Loading AI tools
polski pedagog, teoretyk i metodyk wychowania Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Lewin (ur. 15 grudnia 1915 w Pińsku, zm. 24 sierpnia 2002 w Warszawie) – polski pedagog, teoretyk i metodyk wychowania żydowskiego pochodzenia.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
pedagog |
Urodził się w rodzinie żydowskiej. W latach 1937–1939 i 1946-1979 pracował w Domu Sierot przy ulicy Krochmalnej 92 w Warszawie, w którym zetknął się z Januszem Korczakiem. Swoje relacje z tamtego okresu zawarł w wydanej w 1997 książce Takim go zapamiętałem. Podczas i po zakończeniu II wojny światowej organizował placówki opiekuńcze dla dzieci-ofiar wojny, m.in. dom dla dzieci polskich w Monetnej na Uralu i Centralny Ośrodek Szkoleniowo-Wychowawczy im. Janusza Korczaka w Bartoszycach[1]. Doświadczenia z tamtych lat zawarł w publikacji Dom na Uralu. Losy dzieci polskich w Monetnej.
W latach 1946–1948 należał do ZMP, od 1948 roku należał do PZPR[2]. W 1948 ukończył studia pedagogiczne na Uniwersytecie Warszawskim. W 1974 uzyskał tytuł profesora. Był wieloletnim pracownikiem naukowym Wyższej Szkoły Pedagogicznej Związku Nauczycielstwa Polskiego w Warszawie. Był autorem pierwszej w Polsce metodyki wychowania pojętej jako subdyscyplina pedagogiczna oraz metodologii powstawania mikrosystemów wychowawczych[1]. Odegrał główną rolę, obok Bolesława Milewicza, w szkoleniu kadry Progresywnego Więzienia dla Młodocianych w Jaworznie – wzorowanego na łagrach zakładu karnego dla więźniów politycznych, którzy nie ukończyli 21 roku życia[3].
W 1955 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. Był również odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej[2]. Zmarł w Warszawie. Jest pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej (kwatera 8)[5].
Aleksander Lewin opublikował około 450 prac – artykułów, rozpraw i książek, m.in.:
Jego głównym zainteresowaniem był Janusz Korczak – jego życie, działalność i twórczość. Był redaktorem naukowym 4-tomowej edycji Pism wybranych Korczaka, czterech tomów Studiów i źródeł oraz dwóch tomów bibliografii prac Janusza Korczaka i o Januszu Korczaku. Był przewodniczącym Komitetu Redakcyjnego 16-tomowej edycji Dzieł wszystkich Korczaka, przewodniczącym Komisji Naukowej Międzynarodowego Stowarzyszenia im. Janusza Korczaka (1979-2002), współorganizatorem i opiekunem naukowym Korczakianum i Ośrodka Dokumentacji i Badań[1]. Autor książki Korczak znany i nieznany (1999).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.