Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
20 pułk ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego (20 puł.) – oddział kawalerii Wojska Polskiego II RP.
Odznaka pamiątkowa 20 puł | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1920 |
Rozformowanie |
1939 |
Patron | |
Tradycje | |
Święto | |
Nadanie sztandaru |
11 października 1921 |
Rodowód |
108 pułk ułanów |
Dowódcy | |
Pierwszy |
płk Dymitr Radwiłowicz |
Ostatni |
płk dypl. Andrzej Kunachowicz |
Działania zbrojne | |
wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Rudnią Baranowską (11–12 X 1920) kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
3 Brygada Jazdy |
Pułk stacjonował w garnizonie Rzeszów. Ułani nosili otok amarantowy.
Pułk brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Walczył w obronie mostu na Narwi w Nowogrodzie, pod Łomżą, Kuleszką, Milewem, zagon na Ciechanów, pod Biskupiczami (w okolicach Klewania) i Rudnią Baranowską.
Pułk nawiązywał do tradycji 20 pułku ułanów Księstwa Warszawskiego uczestniczącego w kampanii napoleońskiej 1812. Odtworzenie pułku nastąpiło w Ostrołęce jako 108 pułk ułanów. W jego skład wchodziły dwa szwadrony 3 pułku strzelców konnych, jeden szwadron 8 pułku ułanów im. Księcia Józefa Poniatowskiego i jeden szwadron 6 pułku Ułanów Kaniowskich. Pierwszym dowódcą został pułkownik Dymitr Radziwiłowicz i dnia 30 lipca 1920 roku wyznaczone szwadrony spotkały się w Ostrołęce. Jego skład osobowy na ów dzień wynosił 19 oficerów, 780 szeregowych, 800 koni i 16 wozów[2].
Pułk posiadał szable austriackie i niemieckie, na stanie były również karabinki austriackie. Dużą część pułku stanowił rocznik poborowych oraz dawni rezerwiści armii austriackiej. Rzędy końskie austriackie i meksykańskie. Przewaga koni młodych. W zaopatrzeniu pułk był podporządkowany 8 pułkowi ułanów im. Księcia Józefa Poniatowskiego. Pod koniec sierpnia nowym dowódcą zostaje rotmistrz Piotr Głogowski. Pierwszy rozkaz pułkowy pochodzi z dnia 21 sierpnia, podpisał go rotmistrz Piotr Głogowski, za zgodność podpisał go porucznik Uranowicz, który w owym czasie pełni funkcję adiutanta 108 pułku ułanów. Pod koniec sierpnia nadeszło uzupełnienie z 8 pułku ułanów w postaci jednego szwadronu.
Obsada personalna 108 pułku ułanów w 1920[3] | |
---|---|
Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
Dowódca | rtm. Piotr Głogowski |
adiutant | por. Franciszek Uranowicz[4] |
adiutant | por. Witold Lipowski[5] |
lekarz | ppor. Henryk Jarocki[5] |
Lekarz wet. | por. lek. wet. Władysław Leżoń |
Dowódca I dywizjonu | rtm. Kazimierz Romański |
Dowódca II dywizjonu | rtm. Edmund Skowroński |
dowódca 1 szwadronu | rtm. Sędzimir[6] |
dowódca 1 szwadronu | pchor. / ppor. Bogumił Szumski 13 IX 1920 ranny[7] |
ppor. Gustaw Ceratkiewicz[8] | |
ppor. Aleksander Napiórkowski †18 VIII 1920 Ciechanów[9][6] | |
dowódca 2 szwadronu | por. Edward Ostrowski †3 VIII 1920 Ostrołęka[10][11] |
dowódca 2 szwadronu | rtm. Władysław Jercho[5] |
w 2 szwadronie | pchor. Marian Mańkowski †3 VIII 1920 Ostrołęka[12][11] |
dowódca 3 szwadronu | rtm. Kazimierz Romański |
dowódca 4 szwadronu | por. Sławosz Szydłowski[5] |
dowódca szwadronu karabinów maszynowych | por. dr Edward Skowroński[5] |
dowódca oddziału sztabowego | por. Władysław Gundelach[5] |
por. Stanisław Drzewiński[5] | |
por. Władysław Horodyski[6] | |
por. Stefan Grudzielski 3 VIII 1920 ranny[6] | |
por. Jan Wiśniowiecki[5] | |
pchor. Stanisław Sozański †3 VIII 1920 Ostrołęka[13][6] | |
Dowódca plutonu | pchor. Jan Kozienicki |
Oficer pułku | pchor. Józef Friszer |
pchor. Aleksander Grabowiecki[14] | |
Oficer pułku | pchor. Wiktor Kegler |
Pułk przydzielono do 8 Brygady Jazdy, którą sformowano w tamtym okresie dla przeciwstawienia radzieckiemu 3 korpusowi Kawalerii Gaja. W obszarze Ostrołęki zebrano więc 108., 2. i 115 pułk ułanów a także 8 dywizjon artylerii konnej. Dowództwo powierzono generałowi Suszyńskiemu.
108 pułk ułanów pierwszy patrol odbył 20 lipca 1920. Pierwsze potyczki miały miejsce już w pierwszych dniach działania pułku. Należy tu odnotować obronę mostu w Nowogrodzie przez patrol podchorążego Szumskiego oraz uliczne walki z kozakami. Do pierwszego starcia ogniowego doszło 1 sierpnia 1920 roku i pułk poniósł pierwsze straty: 14 zabitych i rannych.
Sytuacja była trudna. Bolszewicy posiadali w tym rejonie lepiej zorganizowane siły i większe doświadczenie. Przeprawa w Nowogrodzie była niestrzeżona przez Polaków, w związku z czym kawaleria rosyjska działała w obszarze pomiędzy Ostrołęką a Łomżą. 5 sierpnia pułk wziął udział w odsieczy w okolicach Łomży, a celem było odpędzenie nieprzyjaciela. Do tragedii doszło we wsi Kuleszka, gdzie 2/108 pułku ułanów został otoczony przez bolszewicką kawalerię i musiał wycofać się z rejonu Ostrołęki. Straty były poważne: porucznik Ostrowski, podchorąży Mańkowski i 50 ułanów.
Wraz z ofensywą Rosjan w kierunku Warszawy, stworzono linię obrony 10 km na północny wschód od Ostrołęki. Lewe skrzydło opierało się o Narew, prawe o tor kolejowy Ostrołęka-Łomża. Rosjanie byli osłonięci bagnami. Mimo to, ułani atakowali i w dniach 1 i 2 sierpnia zajęli Nowy Dwór i zepchnęli wroga do wsi Zabiele. 3 sierpnia do żołnierzy pułku przemawiał generał Roja. Wydał też rozkazy. Od rana trwał silny ostrzał artyleryjski, więc należało dążyć do dalszego wyparcia Rosjan. Do walki został skierowany 1. i 4 szwadron 108 pułku. Celem była wieś Zabiele. I tym razem ułani zwyciężyli i zajmują wieś mimo silnych pozycji wroga i ostrzału artyleryjskiego. W boju pod Nowym Dworem wyróżniony został za męstwo porucznik Horodyski. Polegli m.in.: podchorąży Stanisław Sożański, raniony został porucznik Stefan Grudzielski, zaś 150 żołnierzy zostało zabitych, ranionych lub zaginęło w akcji.
Mimo sukcesów pułk musiał się wycofać. W dniach 5 do 10 sierpnia pułk cały czas prowadził walki osłaniając odwrót całej brygady przez Biebrzyce, Węgrzynowo i Stary Gołymin na Gąsocin. W okolicy Gołymina walki prowadził 1. szwadron pod dowództwem rotmistrza Sędzimira. W walce został śmiertelnie ranny podporucznik Aleksander Napiórkowski i 16 ułanów. W tym samym czasie powiększył się skład 8. Brygady i składa się ona z 108., 2. i 115 pułku ułanów, 8 dywizjon artylerii konnej i 203 pułk ułanów. Dowodzenie przejął generał Karnicki.
11 sierpnia nastąpiło formalne podporządkowanie 8 Brygady dowódcy 18 Dywizji Piechoty. Brygada obsadziła pozycje obronne pod Gąsocinem, zajmując stanowiska na lewym skrzydle 5 Armii. 12 sierpnia brygada odparła atak na Gąsocin a wieczorem przemieściła się do Nowego Miasta. 13 sierpnia rano doszło do starcia pod Milewem, następnie 108 pułk zostaje przemieszczony do Szeronina. 14 sierpnia pułk wziął udział w natarciu na Ciechanów. Po drodze została stoczona walka pod Glinojeckiem, gdzie wzięto 513 jeńców, 40 karabinów. Następnie przez Sulerzyce ruszyła na Ciechanów przejmując po drodze tabory. 15 sierpnia w południe wkroczyła do Ciechanowa, miejscowa ludność była bardzo przyjaźnie nastawiona. W mieście tym miał zakwaterowanie sztab sowieckiej 4 Armii której dowódca zbiegł na wschód. 18 Dywizja Piechoty nie zdołała dojść do Ciechanowa, tak więc 8 Brygada Jazdy wycofała się do Rumoki na lewe skrzydło dywizji. 16 sierpnia rano, 8 Brygada ze 108 pułkiem ułanów na straży przedniej, zajęła znów Ciechanów. W późniejszych godzinach cała brygada stoczyła walkę z 16 Dywizją Strzelców w obszarze Wróblewo-Opinogóra, następnie wycofując się do Borek. 8 Brygada zajęła się osłanianiem lewego skrzydła 5 Armii która zaczęła swoje przeciwnatarcie.
8 i 9 Brygady Jazdy pod dowództwem gen. Gustawa Dreszera otrzymały zadanie przecięcia odwrotu, podążającym z zachodu, 4 Armii bolszewickiej i Korpusowi Gaja. 8 Brygada maszerując z okolic Płońska w Strzegowie zastała Korpus Gaja, który zaczyna wycofywać się w kierunku granicy niemieckiej. Dalsza trasa pościgu za nieprzyjacielem to kolejno: Miączyn, Liberadz i dalej w kierunku Mławy. Pułk dochodzi do Turzy Małej, gdzie od 28 sierpnia do 1 września odpoczywa, przygotowując się do wyjazdu na front wschodni. 1 września wyjeżdża do Chełma.
Zawieszenie broni 18 października 1920 zastało pułk we wsi Filipowicze Koreckie[5].
Żołnierze pułku polegli i zmarli z ran w czasie wojny polsko-bolszewickiej[15] | ||
---|---|---|
pchor. Marjan Mańkowski | ppor. Aleksander Napiórkowski | por. Edward Ostrowski Edward |
pchor. Stanisław Sożański | ułan Józef Dunaj | ułan Tomasz Dziadowski |
ułan Franciszek Galas | ułan Franciszek Henek | ułan Paweł Jarek |
ułan Stanisław Jawor | st. ułan Mikołaj Kostrowicki | ułan Franciszek Kowalczyk |
ułan Jan Koziołek | kapr. Franciszek Krysa | ułan Franciszek Kurczap |
ułan Stanisław Kuźma | ułan Tadeusz Mitkowski | ułan Jan Nowak |
ułan Piotr Papuga | ułan Wojciech Polak | ułan Franciszek Slapiński |
ułan Stanisław Stasiowski | ułan Jan Tukarski | ułan Jan Waleczko |
ułan Stanisław Węgrzyn | ułan Jan Wszołek |
Ponadto poległo kilkudziesięciu ułanów, których nazwisk i miejsc pochówku nie ustalono[15].
Żołnierze pułku odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari[15] | ||
---|---|---|
kpr. August Brzęk | ppor. Gustaw Ceratkiewicz | kpr. Jan Cichoń |
st. wachm. Józef Cichorz | plut. Franciszek Dziaduła | rtm. Piotr Głogowski |
st. ułan Franciszek Golba | por. Aleksander Grabowiecki | por. Władysław Horodyski |
kpr. Walenty Klesk | ułan Karol Krawczyk | plut. Stanisław Kuśnierz |
wachm. Zenon Maszyński | ppor. Aleksander Napiórkowski | ułan Jan Ozdon |
rtm. Kazimierz Romański | plut. Marian Szendzielarz nr 5094[16] | st. ułan Józef Syska |
st. ułan Michał Sznajder | ppor. Bogumił Szumski | rtm. Franciszek Uranowicz |
Krzyżem Walecznych odznaczonych zostało 37 żołnierzy[15], w tym rtm. Stanisław Gepner i st. wachm. Leon Wiatr.
Na podstawie rozkazu ministra spraw wojskowych z 15 stycznia 1921 roku 108 pułk ułanów został przemianowany na 20 pułk ułanów[5].
We Włodzimierzu Wołyńskim zdemobilizowano ochotników oraz żołnierzy najstarszych roczników. 10 lutego 1921 roku pułk liczył 9 oficerów, 4 podchorążych, 280 szeregowych i 470 koni. Tego dnia pułk załadował się na stacji Włodzimierz Wołyński i odjechał do Rzeszowa[5].
Początkowo pułk obchodził swoje święto 15 września, w rocznicę szarży pod Biskupiczami przeprowadzonej w 1920 roku[17]. 19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 24 czerwca, jako datę święta pułkowego[18]. Od tej pory pułk obchodził swoje święto w dniu imienin patrona[17][19].
4 sierpnia 1927 roku generał dywizji Daniel Konarzewski, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, nadał 20 pułkowi ułanów nazwę „20 Pułk Ułanów imienia Króla Jana III Sobieskiego”[20].
Pułk w planie mobilizacyjnym „S”[21] | ||
---|---|---|
Nazwa pododdziału | Termin | Miejsce mobilizacji |
dowódca pułku z drużyną | alarm | Rzeszów |
pluton łączności | ||
1 szwadron | ||
2÷4 szwadrony | Dębica | |
szwadron karabinów maszynowych | Rzeszów | |
szwadron kawalerii nr 54 | 8 | |
pluton ckm nr 54 | ||
szwadron kawalerii nr 67 | 10 | |
pluton ckm nr 67 | ||
dowódca brygady kawalerii nr 10 | alarm | |
kolumna taborowa nr1084 | 11 | |
kolumna taborowa nr 1085 | 12 | |
kolumna taborowa nr 1086 | ||
Kwatera Główna nr 110 (I eszelon) | alarm | |
Kwatera Główna nr 110 (II eszelon) | 4 | |
poczta polowa nr 110 | ||
sąd polowy nr 110 | ||
uzupełnienie do czasu „W” | 6 | |
szwadron marszowy 1/20 puł | 18 | |
pluton marszowy nr 1/54 | 30 | |
pluton marszowy nr 1/67 | ||
szwadron zapasowy | do 15 | |
Oficerska Szkoła Kawalerii | 30 | Dębica |
Centrum Wyszkolenia Kawalerii | ||
Szkoła Podchorążych Kawalerii |
Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939[22][uwaga 3] | |
---|---|
Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
dowódca pułku | płk dypl. Andrzej Kunachowicz |
I zastępca dowódcy | mjr dypl. Włodzimierz Kasperski |
adiutant | rtm. Stanisław Błaszczak[uwaga 4] * |
naczelny lekarz medycyny | kpt. dr Kazimierz Gnatowski |
starszy lekarz weterynarii | kpt. Marian Górniewicz |
oficer placu Rzeszów | rtm. adm. (kaw.) Wilhelm Latawiec |
II zastępca dowódcy (kwatermistrz) | mjr Michał Albin Ordyniec |
oficer mobilizacyjny | rtm. adm. (kaw.) Jerzy Witoszyński |
zastępca oficera mobilizacyjnego | por. Władysław Bober |
oficer administracyjno-materiałowy | por. adm. (kaw.) Władysław Kaszewski |
dowódca szwadronu gospodarczego | rtm. Stanisław Błaszczak (*) |
oficer gospodarczy | kpt. int. Jan Grzelak |
oficer żywnościowy | chor. Franciszek Barczyk |
dowódca plutonu łączności | por. Stanisław Taczak |
dowódca plutonu kolarzy | por. Kazimierz Jankowski (*) |
dowódca plutonu ppanc. | por. Piotr Strok |
dowódca 1 szwadronu | rtm. Jan Burtowy |
dowódca plutonu | por. Tadeusz Marian Strugalski |
dowódca plutonu | ppor. Stefan Błażejewski |
dowódca 2 szwadronu | rtm. Edward III Zieliński |
dowódca plutonu | por. Kazimierz Jankowski (*) |
dowódca plutonu | por. Jerzy Krasuski |
dowódca plutonu | por. kontr. Getmisz Kaz-Gerej |
dowódca 3 szwadronu | rtm. Jan Mieczysław Ptak |
dowódca plutonu | ppor. Zbigniew Marian Chwałek |
dowódca 4 szwadronu | rtm. Franciszek Beranek |
dowódca plutonu | ppor. Eugeniusz Sylwester Gąska |
dowódca plutonu | ppor. Marian Alfred Rotter |
dowódca plutonu | ppor. Józef Stanisław Rymel |
dowódca szwadronu km | por. Witold Józef Marian Morawski |
dowódca plutonu | por. Andrzej Lech Chołociński |
dowódca plutonu | por. Bolesław Jerzy Daniłłowicz |
dowódca szwadronu zapasowego | rtm. Józef Murasik |
zastępca dowódcy | por. Ludwik Cuber |
na kursie | rtm. Marian Szendzielarz |
na kursie | por. Stefan Cyryl Gniewiewski |
Kampanię wrześniową pułk odbył w ramach Kresowej BK. 11 września pułk został otoczony w lesie pod Psarami i po przegranej bitwie przestał istnieć. Dowódca pułku ranny, dostał się do niewoli. Część żołnierzy dołączyła do 22 pułku ułanów.
Struktura organizacyjna i obsada personalna we wrześniu 1939[25] | |
---|---|
Dowództwo | |
dowódca pułku | płk dypl. kaw. Andrzej Kunachowicz |
zastępca dowódcy pułku | mjr kaw. Michał Albin Ordyniec |
adiutant | rtm. Stanisław Błaszczak |
oficer ordynansowy | por. rez. kaw. Aleksander Russocki |
kwatermistrz | rtm. Marian Szendzielarz |
oficer żywnościowy | chor. Franciszek Barczyk |
płatnik | kpt. int. Jan Grzelak |
lekarz | kpt. lek. Kazimierz Gnatowski |
lekarz weterynarii | por. lek. wet. dr Augustyn Szozda |
dowódca szwadronu gospodarczego | por. rez. Leszek Borkowski |
szef szwadronu | st. wachm. Michał Ciebiera |
1 szwadron | |
dowódca szwadronu | rtm. Jan Burtowy |
dowódca I plutonu | ppor. kaw. Józef Rymel |
dowódca II plutonu | ppor. rez. Jan Wróblewski |
p.o. dowódcy III plutonu | wachm. Aleksy Ryżow |
szef szwadronu | st. wachm. Bogusław Staut |
2 szwadron | |
dowódca szwadronu | rtm. Kazimierz Czarnek |
dowódca I plutonu | ppor. kaw. Eugeniusz Gąska |
dowódca II plutonu | pchor. Adolf Krause |
dowódca III plutonu | ppor. rez. kaw. Julian Russocki |
szef szwadronu | wachm. Władysław Kacała |
3 szwadron | |
dowódca szwadronu | rtm. Jan Ptak |
dowódca I plutonu | ppor. kaw. Marian Alfred Rotter |
dowódca II plutonu | pchor. Adam Andrysik |
p.o. dowódcy III plutonu | plut. Franciszek Nowak |
szef szwadronu | st. wachm. Władysław Kubik |
4 szwadron | |
dowódca szwadronu | por. kaw. Ludwik Cuber |
dowódca I plutonu | ppor. kaw. Jacek Krzyszkowski |
dowódca II plutonu | ppor. rez. Tyszkowski |
p.o. dowódcy III plutonu | wachm. Franciszek Wasyliszyn |
szef szwadronu | st. wachm. Zygmunt Makara |
szwadron ciężkich karabinów maszynowych | |
dowódca szwadronu | por. kaw. Witold Józef Morawski |
dowódca I plutonu | ppor. kaw. Stefan Błażejewski |
dowódca II plutonu | ppor. rez. kaw. NN |
dowódca III plutonu | ppor. rez. kaw. Jan Antoni Zając |
p.o. szefa szwadronu | plut. Paweł Rodzoń |
pododdziały specjalne | |
dowódca plutonu łączności | por. kaw. Stanisław Taczak |
dowódca plutonu przeciwpancernego | por. kaw. Piotr Strok |
dowódca plutonu kolarzy | ppor. kaw. Zbigniew Chwałek |
Sztandar pułkowi ofiarowali obywatele ziemi rzeszowskiej i ropczyckiej. 11 października 1921 roku sztandar w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej wręczył generał broni Tadeusz Rozwadowski. Po lewej stronie sztandaru znajdują się wypisane miejscowości: Ostrołęka, Nowy Dwór, Zabiele, Rudnia Baranowska, Biskupiec, pod którymi pułk dzielnie walczył[5]. Sztandar przechowywany jest w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie[26].
16 grudnia 1924 roku Minister Spraw Wojskowych generał dywizji Władysław Sikorski zatwierdził wzór odznaki dla szeregowych 20 pułku ułanów[27]. Odznaka o wymiarach 41x41 mm ma kształt krzyża maltańskiego pokrytego białą emalią. W jego środku pod koroną królewską srebrny spleciony inicjał „I3R” (Ioannus Tercius Rex). Krzyż nałożony jest na metalową, emaliowaną w kolorze amarantowym rozetę z pierścieniem granatowo-białym. Odznaka oficerska, dwuczęściowa, wykonana w srebrze, na rewersie numerowana. Autorem projektu odznaki był rotmistrz Stanisław Gepner, a wykonawcą Jan Knedler z Warszawy[28][29].
Proporczyk | Opis[30][31] |
---|---|
Proporczyk amarantowy z wąskim paskiem granatowo-białym pośrodku | |
proporczyk dowództwa w 1939 | |
proporczyk 1 szwadronu w 1939 | |
proporczyk 2 szwadronu w 1939 | |
proporczyk 3 szwadronu w 1939 | |
proporczyk 4 szwadronu w 1939 | |
proporczyk 5 szwadronu ckm w 1939 | |
proporczyk plutonu łączności w 1939 | |
Inne | Opis |
Na czapce rogatywce – otok amarantowy[32] | |
Szasery ciemnogranatowe, lampasy amarantowe, wypustka amarantowa[33] | |
„Łapka” (do 1921[uwaga 5]) – karmazynowa[uwaga 6] |
|
|
Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej znajdują się między innymi w bazach udostępnionych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego[45] oraz Muzeum Katyńskie[46][uwaga 8][uwaga 9].
Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
---|---|---|---|---|
Juliusz Bakoń | pchor. rez. | Katyń | ||
Franciszek Barczyk | chorąży | żołnierz zawodowy | Katyń | |
Zygmunt Cepil | ppor. rez. | Katyń | ||
Bohdan Czajkowski | ppor. rez. | inżynier chemik | Cukrownia Dobrzelin | Katyń |
Ludwik Ćwikła | kapral | Kalinin | ||
Getmisz Kaz-Gerej[49] | porucznik | żołnierz kontraktowy | Katyń | |
Jan Grzelak (1892–1940)[50] | kapitan | żołnierz zawodowy | Katyń | |
Kazimierz Jankowski[51] | porucznik | żołnierz zawodowy | Katyń | |
Wacław Kosmala[52] | ppor. rez. | nauczyciel | szkoła w Wszechświętnem | Katyń |
Eugeniusz Krajewski | ppor. rez. | lekarz | praktyka w Katowicach | Katyń |
Tadeusz Łuczak | ppor. rez. | Urząd Ziemski w Wilnie | Katyń | |
Tadeusz Paczowski | por. rez. | prawnik | Sąd Okręgowy w Warszawie | Charków |
Henryk Roguski | ppor. rez. | Katyń | ||
Marian Strzelbicki | ppor. rez. | inżynier | Zakłady Tele-Radiotechniczne w Warszawie | Katyń |
Eugeniusz Ujejski | por. rez. | farmaceuta, mgr | kier. Apteki „Pod Aniołem” w Tarnowie | Charków |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.