Ulica Grodzka we Wrocławiu
ulica we Wrocławiu na Starym Mieście Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica we Wrocławiu na Starym Mieście Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Grodzka – ulica położona we Wrocławiu na Starym Mieście. Stanowi jedną z ważniejszych arterii tej części miasta. Łączy ulicę Nowy Świat z ulicą Piaskową[a][1][2][3]. W południowej pierzei ulicy znajduje się między innymi Gmach Główny Uniwersytetu Wrocławskiego[b][1][2][4]. Po stronie północnej przebiega jedno z ramion Odry, Odra Południowa[c], oraz Kanał Jazu Macieja i dalej kanał elektrowni wodnej, w ramach Śródmiejskiego Węzła Wodnego, a sama ulica łączy się z przerzuconymi tu nad korytem rzeki mostami[1][5][6].
Stare Miasto | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odcinek wschodni ulicy. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Długość |
735 m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Plan | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Wrocławia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
51°06′51,458″N 17°02′02,563″E |
Teren, na którym obecnie przebiega ulica Grodzka, położony na lewym brzegu rzeki, stanowił obszar użytkowany gospodarczo, przy czym podzielony był na dwie różnorodne części. Jedna z nich obejmowała odcinek od rzeźni miejskiej do dawnego zamku. Urządzono na niej nabrzeże portowe, w ramach którego istniał tu skład drewna. Druga część obejmowała odcinek od zamku do Bramy Piaskowej. Tereny na tym odcinku stanowiły gospodarcze zaplecza klasztorów, w tym krzyżowców z czerwoną gwiazdą, klarysek, franciszkanów, a od 1530 roku norbertanów. W drugiej połowie XIII wieku na terenie wzdłuż murów miejskich zbudowano Zamek Cesarski[6][7][8][9].
Na wyspie Tamka istniały młyny wodne św. Macieja i drewniany most. Także po stronie miasta istniał mniejszy młyn, który w 1539 roku został rozbudowany o budynek ujęcia wody dla wodociągu miejskiego[10][11].
W XVI wieku wybudowano tu bastionowe fortyfikacje miejskie, a na przełomie XVI i XVII wieku wytyczono drogę forteczną biegnącą między dawnym murem, a nowym wałem[1]. W murach okalających miasto na odcinku dzisiejszej ulicy Grodzkiej istniały bramy: Brama Odrzańska[11][12][13][14], Furta Młyńska[12][13][14][15][16], Furta Rybacka[12][17][18], Furta św. Macieja[1][12][19], Furta Garbarska[20]. W XIV wieku rozpoczęto przebudowę fortyfikacji północnych, w ramach której w rejonie ulicy Grodzkiej, w 1577 roku powstał Bastion Zamkowy[12]. W 1659 roku w miejscu Zamku Cesarskiego zbudowano Konwikt Jezuicki, obecnie Gmach Główny Uniwersytetu Wrocławskiego[4].
Droga ta istniała do zburzenia fortyfikacji, które było prowadzone od 1807 roku. Wschodnia część tego terenu została wykorzystana do utworzenia Promenady Staromiejskiej z wykorzystaniem bastionu zamkowego[1][21]. Projekt z 1823 roku ukształtował kompleksowe założenie parkowo-urbanistyczne, a ramach niego sama promenada została na jego podstawie przedłużona od Mostu Piaskowego do Tamki z punktami widokowymi na wyspy śródmiejskie[21]. Od 1825 roku zachodnia część drogi otrzymała nazwę Burgstrasse. Wschodnią część natomiast, łącznie w mostem i wyspą nazywano An der Matthiaskust[1][22][23].
W 1858 roku rozebrano furtę świętego Macieja, a w latach 1867–1879 rozebrano pozostałości bastionu zamkowego, co umożliwiło połączenie obu odcinków drogi w jedną ulicę, która w całości nosiła nawę Burgstrasse[1]. W kolejnych latach ulica podlegała przekształceniom związanym z budową kolejnych mostów nad Odrą: św. Macieja w latach (1867-1880, przebudowa na most żelazny 1905-1907), Uniwersyteckiego (1869) i Pomorskiego (1905)[1][10][24][25][26], oraz zmiany w obrębie węzła wodnego jak likwidacja młynów i budowa jazu św. Macieja[10] oraz budowa w miejscu młyna przedniego nowej Elektrowni Wodnej Wrocław I (1924)[11][27].
W 1966 roku ulica uzyskała połączenie od ulicy Kiełbaśniczej do ulicy Kazimierza Wielkiego poprzez ulicę Nowy Świat i od tego momentu pełni funkcję ważnej arterii komunikacyjnej dla Starego Miasta[1][2][28].
Od 2005 roku przeprowadzono przebudowę nadrzecznej promenady biegnącej po północnej stronie ulicy, łączącej się po stronie zachodniej z Promenadą Staromiejską, rozpoczynającą się współcześnie od Mostu Piaskowego[1][2][21]. Przebudowano także całą ulicę Grodzką według projektu BBKS-Projekt. W ramach inwestycji powstał pierwszy we Wrocławiu nadwieszony nad rzeką chodnik, co umożliwiło poszerzenie samej ulicy[29] .
W swojej historii ulica nosiła nazwy:
Pierwotna nazwa ulicy – Burgstrasse – pochodziła od dawnego grodu – piastowskiego zamku książęcego – stojącego w miejscu obecnego gmachu uniwersyteckiego, wzniesionego w II połowie XII wieku[2][30]. Po wojnie ulica otrzymała nazwę nawiązującą do gmachu głównego Uniwersytetu Wrocławskiego – ulica Uniwersytecka[1][2][3][30]. Oficjalnie nazwa ta została ogłoszona przez Zarząd Miejski w okólniku nr 33 z 15 maja 1946 roku[3]. Współczesna nazwa została nadana tej ulicy uchwałą Rady Narodowej z 23 listopada 1956 roku[2][3][30] nr 26/56[3], a dotychczasowa nazwa, mocą tej samej uchwały, została przypisana do ulicy biegnącej na południe od gmachu uniwersyteckiego, za placem Uniwersyteckim[31].
Do ulicy przypisana jest droga gminna o długości 735 m[3], klasy zbiorczej[32]. W ulicy na odcinku od Nowego Światu do Mostu Pomorskiego wbudowane jest torowisko tramwajowe – dwutorowe, a od Mostu Pomorskiego do ulicy Piaskowej – jednotorowe, z kierunkiem jazdy od ulicy Piaskowej w kierunku zachodnim do mostu Pomorskiego, przy czym torowiska te łączą się z torami biegnącymi przez ulice i mosty: ulica Piaskowa, Most Piaskowy, ulica Szewska, Most Uniwersytecki, Most Pomorski, ulica Nowy Świat[33]. Pomiędzy Mostem Pomorskim a Uniwersyteckim położony jest przystanek i nosi on nazwę „Uniwersytet”[34].
Ulice, deptaki i mosty łączące się z ulicą Grodzką:
Przy ulicy Grodzkiej na odcinku od Mostu Piaskowego do Mostu Świętego Macieja powstał nadwieszony nad rzeką chodnik. Ma on 191 m długości i położony jest maksymalnie 3 metry nad lustrem wody. Konstrukcję wykonano jako żelbetowy wspornik stanowiący płytę grubości 25 cm, dzięki czemu uniknięto wykonywania pali i słupów podporowych, które zasłaniałyby zabytkowy mur nabrzeżny zachowany pod wspornikiem. Do jej wykonania użyto około 82 ton stali i 900 m³ betonu[29] .
Wzdłuż tej ulicy wytyczono drogi rowerowe, częściowo wyodrębnione, a częściowo prowadzone jako drogi rowerowo-piesze lub łączniki drogowe[61].
Niejednoznaczne jest przypisanie do ulicy Grodzkiej odcinka drogi pomiędzy ulicą Kiełbaśniczą a Odrzańską i Mostami Pomorskimi, równoległego do nieistniejącego odcinka ulicy Garbary:
Postuluje się odtworzenie nieistniejącego odcinka ulicy Garbary w formie ciągu pieszego zaznaczonego w posadzce poprzez wykonanie jej z materiału kamiennego[68].
Ulica Grodzka biegnie w kierunku zbliżonym do równoleżnikowego, częściowo po łuku, wzdłuż prawego brzegu rzeki Odra, jej ramienia – Odra Południowa, będąca odcinkiem Odry Głównej – oraz kanałów: jazu św. Macieja i elektrowni wodnej w ramach Śródmiejskiego Węzła Wodnego. Z takiego położenia ulicy wynika fakt, że cała zabudowa przy ulicy znajduje się w pierzei południowej tej ulicy, natomiast po stronie północnej urządzono nadbrzeżny bulwar z punktami widokowymi na rzekę i śródmiejskie wyspy, a sama ulica łączy się w kilkoma mostami przerzuconymi nad nurtem rzeki[1][2].
Zabudowa południowej pierzei obejmuje:
Przy ulicy Grodzkiej urządzono następujące przystanie na Odrze[71] :
Obszar, na którym położona jest ulica Grodzka podlega ochronie w ramach zespołu urbanistycznego Starego Miasta z XIII-XIX wieku, wpisanego do rejestru zabytków pod nr rej.: 196 z 15 lutego 1962 oraz A/1580/212 z 12 maja 1967[72][73][74]. Inną formą ochrony tych obszarów jest ustanowienie historycznego centrum miasta, w nieco szerszym obszarowo zakresie niż wyżej wskazany zespół urbanistyczny, jako pomnik historii[75][76][74]. Samo miasto włączyło ten obszar jako cenny i wymagający ochrony do Parku Kulturowego „Stare Miasto”, który zakłada ochronę krajobrazu kulturowego oraz uporządkowanie, zachowanie i właściwe kształtowanie krajobrazu kulturowego i historycznego charakteru najstarszej części miasta[77] . Ochronę narzucają także miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Sytuowanie nowej zabudowy może być dokonywane wyłącznie po sporządzania planów szczegółowej rewaloryzacji oraz wykonanie szczegółowych badań i wytycznych historyczno-architektonicznych[74][78][79]. Ochronie podlegają także osie i panoramy widokowe na wyspy odrzańskie, a także na liczne elementy architektoniczne południowej pierzei ulicy Grodzkiej[80].
Przy ulicy i w najbliższym sąsiedztwie znajdują się następujące zabytki:
obiekt | powstanie | nr rej.[e] | foto | |
---|---|---|---|---|
Strona północna | ||||
Zespół budowlany Elektrowni Wodnej Południowej, ul. Nowy Świat 46
|
lata 1922–1924 (proj. M. Berg, L. Moshamer), lata 2014–2015 (remont, przebudowa)[63] (1922-24[81]) | A/1473/524/Wm z dn. 10.08.1993[63][81][82] | ||
Most Pomorski Południowy Strażnica celna zachodnia |
lata 1904–1905[63][81] | A/2496/342/Wm z dn. 15.10.1976[63][81][83] | ||
Most Uniwersytecki południowy | lata 1933–1934, 1947 i 1992 (remonty konstrukcji), 2006 (remont nawierzchni)[63] | gez, mpzp[63][84] | ||
Most św. Macieja | lata 1905–1907 (w miejscu drewn. z 1880 r.), 1967 (nowy z zachowaniem granitowych przyczółków), 2007 (remont z nabrzeżami)[63] | gez, mpzp[63][73][85] | ||
Jaz kozłowo-iglicowy w zespole Piaskowego Stopnia Wodnego Odry Północnej (Jaz św. Macieja) | 1876[63] | gez, mpzp[63][86] | ||
Most Piaskowy | 1861, remont 2008[63][81] | A/1649/330/Wm z dn. 15.10.1976[63][81][87] | ||
Promenada Staromiejska | po 1807, proj. 1813 (J.F. Knorr)[63] | gez, mpzp[63][88] | ||
Strona południowa | ||||
Kamienica, ul. Garbary 1 | ok. 1870, ok. 1970, ok. 2000[63] | gez, mpzp[63][73][89] | ||
Kamienica, obecnie pracownie architektoniczne, ul. Garbary 2 | ok. 1870, ok. 1970, ok. 2000[63][90] | gez, mpzp[63] | ||
Kamienica, ul. Garbary 3-4 | ok. 1860, ok. 1970[63][91] | gez, mpzp[63] | ||
Kamienica, obecnie budynek biurowo-usługowy (pub, restauracja), ul. Garbary 5 | ok. 1870, ok. 1970, ok. 2000[63] | gez, mpzp[63][92] | ||
Kamienica, obecnie budynek mieszkalny z usługowym parterem, ul. Odrzańska 20 | ok. 1880[63][93] | gez, mpzp[63] | ||
Kamienica, obecnie budynek mieszkalny z usługowym parterem, ul. Odrzańska 21 | ok. 1870[63][94] | gez, mpzp[63] | ||
Kamienica, obecnie budynek mieszkalny z usługowym parterem, ul. Odrzańska 18/19 | ok. 1880[63] | gez, mpzp[63][95] | ||
Kamienica, obecnie budynek mieszkalny z usługowym parterem, ul. Grodzka 4 | ok. 1880[63] | gez, mpzp[63][96] | ||
Kamienica, obecnie budynek mieszkalny z usługowym parterem, ul. Grodzka 5 | ok. 1880, 2008[63] | gez, mpzp[63][97] | ||
Kamienica, obecnie budynek mieszkalny z usługowym parterem, ul. Grodzka 6 | ok. 1880, 2008[63] | gez, mpzp[63][98] | ||
Kamienica, obecnie budynek mieszkalny z usługowym parterem, ul. Grodzka 7 | ok. 1880[63][99] | gez, mpzp[63] | ||
Gmach główny Uniwersytetu Wrocławskiego, pl. Uniwersytecki 1 | lata 1728–1739 (proj. 1726 r.), lata 1926–1928 (odbudowa), 1945 (odbudowa)[63] (1726-32, XX[100]) | 35 z 29.03.1949[100] oraz A/2903/163 z dn. 15.02.1962[63][100][101] | ||
Kościół pw. Najświętszego Imienia Jezus (uniwersytecki), pl. Uniwersytecki 1a | l. 1689-1700 (na zrębach zamku cesarskiego)[63] (1689-98[100]) | 9 z 26.11.1947[100] oraz A/290/85 z 6.02.1962[63][100][102] | ||
budynek wydziału farmacji Uniwersytetu Wrocławskiego – obecnie nieużywany, ul. Grodzka 9 | 1866[63] | gez, mpzp[63][103] | ||
Zakład Narodowy im. Ossolińskich „Ossolineum”, ul. Szewska 37 | lata 1676–1715 (proj. J. Baptiste Mathey (Mathieu)), po 1949, 2002 (remont)[63] (1675–1715[104]) | zespół klasztorny szpitalników z Czerwoną Gwiazdą, ul. Szewska – pl. Nankiera[104]: | ||
Fragment muru obronnego, ob. fragment elewacji i ogrodzenia Biblioteki Zakładu im. Ossolińskich, ul. Grodzka 11 | XIII w., XX w.[63] (XIII w.[106]) | A/5292/196 z dn. 30.12.1970[63][106][107] | ||
Klasztor Klarysek św. Klary, od 1810 – klasztor Urszulanek, Zespół Szkół Urszulańskich, pl. Biskupa Nankiera 16 | lata 1257–1260, XIV w., lata 1689–1702, ok. 1820-1847, 1866, 1902, remonty: 1857–1858, 1888, lata 60.–70. XX w., 1997, lata 2002–2003[63] (XIII – XVII, po 1945[100]) | nr rej. 22 z 28.11.1947[100], oraz | ||
budynek Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, poprz. Wyższy Sąd Krajowy, ul. Grodzka 12 | 1912[63] | gez, mpzp[63][110] | ||
budynek Instytutu Filologii Romańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, poprz. Klasztor franciszkanów, od 1530 r. norbertanów, po 1810 – Wyższy Sąd Krajowy, pl. Biskupa Nankiera 15b | poł. XIII w., 2 poł. XIII w., pocz. XVII w. (przebudowa), lata 1682–1695, pocz. XX w., 1929 (renowacja), po 1945, 2009 (renowacja i remont)[63] (1232, XIV, XVII – XVIII w., po 1945[100]) | zespół klasztorny premonstrantów[100]:
|
||
Hala Targowa, ul. Piaskowa 17 | lata 1906–1908 (proj. R. Plüdemann, F. Friese, H. Küster)[63] (1908[113]) | A/2659/401/Wm z dn. 13.04.1979[63][113][114] |
Przy ulicy Grodzkiej zamontowano figurkę wrocławskiego krasnala „Ossolinek”. Figurka znajduje się przy Zaułku Ossolińskich. Tę figurkę łączy się z opieką nad zbiorami Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Krasnalowi temu symbolicznie przypisuje się miłość do książek i pasję zdobywania wiedzy, oraz umiejętność władania kilkoma językami, w tym łaciną, greką i starokrasnoludzkim[115].
Obiekty z iluminacją miejską, zgodnie z wymogami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego[116]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.