Warszawa Wileńska
stacja kolejowa w Warszawie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
stacja kolejowa w Warszawie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Warszawa Wileńska – stacja kolejowa w Warszawie, na Pradze-Północ, u zbiegu al. „Solidarności” i ul. Targowej, w zespole centrum handlowego Galeria Wileńska, w pobliżu pl. Wileńskiego i stacji II linii metra Dworzec Wileński. Stacja jest obsługiwana przez Koleje Mazowieckie.
Budynek dworca na stacji Warszawa Wileńska (2015) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Lokalizacja | |
Zarządca | |
Data otwarcia |
1863 |
Poprzednie nazwy |
Dworzec Petersburski |
Dane techniczne | |
Liczba peronów |
2 |
Liczba krawędzi peronowych |
3 |
Kasy |
|
Linie kolejowe | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie Warszawy | |
52°15′19″N 21°02′15″E |
Linia | Przewoźnik | Trasa |
---|---|---|
R60 | Koleje Mazowieckie | Warszawa Wileńska – Warszawa Zacisze Wilno – Ząbki – Zielonka – Kobyłka Ossów – Kobyłka – Wołomin – Wołomin Słoneczna – Zagościniec – Dobczyn – Klembów – Jasienica Mazowiecka – Tłuszcz – Chrzęsne – Mokra Wieś – Szewnica – Urle – Barchów – Łochów – Ostrówek Węgrowski – Topór – Sadowne Węgrowskie – Prostyń – Małkinia – Zaręby Kościelne – Kietlanka – Szulborze Wielkie – Czyżew |
Linia | Przewoźnik | Trasa |
---|---|---|
R61 | Koleje Mazowieckie | Warszawa Wileńska – Warszawa Zacisze-Wilno – Ząbki – Zielonka – Kobyłka Ossów – Kobyłka – Wołomin – Wołomin Słoneczna – Zagościniec – Dobczyn – Klembów – Jasienica Mazowiecka – Tłuszcz – Jarzębia Łąka – Grzegorzewo – Mostówka – Lucynów – Rybienko – Wyszków |
Jest stacją pasażerską z dworcem czołowym. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca aglomeracyjnego[1].
Dworzec stanowi część centrum handlowego Galeria Wileńska (dawniej Centrum Handlowe Warszawa Wileńska), którego budowa zakończyła się w 2002[2].
Dworzec Wileński, nazywany pierwotnie Petersburskim, powstał w 1863 r. jako czołowa stacja początkowa Kolei Warszawsko-Petersburskiej, czyli linii kolejowej z Warszawy do Petersburga (przez Wilno). Również był jednym z pierwszych dworców kolejowych w Polsce. Projektantem dworca był absolwent cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, Narcyz Zborzewski. Budynek zlokalizowany był przy ul. Wileńskiej[3].
W 1915 wycofujący się z Pragi Rosjanie spalili budynek dworca. Na jego miejscu pomiędzy 1935 a 1939 r. zbudowano dwa bloki mieszkalne (Wileńska 12), a po 1945 kolejne trzy (Wileńska 6, 6a, 10). Na części terenu, na którym znajdował się dworzec, w latach 1927–1928 powstał istniejący do dziś gmach Dyrekcji Polskich Kolei Państwowych, obecnie siedziba spółki PKP Polskie Linie Kolejowe.
Po odzyskaniu niepodległości zmieniono nazwy dworców w Warszawie. Dworzec Petersburski przemianowano na Wileński (był to główny kierunek obsługiwany stąd, a jednocześnie nazwa ulicy, przy której się znajdował). Zmienił on również lokalizację[4]. Funkcje dworcowe przejął prowizoryczny budynek po południowej stronie torów, które znajdowały się w miejscu obecnej al. „Solidarności” (od strony ul. Targowej). Został wzniesiony w 1920 w ciągu trzech miesięcy w technologii tzw. muru pruskiego według projektu Wacława Szuszkiewicza[5].
Budynek dworca spłonął (bądź został rozebrany) pomiędzy lipcem 1944 a jesienią 1945 r. Jedynym reliktem dawnego dworca jest budynek magazynowy znajdujący się w kompleksie budynków Dyrekcji Kolei Państwowych, przy ogrodzeniu od strony al. „Solidarności”[6].
W roku 1949, w związku z budową trasy W-Z do ul. Radzymińskiej i koniecznością wyeliminowania skrętu do stacji Stalowa, przedłużono tu linię kolei wąskotorowej radzymińskiej, której stacja końcowa miała nazwę Warszawa Targowa. Ulica, a następnie trasa W-Z, została przebita przez teren torów pasażerskich początkowego Dworca Wileńskiego, a ruch pasażerski przeniesiono na dawne tory towarowe. Zburzono wtedy część prowizorycznego dworca. Ciasny budynek dworca przetrwał jednak wiele lat, a swój żywot skończył w latach 50. XX wieku. Wtedy właśnie zaadaptowano na dworzec dawne budynki magazynowe znajdujące się po drugiej stronie torów kolejowych od strony ulicy Białostockiej. W tej formie dworzec-barak przetrwał do 2000 r., kiedy to zaczęła się budowa centrum handlowego, którego integralnym elementem miał stać się nowy dworzec. Został on cofnięty na tyły parterowej części tego centrum, które także otrzymało jego nazwę CH Warszawa Wileńska (do 2015) eksponowaną od strony ulicy Targowej. Nazwa dworca jest widoczna od strony al. „Solidarności” oraz od strony wjazdu pociągów. Dworzec ma charakter czołowy halowy, gdzie centrum handlowe jest umieszczone w większości nad nim. Inwestycja ukończona została w kwietniu 2002.
Obecnie Dworzec Wileński ma charakter stacji końcowej ruchu regionalnego: trasy Warszawa Wileńska – Małkinia (przez: Ząbki, Zielonkę, Ossów, Kobyłkę, Wołomin, Tłuszcz itd.). Są one obsługiwane przez przewoźnika samorządowego Koleje Mazowieckie. Kasy sprzedają bilety na pociągi wszystkich relacji krajowych. Obok dworca zlokalizowana jest stacja metra linii M2.
Stacja pasażerska składa się z dwóch peronów o długości 213 metrów.
Na zachodniej głowicy peronów znajdują się wejścia do części dworca w której znajduje się hall z kasami biletowymi.
Wyposażenie:
Na perony stacji można wejść od al. „Solidarności” bezpośrednio oraz przez hall z kasami biletowymi. Na perony można się również dostać przez centrum handlowe Galeria Wileńska.
Warszawa Wileńska jest stacją początkową i końcową dla pociągów Kolei Mazowieckich do/ze stacji:
Linia R60
Linia R61
W przeszłości Koleje Mazowieckie uruchamiały z Warszawy Wileńskiej pociągi do/ze stacji Ząbki, Zielonka (linia R60), Ostrołęka (linia R61).
Do dworca można dojechać autobusami i tramwajami Zarządu Transportu Miejskiego oraz linią metra M2.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.