Ulica Grunwaldzka w Poznaniu – jedna z głównych ulic Grunwaldu w Poznaniu. Łączy centrum miasta z jego granicą.
Szybkie fakty Państwo, Miejscowość ...
ulica Grunwaldzka
Łazarz, Grunwald, Ostroróg, Kasztelanów, Pogodno, Raszyn, Junikowo, Osiedle Kwiatowe |
Ulica przy Collegium Heliodori Święcicki (d. Chemicum) |
Państwo
|
Polska
|
Miejscowość |
Poznań |
Długość |
6 601 m[1] |
Przebieg |
|
|
|
|
|
ul. Bukowska |
|
|
|
|
0,14 km |
ul. H. Święcickiego |
|
|
|
|
0,31 km |
ul. Śniadeckich |
|
|
|
|
0,51 km |
ul. Stolarska |
|
|
|
|
0,58 km |
← ul. J. Matejki ul. A. Szylinga → |
|
|
|
|
0,77 km |
ul. J. Ziętary |
|
|
|
|
0,97 km |
ul. Ułańska |
|
|
|
|
1,19 km |
ul. Wojskowa |
|
|
|
|
1,31 km |
ul. Niecała |
|
|
|
|
1,44 km |
rondo Jana Nowaka-Jeziorańskiego |
|
|
|
|
|
ul. Obozowa |
|
|
|
|
|
ul. Promienista |
|
|
|
|
|
ul. J. Ostroroga |
|
|
|
|
|
ul. Słoneczna |
|
|
|
|
|
ul. Rycerska |
|
|
|
|
|
ul. Płowiecka |
|
|
|
|
|
ul. F. Lubeckiego |
|
|
|
|
|
ul. P. Włodkowica |
|
|
|
|
2,39 km |
ul. Grochowska |
|
|
|
|
|
ul. J. Sowińskiego |
|
|
|
|
|
ul. Cześnikowska |
|
|
|
|
|
ul. Marszałkowska |
|
|
|
|
|
ul. Konfederacka |
|
|
|
|
|
ul. C. Drzewieckiego |
|
|
|
|
|
ul. M. Palacza |
|
|
|
|
|
ul. P. Ściegiennego |
|
|
|
|
|
ul. Racławicka |
|
|
|
|
3,39 km |
← ul. Bułgarska ul. Jugosłowiańska → |
|
|
|
|
|
ul. Bolkowicka |
|
|
|
|
|
ul. Wł. Węgorka |
|
|
|
|
|
ul. Babimojska |
|
|
|
|
4,24 km |
rondo Krzysztofa Skubiszewskiego |
|
|
|
|
|
ul. Świebodzińska |
|
|
|
|
|
ul. Jeleniogórska |
|
|
|
|
|
ul. Sieradzka |
|
|
|
|
|
ul. Dziewińska |
|
|
|
|
|
ul. Ścinawska |
|
|
|
|
|
ul. Junikowska |
|
|
|
|
|
ul. Grotkowska |
|
|
|
|
|
ul. Ziębicka |
|
|
|
|
|
ul. Małoszyńska |
|
|
|
|
5,35 km |
← ul. Cmentarna ul. Wieruszowska → |
|
|
|
|
|
ul. Ząbkowicka |
|
|
|
|
|
ul. Żmigrodzka |
|
|
|
|
5,95 km |
ul. Malwowa |
|
|
|
|
|
ul. Paczkowska |
|
|
|
|
|
ul. Goździkowa |
|
|
|
|
|
ul. Nowosolska |
|
|
|
|
|
ul. Stokrotkowa |
|
|
|
|
|
ul. Strzelińska |
|
|
|
|
|
ul. Twardogórska |
|
|
|
|
|
ul. Piwoniowa |
|
|
|
|
6,601 km |
granica miasta |
|
Położenie na mapie Polski |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego |
Położenie na mapie Poznania |
52°24′24,0″N 16°54′24,0″E |
|
Zamknij
W 1895 uruchomiona została przy ul. Grunwaldzkiej 1 pierwsza elektrownia w Poznaniu (budynek u zbiegu z ul. Bukowską)[2].
Komunikacja tramwajowa w ulicy Grunwaldzkiej rozpoczęła się 22 czerwca 1902. Wybudowany został wtedy tor tramwajowy od ul. Roosevelta do ul. Ułańskiej (koszary wojskowe). W 1909 dobudowany został drugi tor między ulicami Matejki[a] i Ułańską[3][4]. W 1926 przedłużono tę trasę do ul. Przybyszewskiego[b], w 1931 do Ostroroga[5], a 30 grudnia 1936 do Kasztelanów (Palacza, Osiedle Grunwaldzkie)[6][7]. Po odbudowie ze zniszczeń II wojny światowej, 7 czerwca 1945, uruchomiona została linia tramwajowa z Błoni Grunwaldzkich[8].
23 września 1921[c] u zbiegu z ul. Śniadeckich odbył się pierwszy publiczny wiec komunistyczny w Poznaniu prowadzony przez Zygmunta Piękniewskiego. Przybyło ok. 6 000 uczestników protestujących przeciw zbrojnej interwencji Piłsudskiego w ZSRR oraz domagających się od państwa poprawy warunków bytowych i uwolnienia więźniów politycznych[9].
U wylotu ulicy od 1924 Automobilklub Wielkopolski organizował ogólnopolski wyścig samochodowy i motocyklowy „Trójkąta szos” (34 km). Zawody organizowane corocznie trwały do 1927; głównym powodem przerwania imprez był zły stan nawierzchni[10].
W czasie Powszechnej Wystawy Krajowej w 1929 ulica była jedną z granic terenów wystawowych[11], obecnie przylega do niej teren MTP.
W latach 1962–1964 rozbudowana i zmodernizowana[12][13], kolejne przebudowy miały miejsce w latach 70. XX wieku oraz w 1988-1989[14][15], 1998[16] 2009 (Grunwaldzka/Wojskowa)[15] i 2011–2013[17][18][15]. Obecnie na znacznej części (od skrzyżowania z ulicą Matejki do ulicy Malwowej) posiada dwie jezdnie. Prawie na całej długości (głównie po stronie południowej) biegnie wzdłuż ulicy droga rowerowa[19].
- od 1900: Kaiserin-Victoria-Strasse[d] (do ul. Jugosłowiańskiej)
- od 1909: Auguste-Victoria-Strasse[e] (do ul. Jugosłowiańskiej)
- od 15 listopada 1919[21]: ul. Grunwaldzka (całość)
- od 1939: Tannenbergstrasse[f] (do ul. Jugosłowiańskiej)
- od 1943: Oppelner Strasse (od ul. Jugosłowiańskiej w kierunku południowo-zachodnim)
- od 1946: ul. Budziszyńska (od ul. Jugosłowiańskiej w kierunku południowo-zachodnim)
- od 1950: ul. Grunwaldzka (całość)
Od strony centrum miasta:
Pomnik Tadeusza Kościuszki (2006)
Willa Flora (2007)
Dawny hotel Polonia i kamienica Bolesława Richelieu (2012)
Kaplica ewangelicko-augsburska w parku Manitiusa (2008)
Przystanek tramwajowy
Grochowska w tle zabudowania
Kasztelanowa (2018)
Biurowiec Pixel (2013)
polska nazwa Cesarzowej Augusty Wiktorii (Witold Molik: Lata szkolne Ernsta Kantorowicza w Poznaniu w: Kronika Miasta Poznania nr 4/1996 s. 344, fot.)
polska nazwa Augusty Wiktorii (Mieczysław Kędelski: Ludność Łazarza i Górczyna w XIX i na początku XX wieku w: Kronika Miasta Poznania nr 3/1998 s. 22, tab.)
Co drugi kurs do pętli Junikowo
Wybrane kursy do pętli Gołuski/Pętla
Wybrane kursy z przystanku Malwowa
Wybrane kursy do przystanku Plewiska/Straż Pożarna
Wybrane kursy z przystanku Chomęcice/Środkowa
Jerzy Marchwicki, Edmund Nadolski: 100 lat komunikacji miejskiej w: Kronika Miasta Poznania nr 4/1979 s. 23; on-line:
Jerzy Marchwicki, Edmund Nadolski: 100 lat komunikacji miejskiej w: Kronika Miasta Poznania nr 4/1979 s. 27-29; on-line:
Mirosław Grzywacz, Aleksander Kirych: Komunikacja masowa w Poznaniu w latach 1945-1970 w: Kronika Miasta Poznania nr 4/1974 s. 19; on-line:
Henryk Kondziela, Marian Olszewski: Miejsca pamiątkowe związane z dziejami ruchu robotniczego w Poznaniu w: Kronika Miasta Poznania 2/1966, s. 42; on-line:
Mirosław Grzywacz, Aleksander Kirych: Komunikacja masowa w Poznaniu w latach 1945-1970 w: Kronika Miasta Poznania nr 4/1974 s. 25; on-line:
Darek Preiss, Wreszcie powstaje droga rowerowa. I nie tylko, w: Informator Osiedlowy, Poznań, nr 91/92, I-VI 2020, s. 1, ISSN 1731-5085
Zespoły urbanistyczno-architektoniczne kolebki miasta, najstarszego przedmieścia i najstarszych dzielnic XIX-wiecznego Poznania z budynkami użyteczności publicznej, sakralnymi, założeniami parkowymi i willowymi, zabytkami architektury przemysłowej i kamienicami. – Nr rejestru A 239 z 6 października 1982.