Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Conor Murray (irl. wym. [ˈkɑ.nɚ ˈmʊ.ɹˠi], ur. 20 kwietnia 1989 w Limerick)[1][4] – irlandzki rugbysta występujący na pozycji łącznika młyna; reprezentant kraju i trzykrotny uczestnik pucharu świata, zawodnik British and Irish Lions.
 | |||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Gerard Conor Murray[1] | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 kwietnia 1989 | ||||||||||||||||||
| Wzrost | |||||||||||||||||||
| Masa ciała | |||||||||||||||||||
| Rugby union | |||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Reprezentacja narodowa[infobox 2] | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||
Murray pochodzi z miejscowości Patrickswell w hrabstwie Limerick[3]. Na pierwsze treningi rugby trafił w wieku lat ośmiu[6] lub dziewięciu[7] do klubu Garryowen[6][7], jednak – według jego własnych słów – sport ten początkowo go nie interesował[6][8][9]. Jednocześnie uprawiał też inne dyscypliny: zapasy[8], piłkę nożną oraz sporty gaelickie (te ostatnie w klubie Patrickswell GAA)[6][10][11]. W futbolu gaelickim był dobrze zapowiadającym się zawodnikiem środka pola[11] – w 2002 roku występował w reprezentacji hrabstwa[10][11]. Więcej czasu spędzał jednak grając w bardzo popularny w okolicy hurling[6][9]. Choć sam wielokrotnie podkreślał, że był raczej słabym zawodnikiem[6][12] (występował jako corner-forward, narożny napastnik), „karierę” hurlera zakończył dopiero w 2007 roku po mistrzostwach kraju do lat 21[6][11][13].
Po ukończeniu Patrickswell National School[11] trafił do St Munchin’s College w Limerick[11]; tam też ponownie zainteresował się rugby[6][9]. W 2005 roku zadebiutował w międzyszkolnych rozgrywkach Junior Cup, a rok później był już członkiem drużyny podczas Senior Cup[14] (nie wziął jednak czynnego udziały w żadnym meczu)[11]. Wreszcie w 2007 roku wywalczył sobie miejsce w pierwszej reprezentacji szkoły[14]. Z uwagi na swoją uniwersalność, Murray długo przesuwany był z pozycji na pozycję[6][8]. Dlatego też, kiedy w trakcie czwartego roku college’u – na własną prośbę – zaczął być regularnie wystawiany jako łącznik młyna[8][9], przez kolejny sezon dodatkowo uczył się swojej nowej roli w klubie Young Munster[6]. Pomógł wówczas drużynie w awansie do najwyższej klasy w ogólnoirlandzkich rozgrywkach[11]. Równolegle był też członkiem akademii Munster Rugby, którą po trzech latach ukończył w 2011 roku[3].
Na niwie amatorskiej Murray w 2008 roku przeszedł z Young Munster do walczącego o utrzymanie w irlandzkiej lidze Garryowen R.C.[13][15]. Ze swoim macierzystym klubem w 2010 roku dotarł do finału ogólnoirlandzkiego pucharu[16].
Jeśli zaś chodzi o prowincjonalny zespół Munster Rugby, po raz pierwszy został włączony do seniorskiego składu latem 2009 roku podczas przedsezonowego sparingu z Sale Sharks[3][14]. W oficjalnym meczu zadebiutował natomiast w kwietniu 2010 roku przeciw Connachtowi[13][14], kiedy podstawowi zawodnicy drużyny uczestniczyli w Pucharze Sześciu Narodów[11]. W listopadzie tego samego roku pojawił się w końcowych minutach towarzyskiego meczu Munster – Australia, który zakończył się sensacyjnym zwycięstwem Irlandczyków[17]. Wiosną 2011 roku po raz pierwszy wystąpił w podstawowym składzie, kiedy Munster podejmował Dragons[11][13][14]. Choć jeszcze w tym samym sezonie reprezentował klub Garryowen w All-Ireland League oraz pucharze prowincji[14], Murray błyskawicznie wykorzystał nadarzającą się okazję w ekipie Munster Rugby. Otrzymawszy szansę pod nieobecność powołanych do reprezentacji Petera Stringera i Tomása O’Leary’ego[8][14], nie oddał miejsca w składzie także po ich powrocie do drużyny[3][13]. Jego rozwój w ciągu 12 poprzających miesięcy komentatorzy określili jako najbardziej zaskakujący w trwającej 16 lat historii zawodowego rugby w Irlandii[13]
Jeszcze w tym samym sezonie wraz z Munsterem dotarł do półfinału European Challenge Cup, gdzie jednak Irlandczycy przegrali z angielskim zespołem Harlequins[18]. Niedługo później, po zwycięstwie nad Leinster Rugby Murray wraz z kolegami sięgnął po tytuł w Celtic League[19]. Kolejne lata w wykonaniu drużyny z południowo-zachodniej Irlandii to seria niezłych wyników: półfinał w rodzimej lidze w 2012 roku[20] oraz ćwierć-[21] i półfinał Pucharu Heinekena[22] (odpowiednio w 2012 i 2013 roku). Rozegrawszy w ciągu trzech sezonów 42 mecze dla prowincji (w tym 25 w lidze)[4][23], Murray został nagrodzony nowym kontraktem. Obowiązująca do czerwca 2016 roku umowa[3] zastąpiła kontrakt młodzieżowy, jakim dotąd związany był zawodnik[24].
W 2014 roku Munster raz jeszcze dotarł do fazy półfinałowej Pucharu Heinekena, gdzie po wyrównanym pojedynku górą był jednak zespół RC Toulonnais[25]. W rodzimych rozgrywkach Pro12 Irlandczycy awansowali do półfinału, w którym 15:16 ulegli Glasgow Warriors[26]. Choć rok później drużyna Murraya, awansując do finału, osiągnęła rezultat o stopień lepszy, to jednak ponownie musiała uznać wyższość zawodników z Glasgow, którzy tym samym po raz pierwszy w historii ligi sięgnęli po jej mistrzostwo[27]. W trakcie kolejnego sezonu, w styczniu 2016 roku łącznik młyna przedłużył swój kontrakt z Munsterem do 2019 roku[28][29], ucinając tym samym spekulacje na temat transferu do jednego z klubów angielskich czy francuskich[30].
Na początku 2009 roku Murray otrzymał powołanie do reprezentacji do lat 20 na młodzieżowy Puchar Sześciu Narodów[31]. W tym samym roku uczestniczył jeszcze w Mistrzostwach Świata Juniorów[32]. W rozgrywanym w Japonii turnieju młodzi Irlandczycy zajęli ósme miejsce[33]. Łącznie w tej kategorii wiekowej Murray rozegrał osiem spotkań[5].
Pierwsze powołanie do drużyny seniorów otrzymał latem 2011 roku, kiedy selekcjoner Declan Kidney ogłosił szeroki skład mający przygotowywać się do zbliżającego się Pucharu Świata[34]. Debiut na arenie międzynarodowej Murray zaliczył 13 sierpnia przeciw Francji[1][13], mając na koncie zaledwie dziesięć meczów w Pro12[35]. Dziewięć dni później – zaliczywszy jedynie dwa występy w kadrze – znalazł się w ostatecznym składzie na mistrzostwa kosztem doświadczonego Tomása O’Leary’ego[36][37]. Murray, najmłodszy zawodnik w drużynie, w meczu otwarcia przeciw Stanom Zjednoczonym po raz pierwszy w karierze wystąpił w pierwszym składzie reprezentacji[38]. Choć w kolejnym spotkaniu, z Australią jego miejsce zajął rutynowany Eoin Reddan[39], to jednak młody zawodnik Munsteru wystąpił na pozycji nr 9 w przegranym ćwierćfinałowym meczu z Walią[1].
Murray szybko wywalczył sobie silną pozycję w drużynie narodowej – w trakcie nadchodzącego Pucharu Sześciu Narodów w trzech pierwszych spotkaniach wystąpił w wyjściowym składzie[1], jednak pozostałe dwa mecze opuścił z uwagi na kontuzję kolana[40]. W kolejnych latach wychowanek klubu Garryowen został jednym z filarów reprezentacji[41], a w maju 2013 roku podpisał pierwszy zawodowy kontrakt z irlandzką federacją[24].
Po zakończeniu sezonu 2012/2013 wziął udział w serii meczów British and Irish Lions w Australii[35]. Rywalizując o miejsce w składzie z Mikiem Philipsem i Benem Youngsem, Conor wziął udział w siedmiu spotkaniach „Lwów” – zagrał w pięciu meczach sparingowych i dwóch testmeczach z reprezentacją Australii[42]. Brytyjsko-irlandzka kombinowana drużyna wygrała dwa spośród trzech meczów z „Wallabies”, dzięki czemu po raz pierwszy od 1997 roku odniosła końcowe zwycięstwo w serii[43].
Podczas Pucharu Sześciu Narodów 2014 Murray rozpoczął wszystkie pięć spotkań w podstawowym składzie[3][41], a dzięki kompletowi zwycięstw Irlandczycy sięgnęli po Wielki Szlem[44]. Rok później, kiedy z zaledwie jedną porażką ekipa z Zielonej Wyspy zdołała obronić tytuł mistrzowski[45], Munsterczyk był jednym z podstawowych zawodników reprezentacji[3].
Na początku września 2015 roku Murray otrzymał powołanie na nadchodzący Puchar Świata[46]. W trakcie imprezy wystąpił we wszystkich meczach swojej drużyny[41] (w końcówce meczu z Rumunią z konieczności zagrał jako skrzydłowy, zmieniając kontuzjowanego Roba Kearneya)[47]. Irlandczycy bez większych problemów uzyskali awans do fazy pucharowej, jednak z imprezą pożegnali się – po raz szósty w historii – już w ćwierćfinale. Nieoficjalni mistrzowie Europy po słabym meczu ulegli dobrze dysponowanym reprezentantom Argentyny[48].
W styczniu 2016 Conor przedłużył kontrakt z krajową federacją do końca sezonu 2018/2019[28][29]. Choć drużynowo w 2016 roku w Pucharze Sześciu Narodów Irlandczycy nie powtórzyli wyniku z dwóch poprzednich lat, Murray osobiście zaliczył serię solidnych występów[49] – w pięciu meczach zdobył trzy przyłożenia[41], co przyniosło mu nominację do nagrody dla najlepszego zawodnika turnieju[50].
W maju 2021 roku ogłoszono, że zawodnik znalazł się w składzie British and Irish Lions na serię spotkań w Południowej Afryce[51].
Dane na dzień 7 września 2019 r.
Ojciec Murraya, Gerry był zapalonym kolarzem; ponadto w trakcie wyścigu Tour de France pracował jako operator kamery[11][54]. Z kolei matka, Barbara była reprezentantką Irlandii w squashu. Conor jest jednym z trójki rodzeństwa, ma dwie siostry: starszą Sarah i młodszą Ainsling[54].
Dziadek zawodnika ze strony matki, Con Roche także uprawiał rugby, występował w drugiej lub trzeciej linii młyna[55]. Z klubem Garryowen wywalczył mistrzostwo prowincji[54], a w 1947 roku grał w meczu Munster – Australia[11][54]. Choć w trakcie swojej kariery uczestniczył w konsultacjach reprezentacji Irlandii, nigdy nie zadebiutował na arenie międzynarodowej[11][13][54][55].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
