Y

Y (minuskuła: y) (igrek) – dwudziesta piąta litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta dziewiąta litera alfabetu polskiego. Litera nazywana jest igrek (z łac. y graeca). W języku polskim oznacza dźwięk [ɨ ] lub [ɘ ], niekiedy oznacza spółgłoskę [j ], np. w starszym zapisie nazwiska Zamoyski. Literą tą w języku polskim zaczyna się tylko kilka słów, będących zapożyczeniami, i czyta się jak zwykle [j ]: yale, yeti, yorkshire oraz yuppie. Wyjątkami są słowa ypsilon i ylid, czytane przez [ɨ ]. „Słownik języka polskiego” pod redakcją Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwiedzkiego (1900–1927) podaje wyrazy ykać i ykanie jako regionalne odpowiedniki wyrazów czkać i czkanie oraz wykrzykniki ychy, ychychy, yja, yjo^[1]. W innych językach może oznaczać na przykład samogłoskę [y] (np. niem. sympathisch [z ʏ m ˈ p a ː t ɪ ʃ ]), [ɪ] (np. cz. my [m ɪ ]) lub spółgłoskę [j] (np. hisz. ayer [a ˈ j e ɾ ]).