Artur Pikoń

Artur Pikoń (ur. 26 września 1962 w Bielsku-Białej)^[1] – generał brygady Wojska Polskiego w stanie spoczynku; dowódca 2 Brygady Zmechanizowanej (2014–2018); dowódca 10 Brygady Kawalerii Pancernej (2018–2020); szef Zarządu Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych - zastępca inspektora Wojsk Lądowych (2020–2022).

Artur Pikoń

generał brygady w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia	26 września 1962 Bielsko-Biała
Przebieg służby
Lata służby	1981–2022
Siły zbrojne	SZ PRL SZ RP
Jednostki	• 29 pcz, 29 pz, 120 pz • 11 BZ • 34 BKPanc • 2 BZ więcej patrz tekst
Stanowiska	• dowódca plcz, kpcz • szef sztabu – zastępca dowódcy batalionu • dowódca bz • kierownik sekcji operacyjnej więcej patrz tekst
Odznaczenia

Życiorys

Artur Pikoń urodził się 26 września 1962 r. w Bielsku-Białej^[1].

Wykształcenie

Absolwent: Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu (1985); Akademii Obrony Narodowej w Warszawie (1995); podyplomowych studiów operacyjno-strategicznych w Akademii Obrony Narodowej (2007); podyplomowych studiów w zakresie Polityki Obronnej w AON (2013)^[2].

Służba wojskowa

We wrześniu 1981 r. podjął studia wojskowe jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu, które ukończył w 1985 r. i został promowany na podporucznika. Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 1985 r. w Żaganiu, gdzie w 29 pułku czołgów, następnie po przeformowaniu jednostki wojskowej od 1989 r. w 29 pułku zmechanizowanym, po czym od 1992 r. w 120 pułku zmechanizowanym pełnił służbę na stanowiskach: dowódcy plutonu czołgów, dowódcy kompanii czołgów, szefa sztabu – zastępcy dowódcy batalionu oraz dowódcy batalionu zmechanizowanego. W 1995 r. otrzymał przydział służbowy do Żar, gdzie pełnił służbę w 11 Brygadzie Zmechanizowanej na stanowiskach: kierownika sekcji operacyjnej, szefa szkolenia – zastępcy dowódcy brygady. W 1996 r. objął funkcję dowódcy 10 batalionu rozpoznawczego w Żaganiu z 11 Dywizji Kawalerii Pancernej. W 1997 r. otrzymał przydział służbowy do Żar, gdzie przyjął stanowisko szefa szkolenia-zastępcy dowódcy 11 Brygady Zmechanizowanej^[1]. W latach 1999–2006 był szefem sztabu – zastępcą dowódcy oraz szefem szkolenia 34 Brygady Kawalerii Pancernej w Żaganiu. W 2007 r. po ukończeniu studiów podyplomowych w zakresie Operacyjno – Strategicznym na Akademii Obrony Narodowej został skierowany służbowo do Złocieńca, gdzie rozpoczął służbę w 2 Brygadzie Zmechanizowanej na stanowisku zastępcy – dowódcy brygady^[2]. W roku 2010 r. otrzymał przydział służbowy do Szczecina, gdzie w 12 Dywizji Zmechanizowanej pełnił służbę na stanowiskach: szefa szkolenia, zastępcy szefa sztabu ds. operacyjnych oraz zastępcy dowódcy – szefa sztabu. W międzyczasie ukończył studia podyplomowe w zakresie Polityki Obronnej^[1]. 9 grudnia 2014 r. w Złocieńcu w obecności dowódcy 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej gen. dyw. Marka Mecherzyńskiego objął obowiązki dowódcy 2 Brygady Zmechanizowanej od gen. bryg. Andrzeja Kuśnierka^[2][3]. 3 sierpnia 2018 r. w Świętoszowie w obecności dowódcy generalnego RSZ gen. broni Jarosława Miki objął obowiązki dowódcy 10 Brygady Kawalerii Pancernej od gen. bryg. Dariusza Parylaka^[4]. W dniach 25–26 sierpnia 2018 r. będąc w delegacji najwyższych władz państwowych z Polski i Francji oraz 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej i Zarządu Federacji Organizacji Polskich Pancerniaków, z gen. dyw. Stanisławem Czosnkiem, uczestniczył w Normandii i we Francji w uroczystościach (Mont Ormel, wzgórze nr 262, Cmentarz Wojskowy w Langannerie) upamiętniających żołnierzy 1 Polskiej Dywizji Pancernej (1 PDPanc) poległych w sierpniu 1944 r.^[5]. 20 marca 2020 r. w Świętoszowie przekazał dowodzenie 10 Brygadą Kawalerii Pancernej dla płk Rafała Kowalika^[6], po czym objął funkcję szefa Zarządu Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych - zastępca inspektora Wojsk Lądowych DG RSZ^[7]. 12 listopada 2019 r. został mianowany przez prezydenta RP Andrzeja Dudę na stopień generała brygady^[8]. 27 stycznia 2022 r. po ponad 40 latach zakończył zawodową służbę wojskową, został pożegnany przez dowódcę generalnego RSZ generała Jarosława Mikę^[1].

Awanse

• podporucznik – 1985^[2]

(...)

• generał brygady – 12 listopada 2019^[9]

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[10][11]

• Brązowy Krzyż Zasługi
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Odznaka pamiątkowa 2 Brygady Zmechanizowanej – 2014 (ex officio)
• Odznaka pamiątkowa 10 Brygady Kawalerii Pancernej – 2018 (ex officio)
• Replika sztandaru 10 Brygady Kawalerii Pancernej – 2020^[12]
• Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych
• Honorowa broń biała „Kordzik Honorowy Sił Zbrojnych RP”

i inne

Garnizony w przebiegu służby

Garnizony Artura Pikonia

Garnizon Poznań (1981-1985)

Służba w Żaganiu (1985-1995)

Służba w 11 BZ (1995-1996; 1997-1998)

Służba w 34 Brygadzie Kawalerii Pancernej (1999-2007)

Garnizon w Złocieńcu (2007-2010; 2014-2018)

Garnizon w Szczecinie (2010-2013)

Służba w Garnizonie Warszawa (1995; 2007; 2013; 2020–2022)

W ponad 40 letniej służbie wojskowej był w garnizonach^[2][1]:

1. Poznań (1981–1985) ↘
2. Żagań (1985–1992) → Świętoszów (1992–1995) ↘
3. Warszawa (1995) ↘
4. Żary (1995–1996) → Żagań (1997–1998) → Żary (1998–1999) → Żagań (1999–2007) ↘
5. Warszawa (2007) ↘
6. Złocieniec (2007–2010) → Szczecin (2010–2013) ↘
7. Warszawa (2013) ↘
8. Złocieniec (2014–2018) → Świętoszów (2018–2020) ↘
9. Warszawa (2020–2022)