Alfabet niderlandzki

Alfabet niderlandzki – alfabet, oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka niderlandzkiego. Składa się on z 27 (26) znaków:

Alfabet niderlandzki w 1560 roku

A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, IJ, Y, Z

E jest najczęściej występującą literą w niderlandzkich wyrazach. Najrzadziej używane są natomiast Q, X, i Y.

Nazwy liter

Litera	Nazwa litery	Wymowa
A	/a/	/a/ lub /ɑ/
B	/be:/	/b/ lub /p/[1]
C	/se:/	/k/ lub /s/
D	/de:/	/d/ lub /t/[1]
E	/e:/	/e/, /ɛ/ lub /ə/
F	/ɛf/	/f/
G	/ɣe:/	: /ɣ/ lub /x/, : /ʝ/ lub /ç/[1]
H	/ɦa/	/ɦ/
I	/i/	/i/, /ɪ/ lub /ə/
J	/je:/	/j/
K	/ka/	/k/
L	/ɛɫ/	l[2] lub /ɫ/[3]
M	/ɛm/	/m/
N	/ɛn/	/n/
O	/o:/	/o/ lub /ɔ/
P	/pe:/	/p/
Q[4]	/ky/	/k/
R	/ɛɹ/	/r/[5] lub /ɹ/[3] (alofony)
S	/ɛs/	/s/
T	/te:/	/t/
U	/y/	/y/ lub /ʏ/
V	/ve:/	/v/
W	/ʋe:/	: /ʋ/[6] lub /w/[7], : /w/
X[4]	/ɪks/	/ks/
Y[4]	/ɛɪ/[8]	/ɪ/, /i/, /ɛɪ/ lub /j/
Z	/zɛt/	/z/