Talia (także Taleja, „Rozkoszna”; gr. Θάλεια Tháleia ‘kwitnąca’, łac. Thalia, Thalea) – w mitologii greckiej muza komedii[uwaga 1][1].
Szybkie fakty Inne imiona, Występowanie ...
Talia
Θάλεια
bogini muza komedii |
Talia, muza komedii, marmurowa kopia rzymska z II wieku n.e. według oryginału greckiego, Muzeum Pio-Clementino (Muzea Watykańskie) |
Inne imiona |
Taleja |
Występowanie |
mitologia grecka |
Atrybuty |
maska komiczna, wieniec z bluszczu |
Siedziba |
Parnas |
Rodzina |
Ojciec |
Zeus |
Matka |
Mnemosyne |
Rodzeństwo |
Erato, Euterpe, Kalliope, Klio, Melpomene, Polihymnia, Terpsychora, Urania |
|
|
Zamknij
Uchodziła za córkę boga Zeusa i tytanidy Mnemosyne oraz za siostrę: Erato, Euterpe, Kalliope, Klio, Melpomene, Polihymnii, Terpsychory i Uranii, a także za matkę korybantów[1][2][3].
Była jedną spośród dziewięciu muz olimpijskich (przebywały na Olimpie), które należały do orszaku Apollina (Apollon Musagetes), ich przewodnika[4][5][6]. Wraz ze swoimi siostrami uświetniała śpiewem biesiady bosko-ludzkie (m.in. zaślubiny Tetydy i Peleusa oraz Harmonii i Kadmosa), a także uczty olimpijskie samych bogów[1][4].
W sztuce przedstawiana jest zwykle jako kobieta z maską komiczną i wieńcem z bluszczu na głowie – atrybutami symbolizującymi dziedzinę sztuki, której patronowała[1][5][7][8].
Imieniem muzy nazwano jedną z planetoid – (23) Thalia oraz festiwal teatralny odbywający się każdego roku w Tarnowie – Ogólnopolski Festiwal Komedii „Talia”[9].
Zadanie (rola) jakie Talii wyznaczono ostatecznie w późnym okresie starożytności.
Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 420. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
PierreP. Grimal PierreP., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, JerzyJ. Łanowski (red.), MariaM. Bronarska (tłum.), Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2008, s. 241–242, ISBN 978-83-04-04673-3, OCLC 297685612.
Mity o bogach. W: Michał Pietrzykowski: Mitologia starożytnej Grecji. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1979, s. 163–164. ISBN 83-221-0111-2.
Oskar Seyffert: Dictionary of Classical Antiquities, 1894, s. 404: Musagetes. ancientlibrary.com. [dostęp 2011-03-24]. (ang.).
- Aaron J. Atsma: Thaleia. theoi.com. [dostęp 2010-01-11]. (ang.).
- Thalia. mythindex.com. [dostęp 2010-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-23)]. (ang.).
- Hezjod: Narodziny bogów (Theogonia); Prace i dni; Tarcza. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1999. ISBN 83-7255-040-9. Brak numerów stron w książce
- Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 1295. ISBN 83-7399-022-4.
- Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 724. ISBN 83-01-03529-3.
- Carlos Parada: Thalia2 (Muses). maicar.com. [dostęp 2010-11-12]. (ang.).
- Oskar Seyffert: Dictionary of Classical Antiquities, 1894, s. 405: Muses. ancientlibrary.com. [dostęp 2011-03-24]. (ang.).
- William Smith: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology: Thaleia. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-05]. (ang.).
- Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Thalia. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-05]. (ang.).