Rob Kearney
irlandzki rugbysta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rob Kearney (ur. 26 marca 1986 w Dundalk) – irlandzki rugbysta występujący na pozycji obrońcy w zespole Leinster i reprezentacji kraju. Triumfator Pro12, Pucharu Heinekena oraz Pucharu Sześciu Narodów, a także trzykrotny uczestnik pucharu świata.
 | |||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Robert D.J. Kearney | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała |
95 kg | ||||||||||||||||||||||||
| Rugby union | |||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja narodowa[b] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera klubowa
Podsumowanie
Perspektywa
W dzieciństwie uprawiał futbol gaelicki w klubie Cooley Kickhams – przeszedł w nim wszystkie szczeble od drużyn dziecięcych do seniorskich, a po raz ostatni pojawił się w tej dyscyplinie w finale rozgrywek hrabstwa Louth w 2004 roku. W zespole tego hrabstwa występował natomiast w ogólnokrajowych rozgrywkach juniorskich[1][2]. Jednocześnie grał w rugby union w miejscowym Dundalk RFC, a także podczas nauki w Clongowes Wood College. W szkole był członkiem odnoszącej sukcesy pierwszej drużyny, trenował też z regionalnym zespołem Leinster[3][4] [5]. Związał się następnie z klubem University College Dublin R.F.C.[6] i został wybrany do jej drużyny stulecia[7].
Reprezentował Leinster w zespołach U-18 i U-19, wystąpił także w zespole „A”, w pierwszej drużynie zadebiutował zaś w Lidze Celtyckiej przeciwko Ospreys we wrześniu 2005 roku[8]. Triumfował z nią w sezonie 2007/2008[9]. W latach 2010–2012 zespół trzykrotnie przegrywał ligowe finały, przełamał jednak złą passę w sezonie 2012/2013[10][11]. Drużyna z Kearneyem w składzie odnosiła też sukcesy na arenie europejskiej – okazała się najlepsza w Pucharze Heinekena w sezonach 2008/2009[12], 2010/2011[13] i 2011/2012[14], wygrała także European Challenge Cup w sezonie 2012/2013[15].
Najlepszy dla zawodnika był rok 2012, w dziewięciu spotkaniach w europejskich pucharach zdobył sześć przyłożeń i został uznany najlepszym europejskim graczem[16], otrzymał również nagrody dla najlepszego zawodnika regionu[17] oraz według IRUPA[18] i dziennikarzy sportowych[19]. Pomimo pojawiających się ofert z Francji wartych nawet pół miliona euro[20] konsekwentnie przedłużał umowę z Leinster o kolejne dwa lata[21][22].
Kariera reprezentacyjna
Podsumowanie
Perspektywa
W 2004 roku otrzymał powołanie do reprezentacji U-18 i prócz testmeczów grał również w meczach z australijskimi zespołami regionalnymi[23][24][25][26][27][28][29]. Rok później został mianowany kapitanem kadry U-19 na rozegrane w RPA mistrzostwa świata[30][31][32].
Na zgrupowania seniorskiej reprezentacji był powoływany przez Eddiego O’Sullivana w listopadzie 2005 roku[33][34], marcu 2006 roku[35] oraz styczniu[36] i marcu 2007 roku[37], jednak nie pojawił się w żadnym spotkaniu. W latach 2006–2007 występował natomiast w kadrze A, zarówno w Churchill Cup, jak i meczach towarzyskich[38][39][40][41][42]. Ostatecznie zadebiutował meczem z Argentyną na początku czerwca 2007 roku[43][44]. Po tym występie przygotowywał się z zespołem do zbliżającego się Pucharu Świata 2007[45], jednak nie znalazł się w składzie udającym się do Francji[46].
Na kolejne powołanie czekał zatem osiem miesięcy[47] i zagrał przeciwko Włochom w ramach Pucharu Sześciu Narodów 2008[48]. Do końca tych zawodów grał jako skrzydłowy będąc wyróżniającym się zawodnikiem słabo spisującej się drużyny[49][50][51]. W kolejnych latach stał się członkiem wyjściowej piętnastki irlandzkiej reprezentacji, już w 2009 Kearney przyczynił się do zdobycia pierwszego od sześciu dekad Wielkiego Szlema[52][53][54]. Kilka miesięcy później udał się do RPA na tournée British and Irish Lions 2009[55], po występach w spotkaniach towarzyskich pierwszy testmecz rozpoczął na ławce rezerwowych[56], a po kontuzji Lee Byrne'a znalazł się w podstawowym składzie na pozostałe dwa testmecze[57].
Odniesiona w listopadzie 2010 roku kontuzja i konieczna operacja wyeliminowały go z Pucharu Sześciu Narodów 2011[58]. Po długiej rehabilitacji powrócił do kadry w sierpniu[59][60] i został wymieniony w trzydziestoosobowym składzie na Puchar Świata w Rugby 2011[61][62]. Profilaktycznie opuścił mecz z USA[63], wystąpił jednak w pozostałych czterech spotkaniach zakończonej na ćwierćfinale kampanii Irlandczyków[64].
Po raz drugi znalazł się w składzie British and Irish Lions w roku 2013[65]. Wobec wysokiej formy Leigh Halfpenny'ego[66] wystąpił jedynie w trzech spotkaniach z australijskimi zespołami Super Rugby[67][68][69]. Drugi w karierze triumf w Pucharze Sześciu Narodów odniósł w 2014[70], został też nominowany do wyróżnienia dla najlepszego gracza zawodów[71].
Sukcesy
- Puchar Sześciu Narodów: 2009, 2014
- Pro12: 2007/2008, 2012/2013
- Puchar Heinekena: 2008/2009, 2010/2011, 2011/2012
- European Challenge Cup: 2012/2013
- ERC European Player of the Year: 2012
Varia
- W 2010 roku ukończył rozpoczęte sześć lat wcześniej studia ekonomiczne na University College Dublin[72][73].
- W roku 2013 został wybrany przewodniczącym IRUPA, irlandzkiego stowarzyszenia zawodowych rugbystów[74][75].
- Jego młodszy brat, Dave, również był reprezentantem kraju[76], resztę rodzeństwa stanowią George i Sara[77].
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.