej generacji, Ford wzorem konkurencyjnego Citroëna i Renault zdecydował się poszerzyć gamę swojego kompaktowego minivana o przedłużony wariant pod nazwą Grand C-Max^[9]. Samochód zyskał wyżej poprowadzoną linię dachu, odsuwane drzwi drugiego rzędu siedzeń, a także inaczej stylizowaną tylną część nadwozia.

C-Max Energi

Specjalnie z myślą o rynku północnoamerykańskim zbudowana została także spalinowo-elektryczna odmiana Ford C-Max Energi o napędzie hybrydowym typu plug-in, która po prezentacji prototypu w 2011 roku^[10], oficjalnie trafiła do sprzedaży w styczniu 2014^[11].

Pojazd łączył czterocylindrowy silnik benzynowy o pojemności 2 litrów, razem z silnikiem elektrycznym i baterią rozwijając 188 KM mocy^[12]. Dzięki zastosowaniu paneli słonecznych na dachu, pojazd umożliwiał przejechanie ok. 1000 kilometrów przy średnim spalaniu 2,5l/100 km^[13].

Lifting

We wrześniu 2014 Ford zaprezentował odświeżone modele C-Max i Grand C-Max^[14]. Gama po restylizacji zyskała m.in. nowy, charakterystyczny dla producenta, kształt osłony chłodnicy, reflektory zintegrowane z ledowymi światłami do jazdy dziennej i przemodelowaną tylną klapę. We wnętrzu zmienił się kształt konsoli środkowej (na szczycie pojawił się dotykowy ekran o przekątnej 8 cali). Zmodyfikowano również paletę jednostek napędowych^[15].

Sprzedaż

W przeciwienstwie do poprzednika, C-Max oferowany i produkowany był także w Stanach Zjednoczonych z myślą o rynku Ameryki Północnej^[16]. W ramach polityki redukcji nierentownych modeli, którą ogłoszono w kwietniu 2018 roku, samochód wycofano z produkcji w zakładach w Wayne kilka miesięcy później^[17].

W grudniu 2018 roku Ford poinformował, że również i w Europie model C-Max wzorem wersji amerykańskiej i zostanie wycofany ze sprzedaży bez przewidywanego następcy. Produkcja w zakładach w Walencji i Saarlouis zakończyła się w 2019 roku. Co więcej, w drugich z wymienionych zakładów przeprowadzona została redukcja etatów – pracę utraciło 6190 osób^[18].

Wersje wyposażeniowe

• C-Max:
  • Ambiente
  • Trend
  • Edition – edycja limitowana
  • Titanium
• Grand C-Max:
  • Ambiente
  • Trend
  • Edition – edycja limitowana
  • Titanium

Silniki

• 1.0 Turbo 125 KM
• 1.5 Turbo 150 KM (po liftingu)
• 1.5 Turbo 182 KM (po liftingu)
• 1.6 16V 85 KM
• 1.6 16V 105 i 125 KM
• 1.6 Turbo 16V 150 KM (przed liftingiem)
• 1.6 Turbo 16V 182 KM (przed liftingiem)
• 1.6 TDCi 95 KM
• 1.6 TDCi 115 KM
• 2.0 TDCi 115 KM
• 2.0 TDCi 136 KM
• 2.0 TDCi 140 KM
• 2.0 TDCi 163 KM

Przypisy

1. Ford Focus C-Max (2003 – 2010) – opinie Moto.pl. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).
2. Ford Focus C-Max – Ostatni z pierwszych. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).
3. Ford Focus C-Max I [awarie i problemy]. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).
4. Zalety i wady rodzinnego Forda C-Maxa. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).
5. Ford C-Max – pierwsza jazda. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).
6. FRANKFURT SHOW: All-new Ford C-max revealed. [dostęp 2021-01-17]. (ang.).
7. FORD C-MAX 1.6 TDCI TITANIUM – AUTO TEST. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).
8. Ford C-Max 2010. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).
9. 2010 Ford Grand C-Max Revealed. [dostęp 2021-01-17]. (ang.).
10. Ford C-Max Energi. [dostęp 2021-01-17]. (ang.).
11. Tym autem każdego dnia pojedziesz za darmo. Co potrafi ford c-max solar energie? Zdjęcia. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).
12. Ford C-MAX Energi będzie mieć zasięg większy niż Toyota Prius?. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).
13. Ford C-MAX Solar Energi napędzany słońcem. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).
14. Updated Ford C-Max Revealed for Europe. [dostęp 2021-01-17]. (ang.).
15. Ford C-Max po liftingu. [w:] chceauto.pl [on-line]. [dostęp 2014-09-17]. (pol.).
16. UAW: Ford to move production of Focus, C-Max out of United States in 2018. [dostęp 2021-01-17]. (ang.).
17. Ford Has Already Killed Off The Focus And C-Max In The US. [dostęp 2021-01-17]. (ang.).
18. Ford Confirms Plan To Retire C-Max, Grand C-Max From Europe. [dostęp 2018-12-11]. (ang.).