Klio (muza)

Klio („Głosząca sławę”, „Sławiąca”; gr. Κλειώ Kleiṓ, od gr. kléos ‘sława’, kleíein ‘wsławiać’, łac. Clio) – w mitologii greckiej muza historii^[a][1].

Zobacz też: inne postacie o imieniu „Klio”.

Klio

Κλειώ

bogini muza historii
Klio, muza historii, marmurowa kopia rzymska z II wieku n.e. według oryginału greckiego, Muzeum Pio-Clementino (Muzea Watykańskie)
Występowanie	mitologia grecka
Atrybuty	zwój
Siedziba	Parnas
Rodzina
Ojciec	Zeus
Matka	Mnemosyne
Rodzeństwo	Erato, Euterpe, Kalliope, Melpomene, Polihymnia, Talia, Terpsychora, Urania

Uchodziła za córkę boga Zeusa i tytanidy Mnemosyne oraz za siostrę: Erato, Euterpe, Kalliope, Melpomene, Polihymnii, Talii, Terpsychory i Uranii^[1][2][3]. Według niektórych źródeł miała synów Hiacynta (z Pierosem) i Hymena^[4].

Była jedną spośród dziewięciu muz olimpijskich (przebywały na Olimpie), które należały do orszaku Apollina (Apollon Musagetes), ich przewodnika^[2][5][6]. Wraz ze swoimi siostrami uświetniała śpiewem biesiady bosko-ludzkie (m.in. zaślubiny Tetydy i Peleusa oraz Harmonii i Kadmosa), a także uczty olimpijskie samych bogów^[1][2].

W sztuce przedstawiana jest zwykle jako kobieta ze zwojem papirusu (lub pergaminu) – atrybutem symbolizującym dziedzinę nauki, której patronowała^[1][7][8].

Imieniem muzy nazwano jedną z planetoid – (84) Klio oraz nagrodę udzielaną każdego roku polskim autorom popularyzującym historię^[9].

Zobacz też

• kameny
• Pierydy

Uwagi

1. Zadanie (rola) jakie Klio wyznaczono ostatecznie w późnym okresie starożytności.