Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zmrocznik przytuliak (Hyles gallii) – gatunek motyla z rodziny zawisakowatych (Sphingidae).
Hyles gallii[1] | |||||
(Rottemburg, 1775) | |||||
Zmrocznik przytuliak | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Rząd | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj |
Hyles | ||||
Gatunek |
zmrocznik przytuliak | ||||
| |||||
|
Jest to gatunek o zasięgu holarktycznym[6]. Zajmuje Eurazję od północno-zachodniej Francji, Wyspy Brytyjskie, kraje Europy Zachodniej, Środkowej i Wschodniej, Półwysep Iberyjski i Bałkański, północną Turcję, północną Fennoskandię, dalej Rosję, Afganistan, Kazachstan, Tybet, Nepal po Chiny, Koreę i Japonię[7].
Zasięg występowania tego gatunku w Ameryce Północnej obejmuje północną Kalifornię, Kolorado, Pensylwanię i stan Nowy Jork[7].
W Polsce podawany jest już z końca XIX wieku[5]. Znany z całej Polski[6], choć po 1960 roku nie wykazywany z województwa zachodniopomorskiego[8][9]. Zmrocznik przytuliak uważany jest za motyla raczej rzadko spotykanego w Polsce[6][10].
Motyl o rozpiętości skrzydeł 64–72 mm[6]. Przednie skrzydła są brunatne z ciągnącą się od nasady do wierzchołka skrzydła białożółtą smugą[6]. Cechą rozpoznawczą tego gatunku jest smuga kostalna, która jest jednolita[10]. Przy nasadzie skrzydła sterczące białe i czarno-błękitne włoski[2]. Tylne skrzydła przy nasadzie czarne, środkowa część skrzydeł przy wierzchołku żółtawa, w środku ceglastoczerwona, przy kącie tylnym skrzydeł biała[6][2]. Zewnętrzna część skrzydeł czarna z wąskim szarobrunatnym brzegiem zewnętrznym, natomiast strzępina jest biała[6][2]. Odwłok oliwkowo-brunatny, dwa pierwsze segmenty z szerokimi, białymi i czarnymi paskami po bokach[6][2]. Po bokach 5 i 6 segmentu znajdują się niewielkie, poprzeczne białe paski. Na grzbietowej stronie odwłoka czasem zaznaczona wąska jasna linia i rząd białych kropek[6][2].
Habitat tego zawisaka to łąki[11], śródleśne łąki, zręby, nasłonecznione stoki, parki i ogrody[6].
Dorosłe osobniki (imagines) spotykane są od maja do lipca, czasem występuje druga generacja w sierpniu i wrześniu[6][10]. Larwy (gąsienice), przeważnie na roślinach żywicielskich, obserwuje się w maju i czerwcu, później jeszcze w sierpniu do października[12].
Gąsienica żeruje na różnych gatunkach przytulii tj. na przytulii pospolitej (Galium mollugo)[3], przytulii właściwej (Galium verum)[6][12] i na przytulii czepnej (Galium aparine)[13]. Za roślinę żywicielską podaje się też wierzbówkę kiprzycę (Chamaenerion angustifolium)[6][12][13], babkę zwyczajną (Plantago major), a także gatunki wierzbownicy (Epilobium sp.)[5], fuksji (Fuchsia sp.), i czartawy (Circaea sp.)[13].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.