Loading AI tools
polski krytyk literacki, eseista i tłumacz literatury niemieckojęzycznej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Egon Naganowski (ur. 31 marca 1913 w Innsbrucku, zm. 23 stycznia 2000 w Poznaniu) – polski krytyk literacki, eseista i tłumacz literatury, głównie niemieckojęzycznej. Szczególnie znany jako autor monografii krytycznoliterackich o Jamesie Joysie pt. Telemach w labiryncie świata i Robercie Musilu pt. Podróż bez końca.
Naganowski był synem Polaka, oficera austriackiej armii, i niemieckiej baronówny Maritty von Holzschuher. W dzieciństwie wychowywał się w Monachium. Jego pierwszym językiem był niemiecki, po polsku zaczął mówić, dopiero gdy tuż po zakończeniu I wojny światowej jego rodzice przenieśli się do Grudziądza. W latach 1932–1939 studiował na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie ukończył dwa kierunki: filologię polską i germańską. W 1973 uzyskał doktorat nauk humanistycznych na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego.
W czasie okupacji przebywał w Warszawie, działając w ruchu oporu – m.in. kolportował prasę podziemną, za co był krótko więziony na Pawiaku. W powstaniu warszawskim walczył w szeregach Armii Krajowej. Po upadku powstania, w latach 1944-1945 przebywał w obozie jenieckim w Niemczech.
Wróciwszy do kraju w 1946 roku rozpoczął pracę w Polskim Związku Zachodnim w Poznaniu, a następnie od 1950 roku pracował w Rozgłośni Poznańskiej Polskiego Radia, początkowo w redakcji literackiej, a w końcu jako zastępca redaktora naczelnego. W 1961 roku zwolniono go jednak z powodów politycznych i od tej pory skupił się na samodzielnej pracy eseistycznej, przekładowej i krytycznoliterackiej. Napisał wiele monografii, esejów oraz innych tekstów o charakterze historyczno- i krytycznoliterackim poświęconym europejskiej prozie dwudziestowiecznej, dotyczących takich autorów jak: James Joyce, Robert Musil, Thomas Mann, Stefan Zweig, Franz Kafka, Joseph Roth czy Martin Andersen Nexø. Publikował licznie w polskich oraz zagranicznych czasopismach literackich i naukowych. Wydany w 1962 roku[1] Telemach w labiryncie świata jest pierwszą w języku polskim poważną i obszerną monografią na temat życia i twórczości Jamesa Joyce’a. Naganowski uważany jest też za jednego ze współtwórców europejskiej „musilologii”, m.in. dzięki innej monografii z 1980 roku poświęconej Musilowi pt. Podróż bez końca: opowieść o życiu i twórczości Roberta Musila.
Jego debiutem translatorskim było wydane jeszcze w 1937 tłumaczenie powieści biograficznej Rudolfa Brunngrabera pt. Radium poświęconej Marii Skłodowskiej-Curie. Po wojnie dokonał (często we współpracy z żoną Ireną) licznych przekładów literatury europejskiej, m.in. trzytomowych Dzienników Thomasa Manna, dramatów Friedricha Dürrenmatta (Wizyta starszej pani), dzieł Güntera Grassa i Wolfganga Borcherta.
W styczniu 1976 roku podpisał list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[2]. Członek Związku Literatów Polskich oraz wieloletni prezes jego poznańskiego oddziału (funkcję tę pełnił przez trzy kadencje: w latach 1952–1953, 1955–1960, 1980–1983). Należał również m.in. do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, PEN-Clubu, Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza oraz Klubu Pamięci Poznańskiego Czerwca 1956. Członek wiedeńskiego Kuratorium der Internationalen Robert Musil Gesellschaft oraz The James Joyce Foundation w Tulsa, Oklahoma.
Pochowany na cmentarzu komunalnym na Miłostowie w Poznaniu (kwatera ewangelicka).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.