Antoni Darewski

Antoni Darewski herbu Szreniawa (ur. 15 października 1774 roku w Świsłoczy pod Grodnem, zm. 25 stycznia 1838 roku) – generał brygady Wojsk Polskich Królestwa Kongresowego, naczelny ordonator armii Księstwa Warszawskiego, radca stanu, członek Rady Stanu Królestwa Kongresowego w 1830 roku, członek Komisji Umorzenia Długu Krajowego Królestwa Kongresowego w 1834 roku^[1], członek Komisji Emerytalnej przy Radzie Stanu w 1829 roku^[2].

Antoni Darewski

generał
Data i miejsce urodzenia	15 października 1774 Świsłocz
Data śmierci	25 stycznia 1838
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Królestwa Kongresowego
Odznaczenia

Życiorys

Po ukończeniu Korpusu Kadetów w Warszawie został w 1792 chorążym w 7. Regimencie Pieszym Litewskim, z którym odbył kampanię wojny polsko-rosyjskiej. Uczestnik insurekcji kościuszkowskiej. Jako porucznik i adiutant major wziął udział w serii bitew na Litwie i Białorusi. Pod Mozyrskiem dostał się do rosyjskiej niewoli, w której spędził 3 lata. W 1798 zaciągnął się w szeregi 2. Legii w Legionach Polskich we Włoszech. Po kapitulacji Mantui poszedł w 11. miesięczną niewolę austriacką. W 1805 przydzielony jako kapitan-adiunkt do I. Korpusu Wielkiej Armii marszałka Karola Bernadotte. Wziął udział w bitwach Austerlitz i Jeną-Auerstedt. W 1807 odznaczony krzyżem Legii Honorowej. Uczestnik bitwy pod Frydlandem. W 1808 był kolejno podpułkownikiem 9. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, majorem 12. Pułku Piechoty. W 1809 został kawalerem Orderu Virtuti Militari. Uczestniczył w wojnie polsko-austriackiej. W czasie kampanii rosyjskiej 1812-1813 był faktycznym kierownikiem Wydziału Wojennego, zastępując schorowanego gen. Józefa Wielhorskiego.

W 1815 mianowany asesorem w komisariacie ubiorczym WP. W 1822 został dyrektorem generalnym 3. Dyrekcji w Komisji Rządowej Wojny. W 1830 roku został nagrodzony Znakiem Honorowym za 30 lat służby^[3]. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława II klasy w 1823 roku i III klasy w 1820 roku^[4]. Odznaczony Orderem Świętego Włodzimierza 3. klasy, Orderem Świętej Anny 2. klasy^[5].

W 1830 poparł powstanie listopadowe. W 1831 był wojskowym kierownikiem intendentury. Po 30 stycznia tego roku zwolniony na własne życzenie.

Przypisy

1. Nowy kalendarzyk polityczny na rok 1834, Warszawa, s. 380.
2. Nowy Kalendarzyk Polityczny na Rok 1830, Warszawa 1829, s. 126.
3. Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830, [b.n.s].
4. Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu Św. Stanisława, w: Miesięcznik Heraldyczny, r. X, nr 5, Warszawa 1931, s. 114.
5. Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 20.

Bibliografia

• Jan Pachoński - Antoni Darewski, w: Polski Słownik Biograficzny, t. IV, Kraków 1938, s. 434-435.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 302972245
• GND: 1065478119
• PLWABN: 9810673732605606
• NUKAT: n2018140133

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3890683