Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
European Rugby Challenge Cup – coroczne rozgrywki dla najlepszych europejskich klubów rugby union, niższe rangą od European Rugby Champions Cup, odbywające się od sezonu 1996/1997. Ich organizatorem od 2014 jest European Professional Club Rugby.
2023/2024 | |
Dyscyplina | |
---|---|
Organizator rozgrywek | |
Data założenia |
1996 |
Poprzednia nazwa |
European Challenge Cup |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn |
18+4 |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | |
Obecny zwycięzca |
Sharks (2024) |
Najwięcej zwycięstw |
Harlequins , Clermont (po 3) |
Strona internetowa |
Pierwsze dwie edycje odbyły się pod nazwą European Conference (1996-1998), kolejne trzy jako European Shield (1998–2001), następne 13 jako European Challenge Cup (2001–2014), a od 2014 turniej nosi oficjalną nazwę European Rugby Challenge Cup. Jednakże ze względów sponsorskich nosił w przeszłości także nazwy Parker Pen Shield (2001–2003), Parker Pen Challenge Cup (2003–2005) i Amlin Challenge Cup (2009–2014)[1].
Turniej przechodził kilka zmian formatów rozgrywek, pierwszych sześć edycji było rozgrywanych przez 24–32 drużyn systemem grupowym zakończonym fazą play-off. W sezonach 2002/2003 do 2004/2005 zwycięzca był wyłaniany spośród 32 drużyn rozgrywających mecze od początku do końca systemem pucharowym.
Od sezonu 2005/2006 ustalono liczbę drużyn na dwadzieścia, które w pierwszej fazie rozgrywały mecze systemem ligowym podzielone na pięć grup po cztery zespoły. Do fazy play-off awansowali zwycięzcy grup oraz trzy drużyny z drugich miejsc z najlepszym bilansem punktów (w latach 2009–2014 awansowali zwycięzcy grup, a pozostałe miejsca zapełniały drużyny z drugich miejsc w rozgrywkach Pucharu Heinekena). W fazie pucharowej rozgrywane były ćwierćfinały, półfinały i finał (na wszystkich etapach rozstrzygający był jeden mecz)[2].
W 2020 w związku z ograniczeniem liczby uczestników do 14 zmieniono format rozgrywek. W pierwszej fazie nie było podziału na grupy. Drużyny podzielono na dwa koszyki. Każda drużyna w pierwszej fazie miała rozegrać cztery spotkania – po dwa w domu i na wyjeździe, z czterema przeciwnikami z drugiego koszyka pochodzącymi z innych lig. Osiem najlepszych drużyn w tabeli awansowało do fazy pucharowej. Miało dołączyć do nich osiem drużyn z równoległego sezonu European Rugby Champions Cup, które w pierwszej fazie swoich rozgrywek zajęły miejsca 5–8 w swoich grupach. W fazie pucharowej rozgrywane były 1/8 finału, ćwierćfinały, półfinały i finał, w każdym po jednym meczu[3].
W 2021 liczba uczestników wzrosła do 15. W związku z tym w pierwszej fazie drużyny podzielono na trzy grupy po pięć zespołów (mecze rozgrywane każdy z każdym, bez rewanżów), a do fazy play-off awansowało 10 najlepszych drużyn. Na tym etapie dołączyło do nich sześć drużyn z równoległego sezonu European Rugby Champions Cup, które w pierwszej fazie swoich rozgrywek zajęły miejsca 9–11 w swoich grupach[4]. W 2023 do pierwszego etapu rozgrywek dopuszczono 18 drużyn podzielonych na trzy grupy po sześć zespołów (każdy rozgrywał cztery mecze). Do 1/16 finału awansowały po cztery najlepsze drużyny z każdej grupy, a stawkę na tym etapie uzupełniały cztery drużyny z Champions Cup, które nie dostały się do play-off w tamtych rozgrywkach[5].
Liczba drużyn z każdego państwa uczestnicząca w European Rugby Challenge Cup jest powiązana z systemem eliminacji do European Rugby Champions Cup. Przed 2020 spośród 20 drużyn 18 uczestników rozgrywek były to drużyny z trzech profesjonalnych lig europejskich, które nie uzyskały awansu do Champions Cup: ligi angielskiej Premiership, francuskiej Top 14 oraz międzynarodowej Pro14, w której grają drużyny z Irlandii, Walii, Szkocji, Włoch i Afryki Południowej (przy czym te ostatnie są wyłączone z uczestnictwa w rozgrywkach europejskich takich jak Champions Cup i Challenge Cup). Pozostałe dwa miejsca w rozgrywkach obsadzały dwie najlepsze drużyny z poprzedniego sezonu rozgrywek europejskich Continental Shield, w których uczestniczyły drużyny z krajów europejskich nie biorących udziału w Pucharze Sześciu Narodów oraz z Włoch[6].
W 2020 w związku ze zwiększeniem liczy uczestników European Rugby Champions Cup z 20 do 24 oraz rezygnacją z kwalifikacji zespołów spoza lig Pro14, Top 14 i Premiership liczba uczestników European Rugby Challenge Cup została zmniejszona do 14[7]. W kolejnym sezonie było ich 15[4]. W 2023 zwiększono liczbę drużyn do 18 – oprócz tych ekip z trzech lig, które nie zakwalifikowały się do Champions Cup, zaproszono dwie dodatkowe drużyny[5].
Wyniki dotychczasowych finałów[8]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.