Erato (muza)

Erato („Umiłowana”, „Ukochana”, gr. Ἐρατώ Eratṓ, łac. Erato ‘Pożądana’, ‘Namiętna’) – w mitologii greckiej muza poezji miłosnej^[a][1].

Zobacz też: inne postacie o imieniu „Erato”.

Erato

Ἐρατώ

bogini muza poezji miłosnej
Erato, muza poezji miłosnej, marmurowa kopia rzymska z II wieku n.e. według oryginału greckiego, Muzeum Pio-Clementino (Muzea Watykańskie)
Występowanie	mitologia grecka
Atrybuty	kitara, cytra
Siedziba	Parnas
Rodzina
Ojciec	Zeus
Matka	Mnemosyne
Rodzeństwo	Euterpe, Kalliope, Klio, Melpomene, Polihymnia, Talia, Terpsychora, Urania

Uchodziła za córkę boga Zeusa i tytanidy Mnemosyne oraz za siostrę: Euterpe, Kalliope, Klio, Melpomene, Polihymnii, Talii, Terpsychory i Uranii^[1][2][3].

Była jedną spośród dziewięciu muz olimpijskich (przebywały na Olimpie), które należały do orszaku Apollina (Apollon Musagetes), ich przewodnika^[4][5][6]. Wraz ze swoimi siostrami uświetniała śpiewem biesiady bosko-ludzkie (m.in. zaślubiny Tetydy i Peleusa oraz Harmonii i Kadmosa), a także uczty olimpijskie samych bogów^[1][3].

W sztuce przedstawiana jest zwykle jako kobieta z kitarą (lub cytrą) – atrybutem symbolizującym dziedzinę sztuki, której patronowała^[1][5][7][8].

Imieniem muzy nazwano jedną z planetoid – (62) Erato oraz rodzaj roślin z rodziny astrowatych – Erato.

Zobacz też

• kameny
• Pierydy

Uwagi

1. Zadanie (rola) jakie Erato wyznaczono ostatecznie w późnym okresie starożytności.