F
litera alfabetu łacińskiego, szósta (6.) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
F (wymowa: ef[1], minuskuła: f) – szósta litera alfabetu łacińskiego, dziewiąta litera alfabetu polskiego. Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę szczelinową wargowo-zębową bezdźwięczną, np. [f].
Ff
Wymowa litery F
Historia
Grafemy i symbole oparte na F
Inne reprezentacje
Sygnalizacja | Język migowy | Alfabet Braille’a | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
flaga Międzynarodowego Kodu Sygnałowego |
Alfabet semaforowy |
Kod Morse’a | francuski | kanadyjski | polski | |
![]() |
![]() |
ⓘ | ![]() |
![]() |
![]() |
Kodowanie
- W tym pochodne ASCII, takie jak DOS, Windows, ISO-8859 i Macintosh.
Zobacz też
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.