Ostroróg (Poznań)

Ostroróg – część miasta Poznania^[1][2], a zarazem w części jednostka obszarowa Systemu Informacji Miejskiej^[3] na osiedlu samorządowym Stary Grunwald.

Ten artykuł dotyczy części Poznania. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.

Ostroróg

Część i obszar SIM Poznania
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miasto	Poznań
Dzielnica	Osiedle Stary Grunwald
Strefa numeracyjna	(+48) 61
Tablice rejestracyjne	PO
Plan
Położenie na mapie Poznania Ostroróg
Położenie na mapie Polski Ostroróg
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Ostroróg
52°24′10″N 16°52′56″E

Położenie

Teren Ostrorogu jest ograniczony:

• od północy: od ulicy Grochowskiej osią ulicy Marcelińskiej do ulicy St. Przybyszewskiego;
• od wschodu: od ulicy Marcelińskiej osią ulicy St. Przybyszewskiego i W. Reymonta do ulicy Grochowskiej;
• od południa i zachodu: od ulicy W. Reymonta osią ulicy Grochowskiej do ulicy Marcelińskiej.

Według Systemu Informacji Miejskiej Ostroróg jako jednostka obszarowa znajduje się w granicach^[3]:

• od północy: ulicą Marcelińską;
• od wschodu: na tyłach posesji przy ulicy Zakręt;
• od południa: ulicą Grunwaldzką;
• od zachodu: ulicą Grochowską.

Historia

Historyczny Ostroróg został zaprojektowany przez architekta miejskiego Władysława Czarneckiego w końcu lat 20 XX wieku jako osiedle peryferyjne wychodzące za Aleję Okrężną (obecnie II rama wytyczona na zachodzie przez ulice Reymonta, Przybyszewskiego, Żeromskiego) początkujące urbanizację aż do Szosy Okrężnej (powstałej w latach 80 XIX w jako droga rokadowa dla zaopatrzenia powstałego wówczas pierścienia fortyfikacji na zachodzie w ciągu dzisiejszych ulic Albańskiej-Jugosłowiańskiej-Bułgarskiej-Polskiej-Lutyckiej-Solidarności przez tereny powstałego później Jeziora Rusałka) na obszarze definiującym powojenny Grunwald.

Władysław Czarnecki zaprojektował Ostroróg w formie klina między dzisiejszymi ulicami Grochowską-Marcelińską z terenami zieleni po stronie wschodniej (torem wyścigów konnych na południe od Marcelińskiej, Szpitalem Diakonisek, cmentarzami parafii ewangelickich i polskokatolickich, terenami boisk przyszłego WKS Grunwald) i stanowi dzisiaj zabytkowy zespół urbanistyczno-architektoniczny objęty ochroną prawną od 1982 roku^[4].

W latach 1954–1990 Ostroróg należał do dzielnicy Grunwald. W 2009 r. w północnej części obszaru utworzono jednostkę pomocniczą miasta Osiedle Jana Ostroroga^[5] na z 1 stycznia 2010 roku zamieszkiwane przez 1830 osób^[6]. 1 stycznia 2011 r. połączono dwie jednostki Osiedle Jana Ostroroga i Osiedla Stanisława Przybyszewskiego w jedno Osiedle Stary Grunwald^[7], choć Rada Miasta odrzuciła inicjatywę z czerwca 2010 popartą przez ok. 2500 mieszkańców, by połączyć w Stary Grunwald także południową część Ostrorogu, Pogodno, Powstańczą i Abisynię. Połączenie wynikało z tzw. reformy funkcjonalnej jednostek pomocniczych w Poznaniu, a ponieważ Osiedle Jana Ostroroga była jednostką z zabudową mieszaną, którą zamieszkiwało mniej niż 5 tys. mieszkańców połączono je z Osiedlem Przybyszewskiego. Mimo iż w 2011 r. nowo-powstałe Osiedle Stary Grunwald, które zamieszkiwało 3594 osób i nadal nie spełniało założonego kryterium^[8] zostało powołane do życia. Południowa część Ostrorogu została w roku 2006 włączona do Osiedla Kopernika-Raszyn, w ramach reformy z 2011 r. nazwanej Osiedle Grunwald Południe. Na jej terenie pozostają historyczny dom Stanisława Mikołajczyka i modernistyczne szeregowce Eysymontta-Pękalskiego-Chmielewskiego^[9].

Komunikacja

Tramwaj dotarł do Ostrorogu w 1934 (znajdowała się tu końcówka). 31 grudnia 1936 nastąpiło przedłużenie trasy o 1300 metrów, do położonej dalej Abisynii^[10]. Obecnie obszar obsługiwany jest przez linie tramwajowe MPK Poznań podążające w kierunku Junikowa^[11].

Galeria

Modernistyczna zabudowa Osiedla Jana Ostroroga – ul. Zakręt

Zobacz też

• Jan Ostroróg

Przypisy

1. Ministerstwo Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska, Główny Urząd Statystyczny: Wykaz urzędowych nazw miejscowości w Polsce. T. 2, K-P. Warszawa: Wydawnictwa Akcydensowe, 1981, s. 654.
2. Ostroróg. [w:] Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2010-11-13].
3. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-22)].
4. Rejestr Nr A-239 z 6 października 1982 r.; Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 155 [dostęp 2010-11-15].
5. Uchwała Nr LXIII/883/V/2009 Rady Miasta Poznania z dnia 17 listopada 2009 r. ws. utworzenia Osiedla im. Jana Ostroroga w Poznaniu (Dz. Urz. Woj. Wielkopolskiego z 2009 r., Nr 237, poz. 4434).
6. Załącznik nr 2 do Uchwały Nr LXIX/941/V/2010 Rady Miasta Poznania z dnia 16 marca 2010 r.
7. Uchwała Nr LXXVI/1103/V/2010 Rady Miasta Poznania z dnia 31 sierpnia 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Wielkopolskiego z 2010 r., Nr 226, poz. 4167).
8. (§ 2, § 3, Załącznik nr 2) Uchwała Nr LXIX/941/V/2010 Rady Miasta Poznania z dnia 16 marca 2010 r.
9. Domokrążcy – Promienista – szeregowiec.
10. Aleksander Przybylski, Abisynia. Osiedle na poznańskim Grunwaldzie, Wydawnictwo Miejskie Posnania, Poznań, 2017, ISBN 978-83-7768-173-2.
11. Edmund Nadolski, Wspomnień dawnych czar, w: Z Życia MPK Poznań, nr 5(589)/1998, s. 5, ISSN 0329-6637