Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Cedynia
miasto w województwie zachodniopomorskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Cedynia (niem. Zehden, łac. Cedene) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Cedynia. Najdalej na zachód położone miasto Polski, w zachodniej części pasa Pojezierza Zachodniopomorskiego.
Według danych z 31 grudnia 2021 roku Cedynia liczyła 1470 mieszkańców[3].
Remove ads
Położenie
Cedynia jest najdalej na zachód położonym miastem Polski. Znajduje się w zachodniej części woj. zachodniopomorskiego, w południowo-zachodniej części powiatu gryfińskiego. Leży na zachodnim krańcu Pojezierza Myśliborskiego, na kilku wzniesieniach Wzgórz Krzymowskich (dochodzących do 60 m n.p.m.). Na zachód od miasta rozciąga się szeroko polder, który powstał w wyniku regulacji Odry w XIX wieku. Obszar ten, zwany Żuławami Cedyńskimi, znajduje się nawet w nieznacznej depresji – 0,3 m p.p.m.
Pod względem historycznym Cedynia leży na Pomorzu Zachodnim[4].
Według danych z 1 stycznia 2009 roku powierzchnia miasta wynosi 1,67 km²[5].
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Już w VII–VI wieku p.n.e. powstało na terenie dzisiejszej Cedyni, obronne osiedle kultury łużyckiej. W IX–XII wieku, w miejscu osiedla powstał gród miejscowych Słowian strzegący przeprawy przez Odrę na drodze łączącej Połabie z Pomorzem[6].
.JPG)
Ok. 960 gród został opanowany przez księcia polskiego Mieszka I i rozbudowany jako twierdza graniczna, z tym grodem identyfikowana jest lokalizacja bitwy stoczonej w 972 roku. Pod grodem Mieszko I i jego brat Czcibor stoczył zwycięską bitwę o ujście Odry z margrabią Hodonem[7]. W XII–XIII wieku Cedynia była siedzibą kasztelanii. W 1252 roku gród zajęli Brandenburczycy, którzy sprowadzili tu misjonarzy. W okolicy wybudowano liczne klasztory, w tym w 1266 roku klasztor cystersów w Cedyni. Został on uposażony w liczne dobra ziemskie, przez co zyskał duży wpływ na sytuację gospodarczą i ekonomiczną okolicy.
W 1295 Cedynia została wspomniana w bulli papieża Bonifacego VIII[8].
Miejscowość otrzymała w 1299 roku prawa miejskie, a w 1346 roku w Cedyni powstała instytucja sądu. Pomiędzy 1373 a 1402 we władaniu Korony Czeskiej. Sfinalizowane zostały rozmowy w sprawie zakupu miasta i regionu przez Polskę, jednakże w 1402 król Zygmunt Luksemburczyk sprzedał Nową Marchię z miastem Zakonowi krzyżackiemu. Od 1452 roku burmistrza zaczęła wybierać rada miejska złożona ze starszyzny. Po wybuchu wojny trzynastoletniej w 1454 Krzyżacy sprzedali miasto Brandenburgii, w której władzę wówczas sprawował Fryderyk II, w celu pozyskania środków na prowadzenie wojny. Pod wpływem rozwoju ruchów reformatorskich w 1555 roku nastąpiła sekularyzacja zakonu, a ostatnia mniszka opuściła mury klasztoru w 1611 roku. Zabudowę przejęło miasto. Podczas wojny trzydziestoletniej Cedynia była zajęta przez Szwedów, a w 1631 roku król szwedzki Gustaw II Adolf wybrał sobie to miasto na swoją siedzibę. W 1637 roku pod miastem rozegrała się bitwa, w wyniku której poważnie ucierpiała zabudowa miasta, a zabudowania klasztorne popadły w ruinę. W 1641 roku elektor Fryderyk Wilhelm I nakazał przebudować ruiny klasztoru na barokowy pałacyk myśliwski. Koniec XVII wieku był dla miasta tragiczny, ponieważ w 1699 roku zabudowę zniszczył wielki pożar, a kilka lat wcześniej Cedynię nawiedziła epidemia dżumy[9].
W 1701 roku Cedynia została częścią Prus i znalazła się w prowincji, której stolicą był Frankfurt nad Odrą. W Cedyni ustanowiono sąd okręgowy. W 1850 roku na miejscu części dawnego klasztoru wybudowano siedzibę poczty królewskiej. Wiek XIX przyniósł miastu rozwój przemysłu, wybudowano dużą cegielnię i browar. Po serii powodzi w latach 1820–1860 sztucznie zmieniono bieg Odry, koryto rzeki przesunięto ok. 2–3 km na zachód, powstały wówczas Żuławy Cedyńskie, upadło rybołówstwo i szkutnictwo[6]. W 1885 roku Cedynia osiągnęła największą liczbę mieszkańców w swojej historii, miasto zamieszkiwało 1892 mieszkańców. Liczba ta spadła w 1910 roku do 1533 osób, aby w 1939 roku wzrosnąć do 1738. Na niski poziom rozwoju miasta miał wpływ fakt, że w pobliżu nie przebiegała żadna linia kolejowa. Dopiero w 1930 roku do Cedyni przedłużono tory wąskotorowej linii z Bad Freienwalde (Oder), trasę w 1944 roku pokonywało 7 składów[10]. W marcu 1940 miasto nawiedziła duża powódź, która poważnie uszkodziła infrastrukturę miejską i linię kolejową. W styczniu 1945 roku rozpoczęły się walki, w wyniku których uszkodzono wszystkie pobliskie mosty drogowe na Odrze, a most kolejowy został całkowicie zniszczony. W dniu 3 lutego 1945 roku do miasta wkroczyły wojska Armii Czerwonej.
Po zakończeniu II wojny światowej miasto znalazło się w granicach administracyjnych Polski. Zabudowa była zniszczona w 45%, a miasto po wysiedleniu dotychczasowych mieszkańców było opuszczone. Wycofujący się Niemcy zniszczyli urządzenia melioracyjne doprowadzając do zalania Żuław Cedyńskich, ich osuszanie trwało trzy lata[9]. Dopiero w ramach akcji przesiedleńczej do Cedyni trafili osadnicy z rejonów centralnych kraju oraz z dawnych kresów wschodnich. Przez krótki czas używano nazwy Cedno[11][12][13] (użytą m.in. w pracy Włodzimierza Dzwonkowskiego Prahistorja ziem polskich z 1918 roku[14]). W obiegu były także nazwy Cedzyna oraz Szczerbiec[15]. Obecną nazwę wprowadzono w 1946 roku[16]. W latach następnych nastąpiła odbudowa zabudowań i infrastruktury miejskiej. W związku ze zmianą granic nie została odbudowana linia kolejowa, tak że dziś nie pozostał po niej żaden ślad. W 1957 roku liczba mieszkańców wynosiła 1040 osób.
.jpg)
W 1972 roku w rocznicę millenium bitwy wybudowano na wzgórzu Czcibora pod Cedynią Pomnik Polskiego Zwycięstwa nad Odrą, zaś w samej Cedyni kilka kolejnych monumentów, między innymi trzy mozaiki. Dwie z nich przedstawiają w mocno stereotypowy sposób scenę bitwy, w której Niemcy ukazani są w ciemnych-czarnych odzieniach[17].
Od 1945 roku Cedynia jest najbardziej wysuniętym na zachód miastem Polski, przejmując ten tytuł od Międzychodu (1920–1939), Czeladzi (1793–1795) i Bledzewa (1458–1793).
W latach 1954–1972 miasto nie należało, ale było siedzibą władz gromady Cedynia (gromada). W latach 1946–1998 miasto administracyjnie należało do województwa szczecińskiego.
Remove ads
Demografia
Struktura demograficzna mieszkańców Cedyni według danych z 31 grudnia 2008[18]:
Według danych z 2015 r. miasto miało 1630 mieszkańców[19].
Turystyka
- Cedyński Park Krajobrazowy
- Cedyński Klub Rowerowy - działające od 2008 r. stowarzyszenie kultury fizycznej, organizujące wycieczki i rajdy rowerowe, przeważnie na terenie powiatu gryfińskiego.
- Muzeum Regionalne
- Pomnik Polskiego Zwycięstwa nad Odrą na Górze Czcibora, zbudowany w 1972 roku
- Stanowiska archeologiczne
- otoczone wałami grodzisko z IX-XII w. z fragmentem zrekonstruowanego ostrokołu
- osiedla kultury łużyckiej z VII-VI w. p.n.e.,
- Osada z X-XII w.
Zabytki
Zabytki
Zabytki chronione prawnie w Cedyni:
- kwartał zabudowy od XII w. do początku XX w.[20],
- kościół pw. Narodzenia NMP z 2. połowy XIII w., gotycki, przebudowany pod koniec XIX w.,
- klasztor cysterek (skrzydło zach.), odbudowany po 1983 r. jest obecnie hotelem,
- cmentarz żydowski z XVIII w. (ul. Kościuszki),
- ratusz z 1840 r.
- ceglano-kamienna wieża widokowa z 1895 r. przy ul. Kościuszki; w r. 2020 poddana remontowi kosztem 1,5 mln zł; z wieży rozciąga się imponujący widok na dolinę Dolnej Odry i wzgórza w rejonie Bielinka, gdzie dolina rzeki ulega zwężeniu; przy dobrej pogodzie widoczność sięga 50 kilometrów[21].
Remove ads
Sport
W mieście działa występujący obecnie w klasie okręgowej klub piłkarski UKS Czcibor Cedynia. Został on założony 26 maja 1946 roku i jest jednym z pierwszych klubów powstałych na terenie województwa zachodniopomorskiego. Posiada sekcje seniorów, juniorów, trampkarzy oraz drużynę kobiecą. Najsłynniejszym wychowankiem Czcibora jest były reprezentant Polski oraz zawodnik m.in. Lecha Poznań Czesław Jakołcewicz.
W 2007 roku zarejestrowane zostało Cedyńskie Bractwo Historyczne Comitatus, którego celem jest propagowanie wiedzy historycznej poprzez organizowanie pokazów historycznych, prelekcji, dyskusji czy też warsztatów dawnego rzemiosła. Dzięki współpracy z archeologami, historykami, muzealnikami oraz grupami odtwórstwa historycznego rozpowszechniają wiedzę historyczną w sposób niezwykle atrakcyjny. Bractwo stara się również o odtworzenie X-wiecznego grodziska.
Remove ads
Transport
Transport drogowy
- 124 – droga wojewódzka łącząca miasto od południowego zachodu z przejściem granicznym w Osinowie Dolonym a od północnego wschodu z Chojną, łącząc się z droga krajowa nr 26 oraz droga krajowa nr 31.
- 125 – droga wojewódzka łącząca miasto od północy ze wsią Bielinek a od wschodu z Golicami, Klępiczem, Moryniem i Wierzchlasem, gdzie łączy się z drogą krajową nr 31.
Komunikacją autobusową zajmuje się PKS w Gryficach, obsługuje kursy do: Bielinka, Golic, Orzechowa, Osinowa Dolnego, Piasku, Starej Rudnicy i Starego Kostrzynka. Oprócz tego istnieją kursy do Chojny i Dębna obsługiwane przez PKS w Myśliborzu.
Transport kolejowy
Obecnie w Cedyni nie ma żadnej działającej stacji kolejowej. Od 30 października 1930 r. do 1945 r. istniała stacja na linii kolejowej Bad Freienwalde Klbf. – Cedynia.
Remove ads
Administracja
Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej. Mieszkańcy Cedyni wybierają do swojej rady miejskiej 6 radnych (6 z 15)[22]. Pozostałych 9 radnych wybierają mieszkańcy terenów wiejskich gminy Cedynia. Organem wykonawczym jest burmistrz. Siedzibą władz jest budynek przy placu Wolności.
Gmina Cedynia utworzyła w obrębie całego miasta jednostkę pomocniczą – „Osiedle Cedynia”. Organem uchwałodawczym osiedla jest ogólne zebranie mieszkańców Cedyni, które wybiera 3-osobowy zarząd osiedla, na czele z przewodniczącym[23].
Mieszkańcy Cedyni wybierają parlamentarzystów z okręgów wyborczych z siedzibą komisji wyborczej w Szczecinie, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego nr 13.
Remove ads
Ludzie związani z Cedynią
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads