Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kitara (stgr. κιθάρα kithára lub κίθαρις kítharis, łac. cithara) – instrument muzyczny używany przez starożytnych Greków, stanowiła odmianę liry[1].
Posiadała drewniane pudło rezonansowe o bocznych ściankach, zakończone dwoma wygiętymi, płaskimi ramionami połączonymi poprzeczką zwaną jarzmem. Struny z włókna roślinnego w liczbie od 3 do 12 nawinięte były z jednej strony na jarzmo, z drugiej umocowane u dołu pudła rezonansowego. Szarpano je płytką (plektronem).
Kitara była instrumentem kultu Apollina. Symbolizowała umiar, harmonię i równowagę, zaś wynalezienie jej przypisywano Erato. Kitara służyła do gry solowej oraz do akompaniamentu śpiewu, który zwano wtedy kitarodią. Była jednym z najpopularniejszych instrumentów starożytnej Grecji, lecz poza nią nie odegrała w Europie większej roli.
Odmianą kitary była posiadająca więcej strun forminga (φόρμιγξ phórminks, dopełniacz φόρμιγγος phórmingos), wzmiankowana przez Homera[2]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
